Duitsland

Algemene informatie Duitsland

Duitsland is een prachtig en veelzijdig land, met een rijke geschiedenis. Op deze pagina lees je meer over dit indrukwekkende land. Op het einde heb ik enkele van mijn favoriete steden op een rijtje gezet, wellicht dat dit je handige tips geeft!

Geschiedenis

Terwijl in andere streken van West-Europa enkele gecentraliseerde staten ontstonden, zoals Engeland, Frankrijk of Spanje, bleef het Heilige Roomse Rijk ('van de Duitse natie') in de middeleeuwen en daarna een soort confederatie (statenbond). De Duitse keizer had betrekkelijk weinig macht, en de modernisering in de vroege moderne tijd gebeurde op het niveau van de enkele landen. Vele streken liepen wat betreft ontwikkeling achter ten opzichte van elders. De keizer werd door de vorsten van sommige landen gekozen, de keurvorsten. Vanaf de 15e eeuw kwamen alle keizers uit de dynastie Habsburg, die toen Oostenrijk regeerde. Naast Oostenrijk en Beieren in het Zuiden werd later ook Pruisen een van de belangrijkste Duitse staten.

In het tijdperk van de Franse revolutie en Napoleon (1789-1815) veranderde Duitsland ingrijpend, onder meer door het verkleinen van het aantal Duitse staten van ruim 350 naar enkele tientallen. Vooral in het Zuiden werden enkele middelgrote staten gevormd. Een groot deel van West- en Noord-Duitsland werd door Frankrijk geannexeerd, een ander maakte deel uit van de Rijnbond, feitelijk een Franse satellietstaat.

Na 1815 vormden de meeste Duitstalige (maar ook niet-Duitstalige) gebieden de Duitse Bond, die net als het oude Rijk geen bondsstaat maar een statenbond was. Het voornaamste orgaan van de Bond was de Bondsvergadering (ook Bondsdag genoemd), een congres van afgevaardigden van de enkele vorsten. Onder hen was trouwens ook de koning van Nederland in zijn functie als groothertog van Luxemburg (later ook Limburg). Bij de opkomende liberale en nationale beweging was de Bond weinig geliefd: hij diende in hun zicht voornamelijk als instrument van de vorsten om de persvrijheid en de oprichting van politieke partijen te onderdrukken.

In maart 1848, na een nieuwe revolutie in Frankrijk, ontstonden onrusten in Duitsland. Bang voor een gewelddadige revolutie beloofden vele Duitse vorsten grondwetten en gekozen parlementen (voor zover die nog niet bestonden). Voor het eerst kozen de Duitsers een nationale vergadering. Ze kwam in Frankfurt bij elkaar (daarom Frankfurter Nationalversammlung) en moest Duitsland een nationale grondwet geven. De oude machten konden het roer wel keren en de revolutie in 1849 onderdrukken; de Pruisische koning nam de keizerkroon uit handen van de revolutionairen niet aan. Vele verworvenheden in de enkele staten werden teruggedraaid. Toch maakte de democratische ervaring indruk; bijvoorbeeld het algemeen kiesrecht van 1848/1849 was het voorbeeld voor de latere natiestaat.

De Duitse Bond werd hersteld, maar in 1858/1859 kwam er weer beweging in de ontwikkeling naar een Duitse natiestaat. Het lukte de Pruisische minister-president Otto von Bismarck om in de jaren 1860 de Bond los te breken, een groot deel van de nationale beweging te winnen en met de (rechtse) liberalen samen te werken. Na de Duitse Oorlog tegen Oostenrijk in 1866 richtte Pruisen met de Noord-Duitse staten in 1867 de Noord-Duitse Bond op. Dit was de eerste Duitse natiestaat. Nog tijdens de Frans-Duitse oorlog van 1870/1871 traden de Zuid-Duitse staten behalve Oostenrijk (en Liechtenstein) tot de Noord-Duitse Bond toe. Bij een nauwelijks veranderde grondwet nam de Bond de naam 'Duits Rijk' aan. Pruisen maakte qua grondgebied en inwonersaantal twee derde van Duitsland uit.

Het Duitse Keizerrijk was een moderne federale rechtsstaat, met aristocratische én democratische elementen. Wetten kwamen tot stand door de toestemming van de Rijksdag, het gekozen nationaal parlement, en de Bondsraad, het orgaan van de vorsten. De Pruisische koning was de voorzitter van de Bondsraad met de titel Duitse keizer. De keizer stelde de rijkskanselier in, die de facto de regeringsleider was. Omdat de liberalen in de Rijksdag sterk waren (later ook katholieken en sociaaldemocraten) was de politiek van rijkskanselier Bismarck moderner dan verwacht. Vanaf 1884 verwierf Duitsland ook koloniën (vooral in Afrika).

Tijdens het Keizerrijk vonden de hoogtijdagen van de industriële revolutie in Duitsland plaats. Naast verschillende liberale, katholieke, socialistische en pacifistische stromingen ontstonden ook antisemitische en hypernationalistische. Rond 1900 was Duitsland één van de meest ontwikkelde landen en was het Duits na het Frans en het Engels één van de belangrijkste talen van de wereld. Het politieke stelsel bleef echter achter: de regering werd niet door het parlement bepaald.

De Europese grootmachten Groot-Brittannië, Frankrijk, Rusland en Duitsland concurreerden om (politieke en militaire) macht en (economische en culturele) invloed op de aarde. Er ontstond een wapenwedloop; uit Duits perspectief spanden de andere grootmachten samen om Duitsland einzukreisen. Groot-Brittannië ging een alliantie met Frankrijk aan. Om de oorzaken van de Eerste Wereldoorlog wordt nog steeds gestreden. In de crisis na de moord op de Oostenrijkse kroonprins, die tot de oorlog leidde, was het de houding van het toenmalige Duitsland dat een oorlog binnenkort sowieso te verwachten was en nu gunstiger moest uitkomen dan een paar jaar later.

De oorlog duurde vier jaar, doordat zowel Duitsland en de andere centrale machten alsook de geallieerden op een gunstig moment wachtten om een vredesvoorstel naar eigen voordeel te presenteren. Duitsland wilde in West- en Oost-Europa land heroveren, en de kans leek gunstig nadat begin 1918 Rusland was verslagen. In de loop van de zomer werd echter duidelijk dat nu de verse troepen uit Amerika het Europees strijdtoneel hadden bereikt. De Duitse militaire leiding liet de politiek in september weten dat een overwinning onmogelijk was.

Op 11 november 1918 moest Duitsland tegenover Frankrijk, het Britse Rijk en andere landen capituleren. De overwinnaars legden het land zware boetes op en namen het niet alleen alle buitenlandse koloniën af maar ook tien procent van het eigen grondgebied moest worden afgestaan aan buurlanden, het meest aan Frankrijk (Elzas-Lotharingen) en het heropgerichte Polen (voornamelijk West-Pruisen en Posen).

In 1918/1919 werd Duitsland een republiek, Weimarrepubliek genaamd. De zware lasten die het land van buiten opgelegd waren, het niet goed werkende politieke systeem, de sociale onrust en de wereldwijde economische crisis maakten in 1933 de weg vrij voor de overname van het land door de nationaalsocialisten onder leiding van Adolf Hitler.

De door het Derde rijk begonnen Tweede Wereldoorlog werd de grootste catastrofe in de Duitse geschiedenis en leidde in 1945 tot de totale bezetting van het land door de geallieerde Russische, Britse, Amerikaanse en Franse strijdkrachten. Vrijwel alle grote en middelgrote steden lagen in puin en de gehele industrie en infrastructuur was in de loop van de oorlog verwoest. De gebieden ten oosten van de Oder-Neissegrens werden aan Polen en de Sovjet-Unie toegewezen en de Duitse bevolking werd uit deze gebieden en de rest van Oost-Europa verdreven waarbij velen omkwamen. De overlevenden van deze in totaal ruim 15 miljoen mensen werden opgenomen in de rest van Duitsland.

De geallieerde bezettingsmachten konden in de naoorlogse jaren niet tot overeenstemming komen om Duitsland als eenheid te besturen. Politiek raakte Duitsland in 1946 gesplitst door de gedwongen fusie van de sociaaldemocratische Sozialdemokratische Partei Deutschlands met de communistische KPD tot Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED) in de Sovjet-zone. Ook over de noodzakelijke geldhervorming konden de bezettingsmachten niet tot overeenstemming komen. De invoering van de D-Mark in de westelijke bezettingszones in 1948 werd door de Sovjet-Unie beantwoord met de Blokkade van Berlijn. In november 1948 splitste de Sovjet-Unie het bestuur van Berlijn en stelde een eigen magistraat in voor Oost-Berlijn.

