Interview Enrico van den Elshout
De afgelopen NAC-Willem II was er een om nooit te vergeten; 2-0 tegen de Tricolores, en dat na 3 decenia zonder overwinning op onze buren. Maar… Ver voor de wedstrijd waren de spanningen tussen de NAC-ers en Willem II-ers al voelbaar. Voor, tijdens en na de wedstrijd gebeurde er ook het een en ander, wat over het randje ging. De spanningen tussen NAC fans en Willem II fans lopen, anno nu in 2000, hoog op. Voor deze editie van De Rat is er voor gekozen om een interview te houden met een ras-Willem II-supporter. Enrico van den Elshout, voorzitter van de supportersvereniging van Willem II, wilde ons graag ter woord staan en geeft onder andere zijn blik op de gespannen relatie tussen NAC fans en Willem II fans.
Meneer van den Elshout, hoe bent u in aanraking gekomen met Willem II?
Asjeblieft, noem me geen meneer van den Elshout! Enrico is ook goed joh! Ik heb vroeger in de jeugd een aantal jaren zelf bij Willem II gevoetbald, maar dat was meer voor de lol. Op een gegeven moment ga je met je vader naar een wedstrijd, in 1979 geloof ik. Het was nacompetitie, waarin Willem II tegen Groningen, Fortuna en Telstar moest spelen. In deze nacompetitie is Willem II toen ook gepromoveerd. Het vonkje slaat dan over en je koopt een seizoenskaart. Je blijft er dan hangen en je bezoekt af en toe een uitwedstrijd. Dit af en toe slaat dan weer over naar heel vaak en zo is het balletje gaan rollen.
En toen ben je bij de supportersvereniging naar binnen gerold. Wat heb je zoal gedaan hiervoor?
De supportersclub van Willem II organiseert reizen naar uitwedstrijden. Ik ben ook naar uitwedstrijden gegaan en dan leer je er mensen kennen. De SC van Willem II geeft leden voorrang op bepaalde gebieden, dus ben ik er lid van geworden. Je leert dan nog meer mensen kennen. Op een gegeven moment besloot er iemand om een punt achter zijn werkzaamheden bij de SV te zetten. Na overleg met het thuisfront heb ik toen besloten mezelf verkiesbaar te stellen voor de functie activiteiten. In deze functie moet je activiteiten organiseren voor de leden van de SV van Willem II. Je begint dan te kijken wat je ervoor nodig hebt. Je huurt een zaal af, met een DJ. Later wordt dit dan weer uitgebreid met wat artiesten en zo groei je erin door. Na een aantal jaren gaf de voorzitter te kennen dat hij er op den duur mee wilde stoppen. Er waren geluiden vanuit de vereniging, dat men liever iemand anders op die functie zag komen. Met dit in mijn achterhoofd heb ik toen besloten om me verkiesbaar te stellen voor de functie als voorzitter. In september 1999 ben ik tot voorzitter gekozen.
Als voorzitter heb je ideeën over bepaalde dingen. Waarvoor dient een SV te zijn en wat moet zo’n SV allemaal organiseren. Beter gezegd; wat organiseert de SV van Willem II allemaal?
Ik denk, kijkend naar onze statuten, dat de primaire taak van de SC het ondersteunen van de club is en de saamhorigheid onder de supporters bevorderen. We organiseren bijvoorbeeld voor supporters reizen naar uitwedstrijden, avonden met spelers en noem maar op. Aan het begin van het seizoen houden we bijvoorbeeld open avonden waarbij de gehele selectie aanwezig is en waarbij spelers en supporters leuk met elkaar kunnen praten. We hebben ook spelerscontactavonden, waarbij supporters aan spelers op een gemoedelijke manier vragen kunnen stellen. Spelers en supporters darten bijvoorbeeld samen, doen samen aan tafelvoetbal of drinken gezellig iets met elkaar. We organiseren ook een kerstbingo, waarbij bedrijven prijzen aan ons beschikbaar stellen, die we tijdens de bingo weggeven. De opbrengsten van deze bingo vloeien dan weer naar onze clubkas. Binnenkort komt er voor de leden van de SC ook een speciale pas, waarbij leden met korting bij bepaalde bedrijven iets kunnen kopen. In principe zijn al deze avonden voor iedereen toegankelijk, mensen die nog niet lid zijn kunnen dan op zo’n avond besluiten om lid te worden. Meestal zit er minimaal 180 man bij zo’n avond, maar toen we Champions League haalden hadden we ook een avond waar 1000 man binnenzat. We hebben recentelijk een beleidsplan uitgegeven, waarin we hebben gekeken hoe dat we ons de komende jaren willen gaan ontwikkelen. We willen aan onze supporters laten zien dat we serieus bezig zijn. We hebben er voor gekozen om te kijken hoe tevreden dat de huidige leden over de SC zijn. Waar mogelijk willen we dit verbeteren. Zo willen we de mogelijkheden voor het openen van een eigen home onderzoeken en bekijken we ook de mogelijkheid om zelf supportersartikelen te gaan verkopen. Daarnaast vragen wij onszelf af waarom dat men lid zou willen worden van een supportersvereniging. Vanuit deze vraag proberen we verder te bouwen en activiteiten te organiseren om zo mensen over te halen om lid te worden. Voor aanvang van de wedstrijden zul je het bestuur nooit in hetzelfde vak aantreffen. We gaan op een heel seizoen verschillende vakken af om onze gezichten te laten zien. We willen luisteren naar wat andere supporters te zeggen hebben. Je kan wel in een ivoren toren zitten en niet naar de buitenwereld luisteren, maar op een gegeven moment kom je jezelf daarin tegen. Als er kritiek geuit wordt, luisteren we er ook altijd naar en we kijken wat we ermee kunnen doen. Een SV is er in feite voor alle supporters.
Wat zijn voor jou de hoogtepunten die je met Willem II hebt meegemaakt?
Qua sportief hoogtepunt springt de Champions League er gewoon uit. Zoiets maak je nooit meer in je leven mee. Voor een club zoals Willem II is het spelen in zo’n competitie een droom. Andere hoogtepunten waren het afreizen met 1000 man naar Sevilla. Voor heel veel Willem II-supporters was dit gewoon de eerste Europacupwedstrijd, want naar Tblisi ging vrijwel niemand. Die reis naar Sevilla was ook iets om nooit te vergeten. In een grote stoet gingen we feestend naar Schiphol. Daar stapten we uit, pakten het vliegtuig naar Sevilla, kwamen er aan en toen… We waren van tevoren al gewaarschuwd dat Sevilla een hele grote en harde kern had. Toen we daar op het vliegveld aankwamen wisten we eigenlijk niet wat we tegenkwamen. We kwamen zingend de vliegtuigen uit en alle rolluiken van winkels gingen ineens dicht. Die mensen dachten dus dat er een groep hooligans uit Nederland op bezoek kwam. Gelukkig viel dit achteraf allemaal mee. De sfeer was heel gemoedelijk en we zijn met alle 1000 man naar het centrum van Sevilla gegaan om daar feest te vieren. De wedstrijd zelf was iets minder. We verloren daar dacht ik met 3-0. Na afloop van de wedstrijd verlieten de Sevilla-supporters het stadion, en moesten wij in ons vak blijven zitten. Plotseling begonnen we spontaan “E viva Espanâ”, te zingen. Veel supporters van Sevilla keerden terug in het stadion en klapten voor ons. Op hun beurt begonnen hun de Spaanse versie van Willem te zingen. De 2 kennen ze daar niet, want dan zingen ze dat we het tweede team van Willem zijn. Er zijn toen sjaaltjes over en weer geruild. Toen we het vak uitkwamen werden we begroet door de ME in T-shirt en pet, die diezelfde ochtend nog met helmen en speciale kleding ons op het vliegveld op stonden te wachten. Nadien hebben we nog complimenten van de UEFA gehad voor het goede gedrag van onze supporters. Het jaar daarop tegen Bordeaux en Praag is er ook niets gebeurd. Ook daar zijn we hartelijk ontvangen.
En dan terug naar Nederland, waar zoiets moeilijk voor te stellen is…
Er heerst een rivaliteit tussen twee steden die dicht bij elkaar liggen. Zoiets groeit in de loop der jaren. Zodra er in het stadion op een ludieke manier uiting aan gegeven wordt heb ik er geen problemen mee. Maar dat je een vlag uit het stadion weghaalt, voor de wedstrijd naar Tilburg afreist en daar amok gaat maken en ook eigendommen van anderen gaat bekladden, dan ga je gewoon te ver. Ik keur dit dan ook helemaal af. Bij een interland zit je gebroederlijk naast elkaar “Holland Holland” te roepen, maar 3 dagen later sla je elkaars hoofden in omdat die andere net voor een andere club is. Dat gaat er bij mij niet in.
En als we de situatie naar NAC <-> Willem II draaien? De laatste tijd is er flink wat gebeurd. Die vlag bijvoorbeeld…
Op een gegeven moment hadden we wel door dat er een stuk van onze vlag bij jullie in Breda lag. Wij lezen ook op internet en we kennen ook alle pagina’s van jullie harde kernen. Op een gegeven moment lees je het een en ander en zie je dat er bepaalde ontwikkelingen zijn. Dus er was duidelijk dat wij een gedeelte van onze vlag misten, maar waar die gebleven was dat was voor ons een vraag. Dit werd ons echter aan het begin van de tweede helft van NAC-Willem II duidelijk. Mijn gedachten waren waarom ze dit deden, wat voegt het nou toe om een stuk vlag te vernielen? Achteraf lees ik dan dat NAC de grootste vlag van Europa had. Willem II krijgt een vlag die een paar vierkante meter groter is. Wij wisten dit niet en we hadden ook helemaal niet de intentie om NAC een loer aan te draaien. Ik vraag me dan af waarom dat je dat moet vernielen, het is immers het eigendom van iemand anders. Als je dan toch de grootste vlag van Europa wilt hebben, naai er dan een paar extra vierkante meter aan vast. Probeer het dan weer op een ludieke manier op te pakken. Het werd echter weer bevestigd wat we vermoeden door wie het gestolen was. Wat moeten wij er dan mee. Verwachten hun dan dat wij over de hekken heen komen klimmen als wij die vlag dan zien?
En van voor de wedstrijd?..
Wat er voor de wedstrijd gebeurd is heb ik niet helemaal meegekregen, we waren bezig met het organiseren van de bussen die aan kwamen rijden. Dan hoor je dat het stadion bestormd is en dan denk ik weer wat ze er aan hebben om zoiets te doen. Waarom zou je 3 uur voor de wedstrijd speciaal naar Tilburg af moeten reizen om zoiets te doen? Het gaat mij gewoon veel en veel te ver. Wat denkt men hier nu mee te bereiken? Ik mis elke logica. Neem dan een voorbeeld aan andere clubs. Bij Heerenveen winnen we met 4-2, supporters van Heerenveen komen massaal naar ons toe, om ons uit te zwaaien. Het zou echter een utopie zijn om dit in een streekderby te doen, er moet wel wat gezonde rivaliteit zijn. Maar respect voor elkaar is ontzettend belangrijk.
Maar dit moet toch ergens uit ontstaan zijn. Waaruit denk je?
Hoe die rivaliteit volgens mij is ontstaan? Phoe… Dan moet ik echt voor mijn tijd gaan kijken. Er heerst tussen twee clubs die dicht bij elkaar liggen altijd een stukje rivaliteit. Je wilt net iets beter zijn. Ik kan me voorstellen dat in de jaren 20 en 30 deze wedstrijden enorm leefden in Breda en Tilburg. Dit is dan doorgegroeid en doorgegroeid. In de jaren tachtig is het in het centrum flink uit de hand gelopen. Toen is het een tijd rustig geweest, maar vorig seizoen is een groep NAC – supporters vlak voor de open dag naar ons stadion gegaan en heeft daar alles ondergespoten. Dan krijg je weer een reactie terug, waarop weer een reactie volgt, en zo loopt dat uit de hand.
Kan dit allemaal nog in te dammen zijn?
Ik denk dat het heel belangrijk zou zijn dat Willem II en NAC met elkaar om de tafel gaan zitten, want als alles op deze voet doorgaat dan loopt het flink uit de hand. Beide supportersverenigingen kunnen daar ook een rol in spelen, alhoewel de meeste leden van een harde kern geen lid zullen zijn van een SV. Je bent dan herkenbaar en men kan je dan natrekken. Men is liever anoniem en in hun eigen groep kent men elkaar alleen van voor- en/of bijnamen. Wat er verder een rol zou kunnen spelen is een afvaardiging van grote supportersgroepen bij beide clubs in het overleg te betrekken. Het zal echter heel moeilijk zijn om een goed overleg tussen verschillende supportersgroepen op gang te brengen. Men wil niet onderdoen voor een andere groep.
Kun jij misschien concrete oplossingen opnoemen?
Echte oplossingen zijn moeilijk te bedenken. Je zou bijvoorbeeld de expertise van maatschappelijk werkers op dit gebied kunnen inzetten om met die groeperingen te gaan praten. Ik denk dat je er gewoon heel kort moet opzitten. Een andere vorm om deze uit de hand gelopen rivaliteit terug in te dammen is respect voor elkaar op te brengen. Ten slotte kan er een groepering ook zeggen; tot hier en niet verder, we zijn het zat en we gaan hier niet meer in mee. Je kan dan wel als mietjes afgeschilderd worden, maar zo kan je weer terugkeren naar een gezonde rivaliteit. We hoeven geen vrienden van elkaar te worden en naast elkaar over straat te lopen, maar het zou wel mooi zijn dat ik gewoon vlak voor een NAC-Willem II met mijn Willem II-sjaal langs de Beatrix kan lopen.
Vanuit Breda wordt Willem II Stillem II uit Stilburg genoemd. Vooroordelen?
Ach, die vooroordelen daar ben ik heel nuchter in. Als men dat in Breda vindt, dan mag men dat vinden. Ik heb daar totaal geen problemen mee. Als je nu echter bij andere clubs komt dan is de sfeer er in vergelijking met een paar jaar geleden flink op achteruit gegaan. Ook bij jullie. Ik kan me een wedstrijd van een aantal jaren geleden herinneren bij jullie herinneren, waarbij het geluid in het stadion net een orkaan leek. Afgelopen NAC-Willem II was het veel en veel stiller in het stadion. Als je dan bij ons in het stadion kijkt, dan is de sfeer er heel erg op vooruit gegaan, het was af en toe een heksenketel en de sfeer zat er gewoon hartstikke goed in. Je kan dan niet spreken van Stillem II. Bij jullie is dit heel erg ingeburgerd. Jullie oude site had een gedeelte anti-Stillem II en zelfs jullie SV-clubblad spreekt over Stillem II. Wij, als bestuur van de SC van Willem II, zijn van mening dat zoiets niet kan. Om misschien een begin te maken aan het bouwen van een gezonde rivaliteit tussen beide kampen, zouden jullie dat Stillem II uit Stilburg-gedoe maar eens moeten laten vallen. Als wij het over NAC hebben, dan hebben wij het over NAC en niet over KNAC of homo’s uit Breda. Ik vind dan dat je respect voor je tegenstander moet hebben. Het laten vallen van deze bijnaam zou volgens mij een eerste aanzet tot kunnen zijn.
Zijn er volgens jou overeenkomsten tussen NAC en Willem II? Wat zijn volgens jou de verschillen?
Er is een grote overeenkomst tussen Willem II en NAC. Beide clubs liggen maar 25 kilometer van elkaar af en hebben gewoon heel erg veel met elkaar gemeen. Bij beide clubs is het gezellig en gaat het er Bourgondisch aan toe. NAC heeft meer het strijdende karakter, terwijl Willem II het van technisch voetbal moet hebben. Ik merk ook dat een Bredanaar vaker alles van de daken af wil schreeuwen, terwijl de Tilburger liever eerst de kat uit de boom kijkt. Vooral dat van de daken schreeuwen is in Tilburg vaak lacherig over gedaan. NAC zou en moest bijvoorbeeld Europees voetbal halen, maar op een gegeven moment degradeerden jullie helaas en wij haalden Champions League, toen werd er wel even een lange neus naar Breda getrokken. Maar dat betekent niet dat wij jullie liever kwijt dan rijk zijn. Ik kijk altijd uit naar de wedstrijden tegen NAC, dat is toch iets speciaals. Nou nog een beetje meer respect voor elkaar en dan komt alles wel goed.
Enrico, bedankt voor het interview.
Martijn