De prachtige Mangrove bossen van Ko Lanta strekken zich kilometers voor ons uit. Het lijkt haast als een plaatje uit een sprookje. Terwijl we rustig met de Long Boat door de wateren varen zien we de details van de bomen, die hun wortels open en bloot in het water nestelen. Zo af en toe hebben we mooie doorkijkjes in het bos, waar de zonnestralen een magisch schouwspel geven. “Kijk! Kijk! Daar!”, zegt een van de groepsgenoten, wijzend naar een groep met apen die door het bos lopen. Onze kapitein moet een beetje om het schouwspel lachen. Voor hem is het een schouwspel wat hij iedere dag ziet.

Het is een drukte van belang in China Town van Phuket. ‘250 Baht for that shirt, Sir’, hoor ik een toerist tegen een Chinese winkelier. De man kijkt de toerist lachend aan en vraagt zich hardop af hoe hij zijn zaak met deze prijzen lopende moet houden. De onderhandelingen over het shirt gaan door en uiteindelijk gaan de twee met een handdruk uit elkaar. De Chinees is blij met zijn geld en de toerist is blij met zijn nieuwe shirt.

Schoonheid kan soms een zware last worden. Zo’n last dat het wellicht tot een ondergang kan leiden. Dat gevaar heeft het Thaise eiland Ko Phi Phi. De prachtige stranden, de heldere blauwe zee, de meezwepende palmbomen en de indrukwekkende uitzichten vanaf het Viewpoint zijn haast niet te beschrijven. Het lijkt op een paradijs op aarde, wellicht een Goddelijke schepping. En daar zit hem het gevaar, want iedereen wil er dan een stukje van meepakken.

De ene verrassing na de andere verrassing volgt elkaar op in het Khao Sok National Park. Een klein half uur geleden zijn we op de boot gestapt om richting onze bestemming te varen en het uitzicht over het meer en het landschap beneemt de groepsgenoten en mij de adem. Mooi blauw water, hoge en indrukwekkende rotsen, een heerlijk zonnetje en rust vallen over ons. De rotsformaties en het water voeren me qua herinneringen even terug naar het Karstgebergte in China, die net zo indrukwekkend zijn als het Khao Sok National Park. Wat een prachtig plaatje!