Terug via Avioth

Avioth

Avioth is een klein dorpje van ongeveer 130 inwoners, dat enkele tientallen kilometers van de beroemde abdij van Orval ligt. Het plaatsje ligt ingeklemd tussen de heuvels van het landschap van het departement Meusse. Je kunt er voor het landschap naar toe gaan, of even off-track van de grote wegen, maar Avioth heeft een ware verrassing. Als je vanuit Orval naar Avioth rijdt, zie je tot je grote verrassing twee torens opdoemen. “Huh, wasda?” vraag je jezelf af en dan realiseer je jezelf dat er een kerk van formaat moet staan.

Op de terugweg besloot ik een kleine de-tour te maken en langs de basiliek van Avioth te kachelen. En die kerk svan Avioth taat er… Het is zelfs een basiliek, die vanaf de verte indrukwekkend aandoet. De indrukwekkende dubbele torens, de Gotische punten en bogen en de open steunpilaren doen het voorkomen alsof de basiliek niet onderdoet voor die van Reims. Als je jezelf afvraagt hoe groot dat die basiliek in hemelsnaam moet zijn, komt er een volgende verrassing; Voordat je het weet sta je er voor op de stoep. De basiliek van Avioth is namelijk een kleine kopie van die van Reims of Chartres, maar dan veel schattiger.

Geschiedenis van de Basiliek van Avioth

De geschiedenis van de Basiliek van Avioth gaat terug naar de elfde eeuw. Enkele herders deden hun dagelijks ding: Slap ouwehoeren, schaapjes bij elkaar houden en een beetje rondhangen. Op een gegeven ogenblik ontdekten deze herders een beeld van Maria in een doornstruik. Verbaasd wisten zij dit beeld te bemachtigen en besloten op de vindplaats een klein gebedshuisje te bouwen. Vanwege de nabij gelegen Abdij van Orval, kwam dit gebedshuisje in de belangstelling van diverse pelgrims te staan en al snel trok het gebedshuisje talloze bedevaartgangers. Vanwege de grote toestroom van mensen, besloot men rond 1250 de huidige kerk te bouwen, die in 1400 werd opgeleverd.
In de tussentijd werd Avioth een van de belangrijkste bedevaartsplaatsen in de wijde regio. Dit had het te danken aan zeer speciale gebeurtenissen; Zieken die spontaan genazen, mensen die geestelijk in de war zaten die plotseling ‘het licht’ zagen, zware ongelukken op of rondom Avioth die zonder gevolgen bleven en genezingen van cholera en de pest. In de kerk schijnt zelfs een boekwerk te liggen waarin deze genezingen, met hun precieze data, staan opgenoemd. Zelfs tot aan de dag van vandaag trekt Avioth een ware mengeling van pelgrims en toeristen, die zich vergapen aan de pracht en de eenvoud van de basiliek.
De basiliek heeft dus een aantrekkingskracht, die niet aan het Vaticaan voorbij ging. Begin jaren ’90 onderzocht een commissie de wonderen in de basiliek en deze commissie stelde voor om de kerk tot Basilica Minor te verheffen, een eretitel die de Paus slechts incidenteel aan zeer heilige plaatsen geeft. In 1993 werd de kerk van Avioth een Basilica Minor, met name vanwege haar geschiedenis van miraculeuze genezingen.

Magische sfeer in en rondom de basiliek

En hoe je het ook wendt of keert, die basiliek heeft wat. Als je de auto naast het kerkje parkeert, springt de Recevresse als eerste in het oog. Dit kleine bouwwerk is gebouwd op de plaats waar het eerste gebedshuisje heeft gestaan en wordt door pelgrims nog steeds gebruikt als offerande voor het beeld. Als je de basiliek binnenloopt voel je gewoonweg het heiligdom. In de basiliek is ‘iets’; Een rust en een energie die heilig aanvoelen. Daarnaast herbergt de basiliek ook enkele prachtige iconen, zoals een prachtige preekstoel, een reliekschrijn die té mooi is voor zo’n bescheiden godshuisje en er is zelfs nog een bloeiende eredienst, die door de dorpelingen wordt uitgevoerd!
Het bewijs daarvan is het houten beeldje van de ‘Maagd van Avioth’. De sculptuur is meer dan 900 jaar oud, maar het ziet ernaar uit alsof het slechts 20 jaar geleden is gemaakt. De reden is even eenvoudig als ontroerend: De madonna wordt nog steeds elk jaar door de dorpelingen in processie rondgedragen,. Er zijn al negen eeuwen lang liefhebbende en vrome handen van de dorpelingen, die van tijd tot tijd nieuwe gewaden maken, het beeldje opnieuw verven en daarmee ervoor zorgen dat de houtworm geen enkele kans krijgt.

Kortom: De Basiliek van Avioth is een mooie bestemming om even een anderhalf uur rond te hangen en tot adem te komen. Nadien kun je weer vol energie je weg vervolgen naar een grotere toeristische bestemming. De Basiliek van Avioth is juist zo mooi vanwege haar eenvoud.

Foto’s

Meer foto’s van Avioth tref je aan hieronder:

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer