Goed nieuws voor de foto liefhebbers: Ik heb zojuist een kleine 200 foto’s op mijn website gezet, die een uitgebreide impressie geven van mijn reis door Brazilië. Ik ben nu een week in Nederland en ik ben nog steeds aan het nagenieten van de prachtige en afwisselende reis die ik de afgelopen weken door Brazilië heb gemaakt. Hopelijk vloeit dat enthousiasme ook een beetje door in de foto’s die ik heb gemaakt.
De Chapada Diamantina blijft me verrassen. Na de moordende tocht van enkele dagen geleden, heb ik er weer twee zeer mooie tochten erop zitten. Met de knieën me de enkels gaat het weer stukken beter en vandaag is mijn laatste dag in Lencois. Morgen keer ik weer terug naar Salvador, om vervolgens twee dagen op het eiland van Morro de Sao Paulo te blijven.
Vol verbazing kijk ik om mij heen, het lijkt alsof ik niet in Brazilie maar in Afrika ben. En dat had ik toch niet echt verwacht. Ik zie een hoop donker gekleurde en vrolijke mensen door de nauwe straatjes van Salvador lopen. De prachtig rood, blauw, roze of gele gekleurde huisjes steken mooi af tegen de blauwe lucht. Waar je ook kijkt zie je kunstatteliers met Afrikaase kunst en overal hoor ik de trommels van de Capoeiradansen.
Zo, ik zit nu lekker in Sao Paulo, in een iets te luxe hotel, en ben mezelf druk aan het “voorbereiden” om dadelijk getuige te spelen tijdens een huwelijk. De eerste dagen in Rio de Janeiro en Sao Paulo zijn vertrouwd. De Braziliaanse mentaliteit is nog steeds hetzelfde, het is een heerlijke chaos hier en de zon schijnt er nog steeds volop. Oh, ik zal maar niet vertellen dat het hier nu 36 graden is. Ik heb medelijden met jullie!
Zo, de drie weken in Zuid-Amerika zitten er dan eindelijk op. Na een drietal flinke vluchten ben ik gisteren heelhuids in Nederland aangekomen en mag ik zeer tevreden terugkijken op een prachtige reis dwars door Argentinie, Brazilië en Paraguay. Helaas ging de thuiskomst niet zonder slag en stoot.
Schrikverhalen vooraf: Ga nooit, maar dan ook nooit een Favela (Braziliaanse krottenwijk) in. Wetteloos, gevaarlijk, moord en doodslag, drugsbendes controleren de zooi… Noem het maar op. Tijd om het eens zelf mee te maken. Dus wat doe je dan? Juist, je gaat de grootste Favela van Rio de Janeiro bezoeken.
De laatste stop van mijn reis was een hele tegenstrijdige. Nadat ik de Chapada Diamantina verliet, ben ik naar het noordelijk gedeelte van Ilha de Tinharé getrokken om het oude vestigingsstadje Morro de Sao Paulo te bezoeken. Het plaatje staat bekend om haar prachtige witte stranden, mooi blauw water, de relaxte sfeer en de goede restaurants. Helaas is het eiland te toeristisch, betaal je Europese prijzen en ben je, in tegenstelling tot de Chapada Diamantina, een van de vele toeristen.
Het uitzicht vanuit mijn hangmat op de Pousada in de Chapada Diamantina mag er absoluut zijn. Een mooi groen bladerdek strekt zich enkele kilometers voor me uit. Op de achtergrond hoor ik heerlijke swingende muziek uit Bahia, de provincie waar ik nu verblijf, en in de verte zie ik de “glijbaan-waterval” van Lencois. Het is een waterval die schuin afloopt en waar je van boven naar beneden kunt glijden, zonder een of andere uitstekende steen tegen te komen. Ha, dit is het leven. Terwijl ik me even verschuif om mijn Guarana te pakken, schiet de pijn door mijn gewrichten en de verbrande plekken op mijn lichaam heen. Aj, het leven is toch niet zo prettig zoals het lijkt.
Met ingehouden adem kijk ik recht voor me uit. Een kleine 750 meter beneden me ligt Rio de Janeiro. Het geheel lijkt wel op een Lego stad, waar de normaal witte flatgebouwen een beetje oranje kleuren. In de verte zie ik het berglandschap dat ten noorden van Rio ligt. Gehuld in mist, die langzaam naar de oceaan afzakt. Diezelfde Atlantische oceaan ligt rechts van me, en hij glinstert prachtig onder de opkomende zon. Het plaatje doet surrealistisch aan en ik besef me dat het een heel erg goede zet was om zo extreem vroeg op te staan en naar het Jezusbeeld te gaan.
De afgelopen drie weken heb ik een prachtige reis door Zuid-Amerika gemaakt. De reis ging onder andere langs het mooie Buenos Aires, het indrukwekkende Foz do Iguaçu, de Pantanal, het prachtige Rio de Janeiro en het verrassende Ouro Preto. Inmiddels staan een kleine 300 foto’s op mijn website online. Je kunt ze in het foto-album “Argentinië, Uruguay, Brazilië – 2012” vinden. Heel veel kijkplezier!
Na de Favelas en de toeristische hoogtepunten in Rio de Janeiro, is het tijd om me naar de laatste stop van mijn vakantie te begeven: Belo Horizonte. De eerste dag na Rio de Janeiro bracht ik echter niet in Belo Horizonte door, maar in de prachtige stad Ouro Preto. Wat tips en adviezen van `locals` allemaal niet kunnen doen!
Van adem benomen kijk ik naar het prachtige uitzicht voor me. Ik sta op het platform voor het Christusbeeld in Rio de Janeiro, dat op een 700 meter hoge berg is gebouwd. Met gespreide armen en een vredelievend gezicht waakt het beeld als een vader over de stad. Ik zie prachtige groene rotsformaties, kleinschalige regenwouden en de zee. Daartussen is Rio de Janeiro gebouwd. De Brazilianen noemen de stad ook wel “Cidade Maravilhosa”, letterlijk vertaald “Prachtige stad”. De stad is in allerlei opzichten prachtig en mijn eerste kennismaking met Rio gisteren smaakt naar meer.
Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer