Net klaar met sporten en de telefoon gaat. Sumeet aan de andere kant van de lijn “Martijn, waar ben je?” vraagt hij direct. Dus ik antwoord buiten adem dat ik in de sportschool zit en dat ik op het punt sta naar huis te lopen. “Martijn, zodra je thuis bent in je appartement kun je mij een SMSje sturen”. Nu wordt mijn nieuwsgierigheid geprikkeld… “Sumeet, wat is er aan de hand?”
Veel mensen van buiten India die van de marktstad Madikeri naar Mysore onderweg zijn, of omgekeerd, krijgen onderweg een aangename verrassing. Midden het groene landschap in het zuidwesten van de provincie Karnataka wonen namelijk enkele duizenden Tibetaanse vluchtelingen. Zo word je het ene moment omgeven door Indiase invloeden en een half uur later waan je jezelf in het mystieke Tibet. In de Lonely Planet zag ik de betreffende teksten staan en nieuwsgierig dat ik ben toog ik er afgelopen zaterdag op uit om de Tibetaanse vluchtelingenkampen in de buurt van Bylakuppe te bezoeken.
“Happy birthday to you!” wordt er tegen een Indiase college gezongen, die afgelopen week zijn verjaardag had. Sinds kort hebben we op de afdeling een pot opgericht om taarten van te kopen tijdens speciale gebeurtenissen, dus ook verjaardagen. Waar we in Nederland het puur houden bij de felicitaties, een informeel babbeltje en vervolgens onze weg weer vervolgen, gaat het in India wat anders. Na het zingen snijdt iemand een klein stukje uit de taart, voedt de jarige het stukje taart en smeert vervolgens wat slagroom op de neus en wangen van de betreffende collega. Rare gasten, die Indiers. Maar er is nog wel meer wat opvallend is.
“Dit is een prachtige plaats…” verzucht Sumeet richting mij. Beiden zitten we met gekruiste benen op een groot plateau, laten de wind door onze haren waaien en genieten van het uitzicht, de rust en de wind. Een kleine 800 meter onder ons ligt het landschap van Devarayanadurga, ingeklemd tussen heuvels van tegen de 1000 meter hoogte. Het plaatje is adembenemend en het uitje is precies wat we beiden nodig hebben: Even weg uit het drukke Bangalore en even helemaal bijkomen.
In een van mijn vorige logs las je over de donkere kanten van Bangalore; de seksindustrie. De geaccepteerde visie om HIV en AIDS te krijgen ligt hem onder andere in onveilig geslachtsverkeer. Er zijn echter ook andere manieren om HIV op te lopen. Op dit moment zijn ongeveer 9000 mensen in Bangalore officieel geregistreerd als HIV besmet. De schatting van experts vertelt echter dat dit aantal veel hoger ligt. Dit keer neem ik jullie door de donkere wereld van de HIV besmettingen hier in Bangalore, die met name desastreuze gevolgen heeft in de lagen van de maatschappij waar mensen het heel zwaar hebben.
Momenteel verblijf ik in Bangalore in een appartement met twee slaapkamers. Nou ja, een slaapkamer eigenlijk, want de eigenaar verhuurt de andere slaapkamer wel eens aan andere mensen. Wees gerust; Deze slaapkamer is vanuit mijn appartement te benaderen (maar die deur is flink vergrendeld met allerlei sloten) en vanuit het trappenhuis. Gisterenavond trok er een Indiaas stelletje tijdelijk in deze slaapkamer en manlief wekte me een half uur na middernacht met zijn geschreeuw. Nee, ze waren geen nummertje aan het maken, maar Nederland – Italië aan het kijken. Een geluk bij een ongeluk voor mij, dus ik besloot de TV maar aan te zetten, op ESPN af te stemmen en half slapend Nederland versus Italië te volgen.
Totaal meer dan 4 maanden in Bangalore zorgen er ook voor dat je wat vrije tijd spendeert in Bangalore, je sociaal leven hier begint op te bouwen, maar ook zo je plaatsen hebt waar je graag komt. In dit blog voer ik jullie graag mee met dat laatste; Enkele van de plaatsen die ik voor mijn dagelijks onderhoud of voor mijn vertier bezoek.
India staat bekend om haar kruiden, haar mystieke cultuur en Bollywood; De filmindustrie die na de filmindustrie in de Verenigde Staten de grootste ter wereld is. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Indiase mensen gek zijn op films. Tijd om eens een bezoekje aan de bioscoop te brengen. Drie weken geleden bezocht ik Narnia Prince Caspian en afgelopen weekend bezocht ik The Happening.
Over Nederland – Rusland hoef ik weinig uit te wijden, iedereen in Nederland zal wel flink geschikt zijn van het spel dat de heren voetballers op de mat legden. Een half uur na deze nederlaag verwerkt te hebben, kreeg ik een tweede schok te verduren. Ik werd wakker, deed het licht aan en zag een groot zwart iets over de witte muur tegenover me lopen. Ik wist niet wat het was en ik dacht dat ik nog half sliep. Dus snel mijn bril in de woonkamer gepakt en ik bleek het toch goed gezien te hebben… Een kakkerlak van minimaal 4 centimeter liep op zijn dooie gemak over de muur. Van de schrik bekomen pakte ik de anti insecten spray en binnen no-time was “Big K.” (Big Kakkerlak) naar het Nirvana gejaagd.
Goed nieuws vanuit India; De medicijnen lijken aan te slaan. Vanaf vorige week slik ik medicijnen om van mijn klachten af te komen en mijn gezondheid te verbeteren. Ik sta nu gelukkig fitter op dan wanneer ik mijn bed induik en de positieve lijn lijkt ingezet te zijn. Aankomende dinsdag wordt mijn eerste dag zonder de medicijnen, eens kijken hoe ik me dan houd en die positieve lijn vasthoud.
“Martino, niet zo eigenwijs zijn, zorg goed voor jezelf en ga nu gewoon eens langs het ziekenhuis” zo vertelde een goede vriend me. “Meneer Mureau, na al uw klachten gehoord te hebben raad ik u sterk aan om morgen langs het ziekenhuis te gaan.” Verschrikt hoor ik een mevrouw van de CZ internationale helplijn aan. Sinds mijn aankomst in India sukkel ik een beetje met mijn gezondheid en ik besloot om voor de zekerheid CZ eerst te bellen voordat ik naar het ziekenhuis zou gaan. Dus ik mocht me vanochtend in het ziekenhuis in Bangalore melden. Met dank aan Wil .
India heeft de tweede grootste groeiende economie ter wereld, een groei waarin Bangalore een belangrijke plaats inneemt. Toch profiteert slechts een klein gedeelte van de Indiase bevolking van de economische impuls, mede veroorzaakt door de groeiende IT in India. De grootste tegenstelling vindt je een paar kilometer verderop, waar een hypermodern en groot IT park aan twee kanten is ingeplakt door krottenwijken. Een hoge muur van 7 meter scheidt de IT-er van de krottenbewoner. Een andere tegenstelling ligt hem in het loon. Het gemiddelde loon in India ligt rond de 100 Euro per maand, terwijl een beginnende junior IT consultant met gemak 400 Euro per maand verdient. Mensen uit de krottenwijken verdienen zelfs nog minder dan de 100 Euro per maand.
Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer