Het is een enorme tegenstrijdige setting. Terwijl kinderen plezier hebben in het water, volwassene waaghalzen een duik van 10 meter hoog nemen vanaf oude vervallen gebouwen, was dit paradijselijk oord ooit een gruwelijk werkkamp van de Sovject-Unie. De gevangenis van Rummu, in de buurt van Keila en Tallinn, kun je de ooit gruwelijke plek het beste omschrijven als een paradijselijk oord.
De spookachtige sfeer behapt ons gelijk, wanneer we de verlaten gebouwen van de Val Benoit University in Luik betreden. Het complex, ruim 30.000 vierkante meter groot, was ooit een van de grootste universiteitscampus in België, maar werd in 2005 volledig verlaten. Ondanks dat gedeeltes van de oude campus tot high-end woningen en winkels wordt omgebouwd, zijn er nog tal van gebouwen waar je doorheen kunt dwalen. Als je mede Urbex-ers, zwervers en andere geïnteresseerden wegdenkt, lijkt het spookachtig en alsof je alleen op deze planeet bent. Nee, een bezoek aan de Val Benoit University is het meer dan waard!
Het was een heerlijke dag vol tegenstellingen. In de ochtend toog ik naar de Saarschleife, een haarspeldbocht van de rivier de Saar met een adembenemend uitzicht dat midden in de natuur ligt. In de middag besloot ik een ander uiterste op te zoeken en ben ik naar de voormalige hoogovens van Völklingen gegaan. Oude en vergane industrie, dat op de UNESCO werelderfgoedlijst staat. Het dagje is ook typerend voor het gebied waar ik in verblijf. Saarland is het uiterste van prachtige natuur en van oude en zware industrie.
In de buitenwijken van Charleroi ligt een prachtig complex, dat luistert naar de naam Cinema Theatre Varia, in de volksmond Cine Varia genoemd. Het theater/cinema is een eeuw geleden gebouwd in de Art Nouveau stijl, vermaakte 70 jaar lang de Belgische bevolking en werd in 1986 gesloten vanwege veiligheidsredenen. Toch is het gebouw over de Belgische landsgrenzen bekend, omdat het een van de eerste grootschalige Art Nouveau kunstwerken uit (bijna) volledig beton is. Geen wonder dat het sinds 1992 een nationaal monument is en dat een gewilde plaats is voor Urbex fotografen.
Mijn voetstappen weerkaatsen tegen de hoge en grijze muren van de koeltoren. Ik hoor ineens een luid geritsel tegen de muren en kijk verschrikt om me heen. Twintig meter verder schiet een muis of een rat over de loopbrug. De binnenkant van de koeltoren van Power Plant IM zorgt ervoor dat ieder klein geluidje groot uitgemeten wordt en dat zorgt voor een surrealistische sfeer. En omdat ik op dat moment alleen in de koeltoren ben, waan ik me even als enigst levende mens op deze planeet… Dat speciaal gevoel kreeg ik terwijl ik mijn foto’s begon te schieten.
Net boven Antwerpen ligt het dorpje Doel. Doel ligt letterlijk onder de rook van de gelijknamige Kerncentrale Doel en is bekend als een spookstad Doel. De Belgische en Vlaamse overheid hebben besloten dat het dorpje over een paar jaar tegen de vlakte gaat en moet wijken voor een nieuw zeedok, met alle gevolgen van dien. Dat het dorpje in de buurt van een van de nucleaire energie centrales van België ligt, is ook een klein detail. Waar ooit 2.500 mensen in Doel woonden, telt het dorpje nu slecht een handvol inwoners. Een surrealistische omgeving, met een hoop prachtige verrassingen.
Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer