Op verkenning in Moskou
De volgende dag gaat de wekker om 8.30 uur. Tijd om op te staan en te beginnen aan het ontbijt. Na de douche, het aankleden en het wakker worden, begeven Mark (mijn kamergenoot) en ik ons naar de ontbijtzaal van het voormalig Olympisch Hotel. Vanaf de 26e verdieping (!!) gaan we met de lift naar de begane grond. Onderweg naar de ontbijtzaal kijken we werkelijk onze ogen uit, want het hotel heeft namelijk wel iets. Aangekomen in de ontbijtzaal treffen we de rest van het reisgezelschap aan en begeven we ons naar het buffet. Daar krijgen we werkelijk de schrik van ons leven, want het eerste wat we zien zijn frietjes, hamburgers, andere vette happen en salades. Later blijkt dat dit het normale ontbijt voor de Rus is, maar we wagen ons er maar niet aan. Na flink wat zoeken treffen we eindelijk wat brood en beleg aan en onder het genot van een lekker glas melk werken we ons ontbijt naar binnen.
Ondertussen maakt de groep, samen met Oktobrina, plannen voor de eerste dag in Moskou. Ze stelt voor om allereerst naar het Krasnaja Plosjtsjad te gaan. We kijken elkaar verbaasd aan, maar als Oktobrina onze verbaasde blikken ziet, zegt ze in het Engels; “Het Rode Plein natuurlijk!”. We begeven ons weer terug naar de kamers om de diverse spullen te pakken en verzamelen buiten.
Het enige probleem is: Hoe geraken we in hemelsnaam van Ismajlovski Park naar het centrum van Moskou? Oktobrina heeft daar ook een oplossing voor, namelijk de metro. We lopen het hotel uit en gaan richting de metro. Daar aangekomen kopen we een 10-strippen abo en begeven we ons het metrostation in. In Moskou heb je echter een enorm naar controlesysteem. Je moet je strippenkaart door een apparaat heen halen, waarna je door de toegangpoortjes kan. Als je dit niet goed doet, dan sluiten de poortjes en heb je kans op een blauwe knie. Je raadt het al… Dat gebeurde ook bij mij. Ik stopte mijn kaartje verkeerd in het apparaat, liep door en twee klapelementen zorgden ervoor dat ik de rest van de dag mank liep.
Onder het gegrinnik van de Moskovieten liep ik het metrostation in. Ik stond met verbazing te kijken; Het metrostation leek wel een museum. Terwijl ik alles aandachtig op stond te nemen, had ik niet in de gaten dat de metro aangekomen was en op het punt stond om te vertrekken. Ik wilde naar de metro toesnellen, maar Oktobrina riep mij toe dat dit absoluut niet nodig was. Naderhand legde ze me uit dat het metrosysteem in Moskou het beste systeem van de wereld was, want om de 60 seconden rijdt er namelijk een metro op een lijn. Een minuut later kwam er een nieuwe metro aan en we begaven ons richting het voormalige hart van de Sovjet-Unie: Het Rode Plein.
Eigenlijk is Het Rode Plein een foutieve vertaling van de Russische woorden Krasnaja Plosjtsjad. Krasnaja Plosjtsjad betekent eigenlijk Het Mooie Plein. Ondanks dat we het Rode Plein niet op mochten in verband met dreiging van aanslagen van Tsjetsjeense separatisten, is het Rode Plein enorm indrukwekkend. Zoals eerder gezegd vormde dit plein met het Leninmausoleum jarenlang het middelpunt van de voormalige Sovjet-Unie. Het Rode Plein is ingesloten door aan de ene zijde de rode muren van het Kremlin en aan de andere zijde door de voorgevel van het indrukwekkende warenhuis GOEM. Aan de kop van het Rode Plein bevindt zich de indrukwekkende Basiliuskathedraal
Na een half uurtje rondgekeken te hebben, begeven we ons naar het indrukwekkende park naast het Kremlin om vervolgens langzamerhand naar het tweede onderdeel van de excursie te gaan: De nieuwe Arbat.
De nieuwe Arbat is een wijk die ten westen van het Kremlin ligt en waaraan je kan zien dat het Westen langzamerhand oprukt in Rusland. Diverse oude gebouwen zijn tegen de grond gegooid en in allerijl worden diverse luxe cafés en casino’s uit de grond gestampt. Toch zie je nog erg veel oude communistische invloeden in de Arbat terug, met onder andere de typische vervallen hoge flatgebouwen. De nieuwe Arbat doet een beetje denken aan Parijs: Kunstenaars klampen je aan om portretten van en voor je te schilderen, diverse handelaren stellen hun waar ten toon en diverse artiesten voeren hun show op. Je kijkt af en toe werkelijk je ogen uit.
Na een uurtje rondgekeken te hebben besluiten we om iets te drinken in een cafeetje aan de hoofdstraat van de nieuwe Arbat. Als we echter de prijslijst zien, schrikken we ons dood: Een simpel colaatje kost maar liefst 5 Euro! We sluiten de menukaarten en lopen snel weg. We besluiten onze dorst te lessen door wat drank te kopen bij een van de vele mobiele verkooppunten, waar een halve liter cola slechts 50 Eurocent kost. Oktobrina leidt ons naar het laatste punt van de rondleiding: Een geheel nieuw herbouwde kathedraal net ten zuid-westen van het Kremlin. Na deze bezichtigd te hebben (het was redelijk indrukwekkend), verlaat Oktobrina ons en een gedeelte van de groep besluit de wijk Zamoskvoretsje (= de andere kant van de Moskva) te bezoeken. Ik besluit mee te gaan en ik kreeg daar geen spijt van. De wijk doet erg knus en gezellig aan. In het midden van deze wijk ligt de beroemde Tretjakovgalerie, maar als je iets doorloopt ligt een verrassend stuk onbekend Moskou op je te wachten. Je belandt dan uiteindelijk in de straat Bolsjaja Ordinka Oel; een straat met veelal winkels en restaurantjes. Vooral de restaurantjes zijn een echte aanrader, je kunt daar de typisch Russische maaltijden eten, tegen een goede prijs. Nadat we uitgebreid gegeten hebben, besluiten we de Bolsjaja Ordinka Oel verder af te lopen.
Wat me opvalt, is het straatbeeld dat, net als in de rest van Moskou, enorm chaotisch aandoet. Een ander opvallend iets zijn de kleine verkoophokjes, waarvoor rijen Russen staan. In deze hokjes worden etenswaren (ik ben zelfs het oer Hollandse frikadel in Moskou tegengekomen!), drank (halve liter bier voor slechts 50 Eurocent) en souvenirs verkocht. Toch lijkt het alsof de mensen in Zamoskvoretsje minder gehaast zijn dan in de rest van Moskou. Ik geef ze eigenlijk groot gelijk, want de wijk doet erg mooi aan. Als je ooit dit gedeelte van Moskou bezoekt, dan moet je ook eens de zijstraatjes van de Bolsjaja Ordinka Oel induiken. Het lijkt dan namelijk net alsof je in Londen zit. Werkelijk prachtig!
Na enkele uren ons vergaapt te hebben aan de pracht en praal van Zamoskvoretsje, begeven we ons weer terug naar de andere kant van de Moskva. Omdat het Rode Plein nog steeds was afgesloten, besloten we terug naar het hotel te gaan om ons op de maken voor een tweede dag Moskou.