Een kijkje achter de schermen bij Code 37

In gedachten verzonken loop ik de ziekenhuiskamer in, op naar het bed van mijn patiënt. Ik lees vanaf het formulier dat ze een hoop mankeert. Iemand knalt per ongeluk tegen me op en prevelt “excuses dokter…”. Ik pak mijn pen, loop het formulier na en zie mijn patiënt. Na een begroeting en een korte check besluit ik dat alles goed is, en loop de formulieren onderzoekend de kamer uit. “En, cut! Bedankt mensen, de opnames zitten erop!”, schreeuwt de regisseur.

Afgelopen vrijdag mocht ik als figurant acteren in de Belgische TV serie ‘Code 37’. De serie, die zich in Gent afspeelt, draait om een Gents politiekorps dat zich specialiseert in zedendelicten; Een “Code 37” volgens de parketdiensten. De TV serie is een hit in Vlaanderen; Ruim 900.000 mensen volgen de serie en de serie kreeg maar liefst 4 nominatie op het filmfestival van Monte Carlo. Ikzelf ben er eind vorig jaar in aanraking mee gekomen, nadat ik het via internet gedownloaded had.
Een kleine maand geleden belde een Belgische dame me op; Of ik geen zin had om onder andere een figurantenrol in de serie te spelen. Ik ben altijd in voor nieuwe dingen, dus antwoordde enthousiast met een ‘ja’ en toog afgelopen week naar Gent voor de opnames, die om 7 uur in de ochtend startten.

De binnenkomst was leuk. Ik kwam binnen op de set, en het was hectisch om alles gereed te krijgen. Na een snel ontbijtje, met een overheerlijk stukje puddingbrood gemaakt door Veerle Baetens, werd ik voorgesteld aan de andere figuranten en bespraken we de plannen voor die dag. Voor de eerste shoot heb ik vanaf de zijkant gekeken hoe alles in zijn werk gaat; Reuze interessant! Voor de tweede shoot mocht ik figureren als dokter; Even wat patiënten langslopen, terwijl de hoofdacteurs zich met een andere patiënt bezighouden, en vervolgens de kamer weer uit.
Tijdens de shoot kwam ik er ook achter hoe precies alles in zijn werk moet gaan. De opnames werden vaak onderbroken doordat buiten een grasmaaier bezig was, of doordat mensen in andere ziekenhuisgangen aan het praten waren. Uiteindelijk hebben we er voor 5 minuten film 6 uur over gedaan.

Al met al was het een leuke ervaring en de kans is vrij groot dat ik ergens in oktober/november goed in beeld ga komen. Heb ik ook weer eens mijn minuscule ‘minute of fame’ te pakken 😉