Next stop: Shigatse
“Ah, heerlijk!” denk ik bij mezelf, terwijl ik in de duinen lig en uitkijk op het water. Het enige wat ontbreekt zijn de strandpaviljoentjes, de mooie dames in strandoutfit en je vrienden waarmee je zinloos / zinvol kunt zwetsen. “Huh? Maar Martijn… Je zit toch in de Himalaya?” hoor ik je nu denken. Klopt… Ik kom er later op terug 😉
Vanochtend werd ik tegen een uur of 8 wakker. Snel douchen, de tas pakken en de busreis van ruim 10 uur aanvaarden. In de bus stond een redelijk aangename verrassing voor ons te wachten: We zouden de gerenoveerde snelweg van Lhasa naar Shigatse nemen, waardoor de tocht met 6 uur ingekort zou worden. Enerzijds een geruststelling (want de bussen zijn echt op de kleine Chinezen gemaakt), anderzijds een teleurstelling (want de route van 10 uur zou een van de hoogtepunten van de reis zijn), maar niet getreurd: Op de terugweg pakken we die route gewoon 🙂
Toch was het uitzicht vanuit de bus werkelijk adembenemend. De snelweg voerde ons door het woeste en prachtige Tibetaanse land. De gehele snelweg voert door een valei, die van Shigatse naar Lhasa loopt. Af en toe hadden we een fotostop, wat flink wat mooie plaatjes opleverde. Op een gegeven moment stopten we en hadden we een prachtig uitzicht over de vallei. De vallei was aan weerszijden geflankeerd door imposante groene en grijze bergen, waarbij je af en toe ook een sneeuwtop kon ontwaren. Tussen de bergen door stroomde -op een woeste wijze- de rivier Lhasza en wij stonden aan de rand van deze rivier. Beneden ons zagen we wat duinen en dat plaatje -met alleen de rivier als achtergrond- zorgde ervoor dat ik me even op het strand van Breskens thuisvoelde.
Goed, maar waar komt die hoeveelheid zand dan vandaan? “Kort” geleden (4 miljoen jaar geleden is vrij weinig als je het tegen het bestaan van de aarde afzet) lag de streek die nu Tibet heet gewoon aan de zee. Zoals je misschien wel weet bestaat de aardkorst uit diverse plateau’s, die constant in beweging zijn. Het plateau waar het huidige India op ligt vond het wel leuk om vanuit Antartica een uitstapje te maken naar het huidige Azie en botste uiteindelijk op de streek waar Tibet nu ligt. Dankzij deze botsing is de Himalaya ontstaan en heeft de opstuwing ervoor gezorgd dat je relatief veel duinzand in Tibet aantreft.
Maar goed, aangezien jullie niet echt op dit historisch gezever zitten te wachten gaan we lekker verder… De prachtige tocht naar Shigatse. Eigenlijk kan ik die hele tocht niet beschrijven, want je zit urenlang met open mond naar de omgeving te kijken. Nou, urenlang… Natuurlijk praat je ook nog weleens over de reis en ik merk dat sommige mensen het wel een beetje met de reisorganisatie Koning Aap gehad hebben. Teveel wisselingen in de reis, een te rommelig programma en vrijwel geen of juist te veel avontuur in de reis. Ach, ik heb het wel naar mijn zin. Er zijn natuurlijk altijd wel wat mindere punten, maar om daar tijdens je reis over te gaan zeuren verpest voor mij persoonlijk de hele reis.
Tegen 1500 uur lokale tijd kwamen we in de tweede stad van Tibet aan. Shigatse ligt een kleine 250 kilometer van Lhasa vandaan, ligt op zo’n 4000 meter hoogte en is de vroegere hoofdstad van het rijk dat de naam Tsang droeg. Sinds 1300 zetelt de Panchen Lama, na de Dalai Lama een van de belangrijkste personen in Tibet, daar in een klooster. Natuurlijk kan de Panchen Lama een bedreiging voor de Chinezen vormen, dus wat doe je dan? Juist, je plaatst (een notabene minderjarige!) de Panchen Lama onder huisarrest en houdt hem op een geheime locatie in China gevangen. Hiermee heeft de Panchen Lama de twijfelachtige eer om de jongste politieke gevange ter wereld te zijn. Het hele leuke is trouwens dat de Panchen Lama de reincarnatie van de Dalai Lama bij een persoon moet identificeren, dus de Chinezen kennende…
Maar goed, terug naar Shigatse… Van oudsher is het stadje een belangrijke handelsplaats en regeringsplaats geweest en de koning van het Tsang-rijk oefende zijn macht uit vanuit het Shigatse Dzong, een fort dat tegen de bergen rondom Shigatse aanligt. Momenteel bestaat deze locatie alleen nog maar uit een hoopje stenen, omdat het fort in zijn geheel vernietigd is. Momenteel bestaat Shigatse uit twee gedeeltes: Het oude prachtige Tibetaanse gedeelte en het afgrijselijke strakke en grijze Chinese gedeelte. Aangezien ik alles vanuit de bus heb gadegeslagen, kan ik niet zo’n goed oordeel erover vormen, dus morgen gaan we eens op ontdekkingstocht uit.
Over morgen gesproken: Dan ga ik dat fort en het befaamde Tashilhunpo klooster bezoeken en staat er een flinke wandeling voor de boeg. Nu ga ik eerst even wat favoriete sites bezoeken, daarna ga ik even mijn kleren wassen, even iets te eten scoren en vanavond op mijn gemak de stad bekijken. Voor eenieder die moet werken: Veel plezier (vooral Michiel en Jorg die alles mogen afhandelen) en tot morgen!