Salvador: Little Africa in Brazilie

Salvador de Bahia, Brazilië

Vol verbazing kijk ik om mij heen, het lijkt alsof ik niet in Brazilie maar in Afrika ben. En dat had ik toch niet echt verwacht. Ik zie een hoop donker gekleurde en vrolijke mensen door de nauwe straatjes van Salvador lopen. De prachtig rood, blauw, roze of gele gekleurde huisjes steken mooi af tegen de blauwe lucht. Waar je ook kijkt zie je kunstatteliers met Afrikaase kunst en overal hoor ik de trommels van de Capoeiradansen.

Salvador heft een leuke en prettige energie en de oude koloniale gebouwen maken het plaatje complete. De gebouwen en de straten verraden eigenlijk de rijke historie van de hoofdstad van Bahia. Het was ooit de hoofdstad van de Portugese kolonie in Zuid-Amerika en een cultureel centrum waar je U tegen zegt. Maar Salvador had ook haar mindere kanten. Het was de voornaamste havenstad van Zuid Amerika en er warden tienduizende slaven uit Afrika en Europa geimporteerd om in de binnenlanden of aan de kust te werken. Het zorgde ervoor dat Bahia, naast Lisabon, de belangrijkste stad in Portugal werd. Maar wel een stad met een hele sterke Afrikaanse cultuur. Aan de Afrikaanse cultuur is onder andere ook de Candomblé ontleend, een godsdienstig ritueel dat vaak -ten onrechte- met voodoo vergeleken wordt. In de slaventijd werd dit ritueel door de Portugezen als clandestien gezien en men paste de oorspronkelijke Afrikaanse godsdienst(en) aan de Rooms-katholieke Kerk aan. De Afrikaanse goden werden door Rooms-Katholieke heiligen vervangen. Salvador is echter ook de geboorteplaats van de welbekende Capoeira, een dans die vechtsport en dansen met zich mengt. Een veel gehoorde verhalen over de ontwikkeling van capoeira is dat de slaven ‘gevechtstraining’ camoufleerden als dans om zo de Portugese onderdrukker te misleiden. Deze had op die manier niet door dat de slaven bezig waren met hun oorspronkelijke cultuur en het versterken van hun fysieke weerbaarheid. De dans was zelfs tot 1954 verboden. Nu zie je, overall waar je in Salvador kijkt, de dans om je heen. Het is zelfs een exportproduct van Salvador geworden.

Ondanks het vriendelijke karakter van de stad, is de stad ook gevaarlijk. In steden zoals Rio en Sao Paulo heb je een scheiding van de mindere wijken (Favela´s) met de rijkere wijken. In Salvador lopen deze wijken door elkaar heen, wat ervoor zorgt dat -vooral- kinderen makkelijk de toeristengebieden induiken. De criminaliteit is er hoog en als toerist wordt je aangeraden om alleen in de door de politie gecontroleerde zones te lopen. Geen wonder dat Salvador, met het oog op het WK voetbal, haar politiemacht flink heeft uitgebreid om zo de veiligheid van de toeristen te kunnen garanderen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me geen moment onveilig heb gevoeld en het lijkt erop dat de verhalen over een nog hogere criminaliteit dan in Rio zijn overdreven. Maar toch blijven veel gebieden blijkbaar gevaarlijk. Zo wilde ik vandaag een wandeling van de oude stad naar de haven maken, maar ik werd letterlijk teruggefloten. De weg naar beneden voerde door een klein stukje Favela en als blanke Gringo was het niet echt veilig, of je moet avontuurlijk zijn en van masochisme houden. Ik wilde ook het stadion van Vitoria bezoeken, nou… Dat was ook niet mogelijk. Dat stadion schijnt midden in een Favela te liggen en gezien alle (spook?)verhalen waag ik het er maar niet op.

Nee, als je door de criminaliteit en het harde leven van Salvador heen kijkt dan is het een erg leuke stad. Toen ik gisteren op het vliegveld landde en de auto naar de Pousada nam was ik al redelijk enthousiast. Bij de Pousada bleek helaas mijn boeking niet goed doorgekomen te zijn, maar uiteindelijk bleek alles in Braziliaanse kannen en kruiken te passen en kreeg i keen kamer voor twee nachten. Vanochtend lekker vorge op pad gegaan en de tocht voerde me langs diverse oude en koloniale kerken, prachtige straatjes met kinderkopjes en mooie pleinen. Het is hier nu rond 2 uur en ik ga dadelijk lekker terug naar de Pousada om te kijken wat ik nog meer kan bezoeken. Misschien dat ik de taxi naar een van de stranden neem en lekker ga kuieren over de Praia´s.

Vanavond lig ik er in ieder geval vroeg in, want morgen moet ik om 6u al richting Lencois, een dorpje dat midden in een prachtig natuurgebied ligt en op zo´n 8 uur rijden van Salvador ligt. Auw, mijn rug…

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer