Een geslaagde eerste workshop
Een beetje geschokt kijken de mensen rondom zich heen. Verbazing is van de gezichten af te lezen en grote ogen kijken me aan met de boodschap `dat meen je niet!`. Enkele ogenblikken daarvoor had ik het drugs- en gedoogbeleid in Nederland uitgelegd, met daarbij de opmerking dat er in coffeeshops geen koffie wordt geschonken. De schrik werd nog groter toen ik ze vertelde over De Wallen en over gelegaliseerde prostitutie. Het is dat sommige mensen een donkere huidskleur hebben, anders waren sommige collega`s waarschijnlijk rood weggetrokken. Culturele workshops en culturele clashes, heerlijk! Natuurlijk bestempel ik nu een uiterste uit de culturele workshop en ik moet eerlijk bekennen dat de workshop geslaagd is. Toch ging het er weer typisch op zijn Indiaas eraan toe…
Het begon op woensdagavond. De persoon waarmee ik de workshop zou doen, moest vorige week en deze week thuis blijven en zat dus een kleine 1000 km verderop. Ik kreeg woensdagavond laat een mail of de workshop niet gecanceled kon worden. Na een heel weekend aan de workshop gewerkt te hebben en me helemaal opgeladen te hebben voor de volgende dag, had ik geen zin in een deceptie en daarnaast zit ik volgende week met een overvolle agenda. Dus er ging een nette mail terug dat ik de workshop ook zelf kon doen. Donderdagochtend (enkele uren voor aanvang van de workshop) kreeg ik van diezelfde collega diverse mails met de beloofde feedback over de presentaties en ik mocht als een gek enkele dingen veranderen. Na enkele mails kwam nogmaals het verzoek om de workshop te cancelen. Ook daar had ik weinig zin in, dus werd het poldermodel maar ingezet: Ik stelde voor om het eerste gedeelte van de workshop te doen en om volgende week wat in mijn agenda te schuiven en een extra uurtje voor het tweede gedeelte in te ruimen. De consensus werd bereikt en met wat goede tips toog ik naar het kantoor om de voorbereidingen te treffen.
Die voorbereidingen waren best wel leuk. Vooraf had ik alle deelnemers wat vragen gesteld over Nederland en hun leerdoelen, en de leerdoelen, de verbeterpunten voor Nederlanders en wat typische Nederlandse kenmerken versierden de zaal. Tel daarbij op dat ik woensdagavond wat supermarkten had afgestruind voor wat typisch Nederlands eten en typische Nederlandse snacks, en je begrijpt dat de ontvangst leuk was. En de ontvangst was voor de Indiase collega`s apart. Terwijl de consultants de trainingsruimte binnen liepen onder de klanken van Van Dijk, Guus Meeuwis, Clousseau en Blof, stonden kleine hapjes, chocolade en typische Nederlandse koekjes op de tafels klaar. Het gevolg was een big smile op het gezicht van iedereen en de sfeer sloeg om naar een leuke en informele sfeer. Mooi! Het eerste doel was bereikt.
Maar de klanken van de Nederlandse en Belgische artiesten trokken ook de aandacht van andere mensen op het kantoor en al snel zat het hele management van India ook in de trainingsruimte om toch eens te kijken `wat al die muziek en mooie versieringen waren`. Al snel waren de Nederlandse hapjes gevonden door de managementleden en na het nodige bijgepraat (en de nodige vertraging) startte de workshop.
Een introductie in de Nederlandse geschiedenis, demografie, economie, geografie en de Nederlandse politiek was weinig schokkend en werd als erg leuk ervaren. Toch waren er wat kleine shockerend momenten (zoals huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht, drugsbeleid en legale prostitutie) en gingen mensen er goed voor zitten toen ik wat zaken van de laatste jaren vertelde (moord Pim Fortuyn, Theo van Gogh, politiek Den Haag, de problemen met 2e en 3e generatie Marokkanen, de Islamofobie die Nederland teistert, de wetten die in het kader van `terrorisme` zijn doorgevoerd, etc.) en er kwam een levendige discussie op gang over de zaken in India, met een blik naar de Nederlandse maatschappij. Aangezien de lunch ook een half uur vertraagd was, besloten we de discussie voort te zetten en na de lunch doken we dieper in de Nederlandse manier van leven.
Als er iets is wat de Indiase manier van leven domineert, dan is het wel karma. Karma is een visie die uitgaat van meerdere levens, waarbij `wat je zaait is wat je oogst` centraal staat. Mocht je in een eerder leven slecht geleefd hebben, dan kun je in dit leven daar de negatieve kanten van tegenkomen. Mocht je positief geleefd hebben, dan krijg je dit positieve ook terug. In zakelijk opzicht werkt dit ook door: Wanneer er in zakelijk opzicht iets mislukt, zal een Indiër ervan balen, maar kan zich erbij neerleggen omdat het `karma` is. Als het nu niet goed gebeurd, dan zal het ooit wel eens goed gebeuren. Vanuit de Nederlandse cultuur geloven de mensen slechts in 1 leven, dus je maakt in dit leven er iets van. Het spreekwoord `pluk de dag` is kenmerkend. Deze basisgedachte brengt ook direct het verschil in gedrag tussen Nederland en India naar boven. Wanneer iets mis gaat in Nederland, zijn we geneigd om alles tot op het detail te onderzoeken.
Dit basisverschil leidde tot een hoop interessant ge-hmzzzzz en de mensen gingen er nog meer voor zitten. In die presentatie kwamen vervolgens allerlei zaken voorbij die we in Nederland normaal vinden, maar die in India abnormaal zijn. De grappigste opmerking kwam toen ik twee foto`s naast elkaar zette, waarbij 1 foto het verkeer in Nederland was en de andere foto het verkeer in India. Opmerkingen als `Ik zou gek worden in dat geordend verkeer`, of `Hoe kunnen jullie zo rijden?` waren grappig.
Nadien ging ik verder in op de Nederlandse keuken en bepaalde etiquettes die tijdens het formele eten van kracht zijn. Blijkbaar waren met name de stamppot, de frikandel, de friet met mayonaise (`Bah, dat jullie dat lekker vinden` en de etiquettes erg grappig en het zorgde voor de nodige hilariteit. De hilariteit werd zelfs groter toen ik mijn rugzak tevoorschijn toverde en brood, verschillende soorten jam, kaas, pindakaas, pasta, honing en tomatenketchup op de tafel toverde. Ik nodige iedereen uit om wat te proberen, maar de uitnodiging werd door bijna iedereen afgeslagen. Aangezien ik naar het toilet moest, ging ik er snel vandoor en het was leuk om bij terugkomst iedereen met grote en verbaasde ogen te zien eten. Zelfs de secrataresses (met onze cynische en directe Mona voorop) en wat MT leden kwamen weer van de nodige hapjes genieten. na afloop wilde iedereen wat zaken mee naar huis nemen om te proberen. Leuk!
De laatste presentatie ging over het Nederlandse huis, en met name de versieringen van de toiletten waren reden tot lachsalvo`s. De hele presentatie leidde ook een serieuzere discussie in, aangezien de rol van het huis in Nederland (privé-sfeer, waarin je werk buiten laat en alleen goede bekenden en familie verwelkomt) en India (iedereen welkom) enorm verschilt.
Na deze presentatie was de workshop ten einde, maar de discussie duurde nog een uur voort. Natuurlijk was ik benieuwd naar de feedback en ik trok haast rood weg toen ik alle positieve commentaren hoorde. `Deze workshop is echt goed`, `Je bent erg praktisch en de manier waarop je de zaken aangeeft is erg leuk, stimulerend en leerzaam`, `mijn complimenten voor je tijd en je enthousiasme` en het meest gehoorde commentaar was dat de workshop alle verwachtingen had overtroffen. Op 1 verbeterpuntje na (`Ik wil wat Nederlandse woorden leren`), was iedereen laaiend enthousiast. Ik werd gisterenavond zelfs aangenaam verrast toen ik wat mailtjes in mijn inbox kreeg waarin mensen me nogmaals bedankten (en dat is ongewoon in India) en ik heb nu al zin in de vervolgworkshop, waarin de Nederlanders en hun vrije tijd, de Nederlandse communicatie en de Nederlandse manier van zaken doen op het programma staan.