Op 23 mei 1949 kwam in de westelijke bezettingszones de Bondsrepubliek Duitsland tot stand, een parlementaire democratie. De hoofdstad van de Bondsrepubliek werd Bonn, aan de rivier de Rijn. In de oostelijke bezettingszone van Duitsland richtten op 7 oktober van dat jaar de communisten met hulp van de Sovjet-bezetters een dictatuur op, Duitse Democratische Republiek (DDR) geheten. Al voor de oprichting van de DDR werd de Sovjet-zone door grensmaatregelen van het Westen afgesloten. Wel bleef de grens tussen West-Berlijn, dat door Westerse troepen bezet bleef, en Oost-Berlijn open. Nadat ongeveer 3 miljoen Duitsers vooral via Berlijn uit de DDR naar het Westen waren gevlucht, bouwde het Oost-Duitse regime in 1961 de Berlijnse Muur.

Tijdens de jaren vijftig voltrok zich in de Bondsrepubliek het zgn. Wirtschaftswunder waarbij de steden, de industrie en economische infrastructuur weer werd hersteld. Dat werd mogelijk gemaakt door het Marshallplan van de Verenigde Staten en de inspanningen van de Duitsers zelf. Met de Verdragen van Parijs die in 1955 van kracht werden werd de soevereiniteit van de Bondsrepubliek bekrachtigd en werd het toegestaan zich te herbewapenen en lid te worden van de NAVO, omdat de Bondsrepubliek onmisbaar was als westerse bondgenoot in de Koude Oorlog. Anders dan de twee andere grote Europese mogendheden, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, heeft het nooit nucleaire wapens ontwikkeld. De Bondsrepubliek was samen met de oude aartsvijand Frankrijk een van de initiatiefnemers van de ontwikkeling die tot de Europese Unie leidde. Wel werd Duitsland het economische zwaartepunt van Europa.

In 1989 viel het communisme in Oost-Europa, met als symbolisch hoogtepunt de val van de Muur op 9 november 1989. De opening van de grenzen tussen de twee Duitslanden leidde uiteindelijk tot de hereniging op 3 oktober 1990. Het heeft de Bondsrepubliek Duitsland veel moeite gekost de twee delen van Duitsland ook in maatschappelijk en economisch opzicht te verenigen. Nog altijd maakt het voormalige Oosten in economisch opzicht een minder florissante ontwikkeling door dan het westen van Duitsland.

Geografie

Duitsland ligt in de westelijke helft van Centraal-Europa, in het noorden grenzend aan de Oostzee, de Noordzee en Denemarken, in het oosten aan Polen en Tsjechië, in het zuiden aan Oostenrijk en Zwitserland en in het westen aan Frankrijk, Luxemburg, België en Nederland. Oude beschrijvingen noemen Duitsland het land tussen de zee en de Alpen.

Het land kan in drie belangrijke geografische gebieden worden verdeeld: de Duitse Laagvlakte in het noorden, de centrale Duitse middengebergten, en in het zuiden, de Alpen. Het klimaat is gematigd, al is er wel aanzienlijke variatie. Bijna twee derde van de bossen van het land bestaat uit naaldbomen, de rest is hoofdzakelijk beukenbos.

Duitsland heeft tamelijk weinig bodemschatten. De landbouwgrond is meestal erg vruchtbaar. Op het Duitse grondgebied liggen 16 deelstaten, in het Duits officieel Länder (enkelvoud Land, vaak in de vorm Bundesländer) geheten. Ze hebben vele bevoegdheden en ook medezeggenschap op het federaal niveau.

Demografie

Duitsland heeft 81.147.265 (2013) inwoners waarvan circa 67 procent een religie heeft en 33 procent niet. Met bijna 31 procent (25,46 miljoen mensen) vormen de katholieken de grootste groep. Zij wonen hoofdzakelijk in het zuiden en het westen.

Sinds het begin van de jaren zeventig van de twintigste eeuw zijn miljoenen gastarbeiders uit andere landen (vooral voormalig Joegoslavië, Griekenland, Turkije en Italië) naar Duitsland gekomen om er te werken. Hieronder zijn er thans ongeveer 3,3 miljoen moslims, hoofdzakelijk Turken en Koerden. In totaal zijn er zeven miljoen buitenlanders, waarmee de bevolking in totaal uitkomt op 81,7 miljoen. 91,5% van de bevolking is Duits. Na de Verenigde Staten, Duitsland is de tweede meest populaire migratie bestemming in de wereld.

Religie

Ongeveer 30 procent (24,8 miljoen) van de bevolking is lid van de Evangelische Kerk in Duitsland (31-12-2007). Dit verbond van kerken is vooral luthers en deels gereformeerd (calvinistisch en zwingliaans). Zij wonen vooral in het noorden. Ongeveer even veel mensen in Duitsland zijn katholiek. Verder zijn er nog ongeveer 2 procent orthodoxe christenen. Bij elkaar zijn er 63 procent christenen in Duitsland. Cijfers over de kerkgang laten zien dat 4,2 procent van de bevolking 's zondags een katholieke kerk en 1,2 procent een EKD-kerk bezoekt (in 2007). Er is een kleine joodse minderheid van 0,2 procent (meestal recente immigranten uit Oost-Europa en Rusland). 3,8% is Moslim.

Meer dan de helft van de bevolking in het gebied van de voormalige DDR en in de noordelijke deelstaat Hamburg hangt geen godsdienst aan. De katholieke en evangelische kerken en de synagogen worden gefinancierd door een bijzondere kerkbelasting op basis van de inkomstenbelasting. Daaraan is alleen door uittreden uit de kerkgemeenschap te ontkomen. Veel kerken kampen met groot verlies van leden en daardoor financiële problemen.

Klimaat

Noord- en Midden-Duitsland kennen zachte zomers en frisse, vochtige winters. In het zuiden en de bergketens zoals het Harzgebergte, het Zwarte Woud en Beieren zijn de zomers veel warmer, de winters veel kouder en valt er veel sneeuw.

Eten en drinken

De Duitse keuken is een erg gevarieerde keuken en verschilt sterk per streek. De Duitsers zijn wel echte liefhebbers van eten, er wordt dan ook zeer goed gekookt. Regionale producten vormen de basis. Zo is vis heel belangrijk in het noorden, wordt er veel gebruik gemaakt van fruit in 'Alte Land' en wordt er aan de Rijn veel Sauerbraten gegeten. Iets dat in heel het land veel wordt gegeten zijn de aardappelen. Ook zuurkool is een veel voorkomend gerecht dat veelal bij de Duitse worsten gegeten wordt. Duitsers zijn namelijk ook echte vleeseters en de vele broodsoorten laat zien dat ze gek zijn op brood. Verder zijn de schnitzel of bratkartoffel natuurlijk typisch Duits eten. Duitsland is ook vele worsten rijk: bock-, brat-, curry- of Frankfurter Wurst. In de lente zijn asperges een van de belangrijkst ingrediënten in de keuken. Naast dat er veel burgerkost gegeten wordt, zijn er ook meer dan 200 sterrenrestaurants in Duitsland te vinden.

Het ontbijt bestaat voornamelijk uit diverse soorten brood met hartig beleg, jam, honing of kaas. Kaiserbrötchen mogen hierbij niet ontbreken. Ook melkproducten zijn erg geliefd, melk en yoghurt worden dus ook veel genuttigd. Tot slot horen eieren en fruit ook bij een Duits ontbijt. Volgens oude traditie is het middageten de hoofdmaaltijd bij de Duitsers. De middagpauzes zijn in Duitsland vaak ook langer, zodat er nog warm gegeten kan worden. In de avond werd dan brood gegeten. De eetgewoonten veranderen echter steeds meer nu er meer tijdgebrek is en men vaak weg van huis is. Het warm eten wordt daarom meestal in de avond gegeten.

Voor de echte bierliefhebbers is Duitsland een paradijs. Duitsland heeft 40% van het totaal aantal bierbrouwerijen in de wereld. In Beieren alleen zijn er al 800 te vinden. Er zijn zelfs speciale 'bier-touren' die je langs de biergeschiedenis van het land voeren. Iedere streek heeft zijn eigen karakteristieke biersoort. Bekende biermerken zijn Bitburger, Beck's, Erdinger en Warsteiner. De wijn uit Duitsland is goed te drinken. Bijvoorbeeld de wijnen uit het Riesling-gebied zijn prima. Door het koudere klimaat gedijen de witte druiven het beste, vandaar dat het aantal Duitse rode wijnen beperkt is.

Aanraders

Hamburg

Hamburg ligt aan de rivier de Elbe in het noorden van Duitsland. Het is de op één na grootste stad van het land en tevens de belangrijkste havenstad. Hamburg maakt geen deel uit van een deelstaat, maar vormt er zelf een. Het traditionele bouwmateriaal in de stad bleef tot ver in de 20e eeuw baksteen, waardoor Hamburg zowel de stad van de baksteengotiek als de stad van het baksteenexpressionisme is.

Hamburg leed door luchtbombardementen in de Tweede Wereldoorlog grote schade, die slechts gedeeltelijk werd hersteld. Het stadsbeeld wordt gedomineerd door 5 kerktorens en de toren van het uit 1897 daterende raadhuis. Van de torens van de 5 hoofdkerken was die van de St. Nikolai van 1874 tot 1876 kortstondig de hoogste van de wereld. Hamburg heeft een reputatie als uitgaansstad met het havendistrict St. Pauli en de Reeperbahn als toppers. Samen vormden ze in de jaren '60 en '70 de beruchte rosse buurt.

Hamburg is onlosmakelijk verbonden met water. In de middeleeuwen al was Hamburg een belangrijke havenstad. Er stromen 2 rivieren door de stad: de Elbe en de Alster. En dan is er nog de Binnenalster. Rondom deze grote waterplas vind je belangrijke delen van het centrum. Je komt er winkelstraten, horeca, parken en wandelpromenades tegen. Ook de eyecatchers van de stad, het Hamburger Rathaus en de St. Michaeliskirche liggen er in de buurt. Op het meer zelf zwemmen zwanen rond. Daar staat Hamburg bekend om. Bezienswaardigheden:

  • Het Museum für Hamburgische Geschichte is gewijd aan de plaatselijke geschiedenis, het Hamburgse gildewezen, de wooncultuur en het geestesleven.
  • Op het Hamburger Rathausmarkt vinden meerdere keren per jaar grote markten, openlucht-beurzen en andere spektakels zoals bijvoorbeeld in de zomer het Open-Air-Bioscoop plaats.
  • De Neuer Wall is de straat waar je alle winkels vindt van topdesigners als Armani, Dior en Gucci. Als je over de Neuer Wall loopt, begrijp je waarom Hamburg de op één na rijkste stad van Europa is.
  • Miniatur Wunderland is een museum waarin allerlei landschappen in het klein zijn nagebouwd. In Miniatur Wunderland kom je o.a. veel modeltreinen tegen.
  • Hamburger Kunsthalle is het belangrijkste kunstmuseum van Hamburg. Het is gelegen naast het treinstation Glockengiesserwall. De collectie bestaat uit kunstwerken vanaf de Middeleeuwen tot nu.

Leipzig

Leipzig ligt in de deelstaat Saksen. Het is een stadsdistrict aan de Pleisse. Het is na Berlijn de grootste stad van het voormalige Oost-Duitsland.

Leipzig is een belangrijk centrum voor uitgeverijen en de daaraan verwante industrie. Ook een afdeling van de Duitse nationale bibliotheek is in Leipzig gevestigd. Met de bouw van een nieuw beursterrein hoopt de Leipziger Messe weer aan belang te herwinnen. De stad is ook bekend doordat Wilhelm Wundt er een laboratorium vestigde waar onderzoeken werden gedaan naar psychologische fenomenen. Na Harvard was dit de eerste plaats waar dergelijk onderzoek werd uitgevoerd.

Leipzig wordt ook wel de stad van de stille revolutie genoemd. In de jaren '80 bezochten steeds meer mensen de mis in de Nikolaaskerk, waar openlijk werd gepraat over wat er allemaal mis was met de DDR. Dit was normaal gesproken niet mogelijk. En in 1989 groeide dit uit tot openlijke demonstraties op straat, waar de regering geen actie tegen ondernam. De bevolking, die vaak de zin Wir sind das Volk (wij zijn het volk) scandeerde, werd zich bewust van hun macht. Uiteindelijk leidde dit tot de val van de Berlijnse Muur, wat het einde van de DDR en de dictatuur betekende.

  • Met meer dan 125 jaar oud is Zoo Leipzig een van de oudere dierentuinen van de wereld. De dierentuin werd opgericht op 9 juni 1878 door Ernst Pinkert. De dierentuin telt zo`n 6600 dieren en 840 soorten (inclusief aquarium).
  • De Thomaskerk (Thomaskirche) werd in 1212 gesticht. Bij de kerk horen een school en een jongenskoor. De kerk is beroemd vanwege Johann Sebastian Bach, die daar tot zijn dood cantor is geweest (1723 -1750). In 1789 speelde Mozart op het orgel. Het dak van de kerk is extreem steil, de toren werd tijdens WO II verwoest. In 2012 wordt het 800-jarig bestaan gevierd.
  • De woonhuizen van Felix Mendelssohn-Bartholdy, Friedrich von Schiller en Robert Schumann.
  • Het muziekinstrumentenmuseum.

Nurnberg

Nurnberg is een stadsdistrict in het midden van de Duitse deelstaat Beieren. De historische stadswijk wordt omgeven door dikke stadsmuren met 80 torens. De vele bezienswaardigheden in de oude stadswijk brengen de geschiedenis tot leven, vooral de middeleeuwse keizerburcht met het Kaiserburg-Museum. De indrukwekkende kunstwerken in de gotische kerken van de oude stadswijk getuigen van de bloeiperiode van Nurnberg. Traditionele kunstnijverheid kan men bezichtigen in het Handwerkerhof.

Nurnberg is de Europese hoofdstad van speelgoed. Ook nu nog is het een belangrijke plaats, met de jaarlijkse Spielwarenmesse en het speelgoedmuseum. Fabrikanten zoals Schuco hadden hier hun zetel. Enkele bezienswaardigheden:

  • De Handwerkerhof naast de koningspoort werd in 1971 direct achter de Frauentormauer gebouwd. In het voormalige Waffenhof (arsenaal), komt geschiedenis tot leven.
  • De keizerburcht, het symbool van de stad, rijst op boven de 5 km lange stadsmuur met in totaal 80 torens. De burcht troont aan de noordrand van de oude stadswijk op een zandrug en was tot in de 16e eeuw het toneel van talrijke Rijksdagvergaderingen en tijdelijke residentie van de Duitse koningen en keizers.
  • Het Museum für Kunst und Design is bekend vanwege zijn architectuur en zijn thematische combinatie van hedendaagse kunst en design. Het presenteert zijn bezoekers internationale hedendaagse kunst en design evenals speciale tentoonstellingen.

Trier

Trier is de oudste stad van Duitsland en is gelegen op de rechteroever van de Moezel in de deelstaat Rijnland-Palts. Het is een universiteitsstad, een belangrijk verkeersknooppunt en de meest toegankelijke stad voor voetgangers.

De stad staat bekend als centrum van wijnhandel en heeft in deze hoedanigheid een belangrijke functie voor een grote regio. Tevens is Trier de geboorteplaats van Karl Marx, je kunt hier zijn geboortehuis bezoeken.

Als je in bent voor avontuur en actie vormt Trier een perfecte uitvalsbasis. De rivier de Moezel verdeelt de streek in de Eifel en de Hunsrück. De gebieden zijn bergachtig, bosrijk en soms vulkanisch. Er zijn veel wandelpaden en historische dorpjes. Ben je langer in Trier, dan zou je een tochtje naar Luxemburg of Frankrijk kunnen ondernemen. Of ga voor een boottochtje op de Moezel en aanschouw het romantische landschap met zijn ronde, groene heuvels.

Trier kent enkele prachtige bouwwerken. De Basilica van Constantijn is een bakstenen gebouw en stamt uit 310, ten tijde van de regeringsperiode van Constantijn de Grote. De Basilica van Constantijn deed dienst als zijn paleis als hij in het noordwesten van het Rijk was. Het enorme bouwwerk symboliseerde de macht van de keizer. Het is de grootste hal die in zijn geheel is overgebleven uit de Oudheid. Vele jaren later werd de basiliek door aartsbisschop Johannes I. omgebouwd tot een burcht en gebruikt als bestuurlijk centrum. Na een tijd gediend te hebben als kazerne tijdens de bezetting van Napoleon, kreeg de basiliek midden negentiende eeuw zijn huidige functie. Het was de eerste Evangelisch-Lutherse kerk in het katholieke Trier.

De Dom van Trier staat sinds 1986 op de Werelderfgoedlijst. Al in het jaar 326 werd de eerste steen gelegd onder leiding van keizer Constantijn de Grote. Archeologische opgravingen doen vermoeden dat de Dom onderdeel was van een gebouwencomplex van vier basilieken, die met elkaar verbonden waren door zalen en gangen. Tot aan de achttiende eeuw heeft de basiliek veel gedaanteveranderingen ondergaan. Het interieur van de Dom is gebouwd in barok-stijl.

Het Keurvorstelijk Paleis is met zijn roze muren een opvallende verschijning. Het is een mengeling van de stijlen renaissance en rococo. Tot aan 1794 was het de residentie van de keurvorsten van het Aartsbisschopsdom Trier. Onder Napoleon werden de keurvorsten onteigend en werd het paleis als kazerne gebruikt door Franse en Pruisische troepen. De paleistuin werd onder Franse bezetting opengesteld voor publiek en in de twintigste eeuw opnieuw. Tegenwoordig herbergt het paleis diverse overheidsorganen.

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer