Aangekomen in Singapore en Indonesie
Vol bewondering kijk ik uit de taxi naar het straatleven van Singapore. Singapore is onwerkelijk Aziatisch. Schone en ruimt opgezette straten, rechte wegen en verkeer dat zich aan de verkeersregels houdt. De taxichauffeur die mij en Anne van het vliegveld naar het appartement brengt, heet Mr. Wong. Een typisch Chinese naam, die waarschijnlijk een kwart miljard keer in China zal voorkomen.
Mr. Wong leeft al meer dan 40 jaar in Singapore en hij vertelt vol overgave hoe hij Singapore zag veranderen van een vissersstad en een havenstad in een bruisende metropool, die wereldwijd meetelt. Mr. Wong vestigde zich 40 jaar geleden in een kleine wijk waar een hoop Chinezen bij elkaar woonden. Die Chinezen bouwden typische Chinese huisjes, zetten enkele prachtige tempels daar op en al snel werd de wijk bekend als Little China.
Little China is een van de prachtigste voorbeelden date en multiculturele samenleving op micro-niveau werkt. De Chinezen schijnen, ondanks dat ze onder de Singaporese mensen geen goede naam hebben, zeer goed geïntegreerd te zijn en samen met de mensenuit Singapore en de mensen uit India (Little India), de Filipijnen en Maleisie leven ze verdraagzaam naast elkaar. Het word took vol trots door de overhead uitgedragen en gepromoted. Aan de andere kant heeft het er ook mee te maken dat de regering vrij strenge straffen heeft. Spugen op straat kost je al snel 300 Euro, openbare dronkenschap 650 Euro en op het smokkelen van drugs staat zelfs de doodstraf. Deze week was er zelfs in het nieuws dat iemand, die probeerde een agent om te kopen, 5 stokslagen heeft gekregen. De regering in Singapore hanteert, met success, een zero tolerance beleid en waarschijnlijk maakt dat het dat Singapore zo on-Aziatisch is. Dit wordt overigens ook beaamd door Mr. Wong, die vol trots over Singapore vertelt en zelfs aangeeft hier absoluut niet meer weg te willen.
De eerste dag in Singapore was dus lekker rustig aan doen. Anne, ik en wat vrienden van haar zijn uit eten gegaan in een van de vele shopping malls die Singapore rijk is. Het eten was overheerlijk, wat me echter meer opviel was de hoeveelheid mensen die ‘s avonds in de shopping malls rondslenteren. Anne en haar vrienden hadden daar een makkelijke verklaring voor: Thuis is, naast de televisie, niets te beleven en in de shopping malls is het tenminste lekker koel vanwege de airco’s.
Dat was ook wel te merken. Waar ik me had ingesteld op een flinke warme avond, was het Siberisch koud in de shopping mall. Ik was dan ook blij dat we gisterenavond thuis waren en ik tegen normale, vochtige, temperaturen mijn bed in kon duiken.
Na vanochtend lekker uitgeslapen te hebben, besloten Anne en ik onze tassen te pakken en naar Indonesie te gaan. Na een korte visum bemachtigd te hebben, kon ik weer een land van mijn lijstje afstrepen 😉 Dit keer geen low-budget back pack tour voor me. Anne was zo vriendelijk geweest om een van de beste resorts in Azie voor me te boeken en, damn! Wat een resort. De tocht met de bus van de ingang naar het resort duurde meer dan 10 minuten. De weg en het landschap was erg goed onderhouden en toe we bij het resort aankwamen, viel mijn mond letterlijk open. Pracht, praal, dure aankleding. Overduidelijk iets wat ik tijdens een vakantie niet gewend was. Het resort bevat echt alles, van spa faciliteiten, tot aan prive zwembaden en zelfs vakantievilla’s, die voor 1000 Euro per nacht verhuurd worden.
Het wordt dus flink relaxen. Morgen ga ik maar eens een paar rondjes in het zwembad doen en wellicht dat Anne en ik morgen eens lekker wat buitenactiviteiten gaan ondernemen. We blijven hier tot vrijdag, waarna we teruggaan naar Singapore en de volgende dag doorreizen naar Kuala Lumpur. Tot dan!