Het is een enorme tegenstrijdige setting. Terwijl kinderen plezier hebben in het water, volwassene waaghalzen een duik van 10 meter hoog nemen vanaf oude vervallen gebouwen, was dit paradijselijk oord ooit een gruwelijk werkkamp van de Sovject-Unie. De gevangenis van Rummu, in de buurt van Keila en Tallinn, kun je de ooit gruwelijke plek het beste omschrijven als een paradijselijk oord.
Aan alles merk je dat Tallinn een rijk verleden heeft. De statige panden, de oude gebouwen en de imposante burcht die hoog boven de stad uit torent laten zien dat de hoofdstad van Estland een mooie parel is. De sfeervolle straatjes vullen zich met de lokale bevolking en de toeristen, en overal om je heen hoor je Duits, Engels, Spaans, Italiaans en Nederlands. Ondanks de vele toeristen die de stad trekt, waan je jezelf toch een beetje in een onontdekt stukje van Europa. Waar de centrale markt enorm druk is, kom je enkele honderden meters later in verlaten straatjes met goede restaurantjes terecht. Nee, dat Tallinn is een hele goede start van de vakantie.
Zuid-Engeland is een prachtige omgeving. De mooie glooiende heuvels, de knusse dorpjes en de eeuwenoude geschiedenis, maken van deze streek iets magisch. Of het nu de stenen cirkel van Avebury of de oude kathedraalstad Wells is. Of wellicht het ‘hippie stadje’ Glastonbury met al haar legendes, of het Romeins aandoende Bath: iedere keer tuimel je wel weer in een verrassing. Recentelijk bezocht ik, samen met mijn ouders, Zuid-Engeland.
Terwijl ik over de Philosophenweg in Heidelberg loop, zie ik rechts van me adembenemende uitzichten. Onder me kabbelt het water in de rivier de Neckar rustig zijn weg naar de zee en aan de andere over ligt Heidelberg. Het is een schilderachtig gezicht. De oude, rode brug verbindt beide oevers met elkaar en de vakhuizen aan de kades weerspiegelen mooi in het water. Aan de overkant, iets hoger in de heuvels, ligt een kasteel dat zowel intimiderend en prachtig is. Tel daarbij de opkomende mist, die langzaam over de heuveltoppen naar beneden daalt, en je hebt een sprookjesachtig plaatje. Geen wonder dat Heidelberg de meest romantische stad van Duitsland wordt genoemd.
Op een kleine twee uur rijden van de Nederlandse grens ligt het Teutoburgerwoud. Het is een prachtgebied, waar je urenlang door de uitgestrekte bossen kunt wandelen, of even in het stadje Detmold bij kunt komen van alle indrukken die je opdoet. In het Teutoburgerwoud kun je echter ook meer vinden, zoals de imposante Externsteine en het Hermanndenkmal. Afgelopen week was ik op bezoek in Duitsland en deze keer dook in de interessante historie van het gebied. En die ontdekkingstocht begon bij de Externsteine.
De spookachtige sfeer behapt ons gelijk, wanneer we de verlaten gebouwen van de Val Benoit University in Luik betreden. Het complex, ruim 30.000 vierkante meter groot, was ooit een van de grootste universiteitscampus in België, maar werd in 2005 volledig verlaten. Ondanks dat gedeeltes van de oude campus tot high-end woningen en winkels wordt omgebouwd, zijn er nog tal van gebouwen waar je doorheen kunt dwalen. Als je mede Urbex-ers, zwervers en andere geïnteresseerden wegdenkt, lijkt het spookachtig en alsof je alleen op deze planeet bent. Nee, een bezoek aan de Val Benoit University is het meer dan waard!
Er zijn van die steden die je gaat waarderen wanneer je er langer verblijft. Helsinki is er daar een van. In de eerste uren dat we door de stad struinden, kwam de stad steriel, degelijk en druk over. Naar mate we de stad beter leerden kennen, kwam de schoonheid van Helsinki naar boven. Met haar prachtige architecturale hoogstandjes zoals de Rotskerk, de designer wijken, diverse bouwstijlen en vriendelijke bevolking is het een stad die je in tweede opzicht verrast.
Een heerlijk briesje waait langs mijn gezicht heen. Hier, op 92 meter hoogte, kijk ik vanaf de Kathedraal van Antwerpen naar beneden. Het lijkt net op Madurodam. Beneden staan kleine huisjes en krioelen kleine stipjes mensen door de kleine straatjes. Voor me ligt de prachtige kromming van de Schelde, met op de achtergrond de kenmerkend saaie architectuur van Linkeroever. 515 treden heeft het me gekost. Een flinke conditietraining, die het uiteindelijk absoluut de moeite waard is geweest.
“Jeetje, het lijkt Nederland wel”, hoor ik mezelf hardop denken terwijl ik met mijn auto door het centrum van Münster rijd. Het lijkt wel alsof de fietsers van alle kanten komen en langs, voor, achter en misschien wel boven mijn auto fietsen. Als ik 10 minuten later in het hotel over de Fahrrad Terror verzucht, slaakt de dame van de receptie een harde lach. “Welkom meneer Mureau in het mooie oude Münster, studentenstad en fietshoofdstad van Europa!”, terwijl ze me een Nederlandstalig foldertje over de stad onder mijn neus duwt.
Het Duitse Paderborn is wellicht niet een stad die bij toeristen hoog op het lijstje staat om te bezoeken. Jammer. Want met een mooi centrum, enkele grote stadsparken en enkele toeristische attracties in de buurt zoals Wewelsburg, de Externsteine en het Hermannsdenkmal, is het zeker de moeite om een paar dagen te bezoeken. De afgelopen dagen verbleef ik in dit gedeelte van Duitsland, en dit keer ging ik op ontdekkingstocht door Paderborn en Wewelsburg.
Het lijkt alsof ik in Potsdam in een sprookje ben beland. Overal waar ik kijk zie ik prachtige tuinen, wijde lanen, af en toe een paleis dat je adem beneemt en als klapper op de vuurpijl: Een prachtige zonsondergang. Ondanks dat mijn bezoek aan Potsdam slechts een dagdeel duurde, smaakt Potsdam naar meer. Jammer dat dit niet in mijn tijdschema past.
Met de 240 meter hoge Rheinturm, een straat die de “grootste bar ter wereld” wordt genoemd, imposante architectuur en verrassende wijken zoals de Medienhafen en Flingern, is Düsseldorf absoluut de moeite waard om een weekendje te bezoeken. Dat is exact wat ik deed, en ik moet zeggen dat Düsseldorf een alleraardigste stad is, die erg verrassend kan zijn.
Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer