Ellenfeldstadion in Neunkirchen

Er zijn van die stadions die je gelijk in je hart sluit. Het Ellenfeldstadion in Neunkirchen is daar zeker een van. Het stadion is meer dan 100 jaar geleden gebouwd tegen de heuvels van het Saarland. Het is een allegaartje van tribunes, waar ooit 32.000 man op konden. De ene hoge tribune stopt abrupt in een ronding, en gaat ineens over op een kleine staantribune of een gebouw. Achter een van de tribunes glooien de mooie groene heuvels, waar in de glorietijden wellicht mensen gratis een wedstrijdje konden kijken. Oude mannen nippen van hun biertje en lachen om oude herinneringen van hun favoriete club. Het is gemoedelijk. Dit stadion is echter gebouwd op successen en tot en met 1968 werd hier op het hoogste niveau gevoetbald. Die glorietijden zijn voorbij. Betonrot en struikgewas nemen het stadion langzaam over en de bespeler Borussia Neunkirchen speelt in de lagere divisies van het Duitse voetbal.

Lees verder

Vergane Glorie: Weidenpescher Park

Een van de oudste voetbaltribunes in Duitsland ligt verscholen achter de struiken en de bossen van het 55 hectare grote Weidenpescher Park. Het mos groeit op de muren en de houten banken zijn verweerd en verbogen door de decennialange weersomstandigheden. In de eerste helft van de vorige eeuw zagen voetbalsupporters vanaf deze oude zittribune de Duitse landskampioenschappen beslist worden. Ooit bevolkten 16.000 man de tribunes van het complex. Het stadion laat tegenwoordig geen belletje rinkelen bij het grote publiek en eigenlijk is er ook niet zo heel veel meer van over. Behalve een vergane en oude prachtige eretribune dan.

Lees verder

Stadion am Hermann-Löns-Weg, home of the defunct club 1. FC Union Solingen

Het is duidelijk als je naar het Stadion am Hermann Löns Weg loopt. Aan alles blijkt dat Moeder Natuur de overhand heeft genomen in het stadion en dat hier niet meer op hoog niveau gevoetbald wordt. De tribunes zijn overwoekerd door planten en struiken. De hoofdtribune is door de bomen onttrokken aan het gezicht en de kotten waar je ooit drinken en eten kon halen, staan er vervallen bij. Tussen de bomen door glinsteren de 30 meter hoge floodlights in de zon. Zij zijn een van de overblijfselen van een 14-jarig avontuur van Union Solingen in de 2. Bundesliga.

Lees verder

Georg Melches Stadion, Essen

Het “Highbury van Duitsland”, zo werd het George Melches Stadion in de jaren ’50 en jaren ‘60 bewierookt. De voormalige thuisbasis van Rot-Weiss Essen was in die tijd een van de vooruitstrevende stadions in Duitsland en zelfs de allereerste West-Duitse wedstrijd bij kunstlicht werd er gespeeld. Het stadion drukte echter ook zwaar op de financiële positie van Rot-Weiss Essen. “De onderhoudskosten van het stadion waren in de tijd van Georg Melches al 5 zeer goede spelers waard”, zo verzuchtte een bestuurslid ooit. Het Georg Melches Stadion stond daarmee mede aan de basis van de teloorgang van Rot-Weiss Essen. Reden genoeg om eens de geschiedenis van dit gesloopte stadion in te duiken.

Lees verder

LSC Sneek

Als je aan Friesland en voetbal denkt, dan schieten bij de meeste voetballiefhebbers Cambuur of SC Heerenveen binnen. Maar Friesland kent aardige verrassingen. Een van die verrassingen staat in Sneek, waar de Friese voetbalclub LSC 1890 de trotse eigenaar is van een van de oudste houten Nederlandse tribune. Deze tribune kent een wel heel bijzondere geschiedenis: Het bouwwerk heeft in de Tweede Wereldoorlog het leven van veel mensen gered, de tribune werd tot twee keer toe bijna afgebroken en het is een van de weinige nog bestaande houten tribunes in Nederland. Voor deze Vergane Glorie word je meegenomen naar Sneek.

Lees verder

Brasserskade, Delft

Als je de Brasserskade in Delft-Noord oprijdt, is het haast niet voor te stellen dat hier het op één na grootste stadion van Zuid-Holland ligt. Verscholen achter de bomen en de gebouwen aan het begin van de straat Brasserskade ligt het terrein van DHC, dat in 1960 als het Gemeentelijk Sportpark Brasserskade werd geopend. Het complex moest destijds de professionele aspiraties van de Delftse club vormgeven en via een fusie met het illustere Xerxes werd hier zelfs nog eredivisievoetbal gespeeld. Vandaag de dag wordt er in het grootste amateurvoetbalstadion van Nederland, dat door de jaren heen niet ingrijpend veranderd is, hoofdklassevoetbal gespeeld.

Lees verder

Noordersportpark, thuisbasis van HFC EDO

Met clubs als Koninklijke HFC, HFC Haarlem en HFC EDO kun je Haarlem een écht historisch voetbalbolwerk noemen. Haarlemse Footballclub Eendracht Doet Overwinnen, zoals HFC EDO voluit heet, is wellicht de onbekendste in het lijstje van de drie Haarlemse voetbalclubs. Als je het stadion Noordersportpark en de geschiedenis van HFC EDO bekijkt, zwaar onterecht. De club speelde enige tijd betaald voetbal en het stadion van de arbeidersclub kent enkele prachtige juweeltjes, waaronder een nostalgisch met mos begroeide staantribune.

Lees verder

Stadion De Schalk, Willebroek

De plannen waren ooit zo mooi in Willebroek. Met spelers zoals Gilles de Bilde zou KVC Willebroek-Meerhof promotie naar de Tweede Klasse afdwingen. Stadion De Schalk was dan wel iets te groot voor de club, maar paste wel in deze ambitieuze plannen om een professionele voetbalclub in Willebroek te vestigen. De plannen faalden, de grote spelers trokken weg en de club ging failliet. Het stadion, dat ooit een kleine tienduizend toeschouwers kon herbergen, ligt er nu verlaten en desolaat bij. Het is overgeleverd aan de natuur en de vandalen en het is een prachtige lost ground om te bezoeken.

Lees verder

Millmoor, Rotherham

Vanaf de brug ligt een prachtige voetbaltempel voor ons. De doorkijkjes die we naar Millmoor hebben doen ons watertanden en de oude tribunes nodigen ons haast schreeuwend uit om het stadion te bezoeken. Gelukkig staat er een hek open en we lopen het terrein op, om na enkele minuten tegen een beveiliger aan te lopen. Of we even foto’s mogen maken? “No Sir” zegt de beveiliger op een vriendelijke, maar strenge toon. “Ik ga niet mijn baan op het spel zetten. Foto’s maken van Millmoor is niet toegestaan en ik vraag je het terrein te verlaten.” De onverbiddelijke toon van de man dwingt ons om het terrein af te lopen.

Lees verder

Jahn Stadion, Marl

Ik baan me een weg door de planten en struiken naar het hoofdveld van het Jahnstadion. Het is zwoegen: Planten, struiken en zelfs kleine bomen groeien op de aarden wallen, die ooit tribunes waren. Het is kenmerkend voor het stadion, dat zelfs bij de meeste notoire groundhoppers een grote onbekende is. Het stadion was ooit gebouwd om 36.000 mensen te herbergen, maar lijkt alsof ik de eerste ben die sinds jaren diezelfde tribunes betreed. Stapje voor stapje daal ik af naar beneden, ik spring de oude betonnen afscheiding over en ik sta waar ooit heel vroeger de atletiekbanen lagen. En dan sta je dan, in een veel te groot uitgevallen kuil in de voormalige mijnwerkersstad Marl.

Lees verder

Süd-West stadion, Ludwigshafen

Vol verwondering kijk ik naar de tribunes van het Südweststadion. Het is haast niet te bedenken dat dit stadion net na de tweede wereldoorlog een van de belangrijkste stadions in Duitsland is geweest. Voor me ligt een typisch Duits stadion uit de vorige eeuw: Sintelbaan, hoge tribunes, groteske stadionlampen, maar vervallen. Ontzettend vervallen en ontzettende oude meuk. Ja, dit kan best weleens een interessante schot in de roos zijn, hoor ik mezelf haast mompelen. In de verte zie ik prachtige verzakte tribunes staan. Ik leg aan met mijn camera om een foto te schieten, en plotseling buldert er een stem door het lege stadion. “Ja, eej, hallo! Wat mot da hier?”, vrij vertaald.

Lees verder

Stadion Rote Erde, Dortmund

Het is een omzettend groot contrast. Achter de hoge en steile tribunes van Borussia Dortmund’s Westfalenstadion ligt een klein atletiekstadion. Als je via de Strobelallee binnen komt kijk je tegen een prachtige partij bomen aan, waaronder mensen aan een heerlijk potje bier zitten. Een relaxte sfeer en je zou denken dat dit weer zo’n typisch Duits atletiekstadion is. Maar als je iets verder kijkt dan je neus lang is, dan zie je kleine dingen die verraden dat er meer is. De massieve stenen kolommen, waartussen nu grijze hekwerken hangen, waren vroeger de kassa’s. De eretribune is iets te groot uitgevallen voor een doorsnee atletiekstadion en het feit dat het stadion letterlijk in de schaduw van het Westfalenstadion ligt, verraadt het eigenlijk al: Dit is de oude thuishaven van Borussia Dortmund. Officiële naam: Kampfbahn Rote Erde

Lees verder

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer