Een stukje Indiase cultuur…
`Sorry, maar wat zeg je nu?` zegt Bharathi verbaasd als ik haar vraag welke bus ik dit weekend moet pakken om naar het centrum te gaan om Bangalore verder te verkennen. Ik val zelf in verbazing wanneer zij zegt dat ik gewoon gebruik mag maken van de chauffeurmogelijkheden die mijn werkgever mij biedt. `Iedereen die vanuit het buitenland komt maakt hiervan gebruik, dus jij mag dit ook`. Noem het een klein voorbeeld van de gastvrijheid die men in India toont en daarmee de Indiase cultuur kenmerkt. Ook in het hotel staat men voor mij klaar, maar af en toe gaat dat op een manier waar ik me niet echt makkelijk bij voel.
Met name in het hotel kan het er echt op een manier aan toe gaan die ik van anderen niet zou accepteren, ook weer een gevalletje Indiase cultuur. Zo word ik tijdens iedere maaltijd in het hotel vergezeld door een Nepalese medewerker van het hotel, die als mijn persoonlijke bediende lijkt te acteren. Water op? Je kunt je klok erop gelijk zetten dat het binnen 10 seconden is bijgevuld. Je maaltijd is op? Het bord is zo weg en er wordt gevraagd of je een dessert wilt. Je wilt opstaan of zitten? Je stoel wordt aangeschoven. Zelfs het servet wordt op mijn schoot gelegd, maar gelukkig mag ik nog zelf mijn mes en vork vasthouden.
Gisterenavond probeerde ik een typisch `heet` Indiaas gerecht met kip, groenten, rijst en een saus die sambal doet verbleken. Tijdens het gerecht ging de Nepalese jongen een gesprek met me aan. Mijn eten bleek echter tijdens het gesprek klaar te zijn, en de betreffende jongen blafte even een van zijn collega`s in de zaal af waar `Mr. Martin`s` eten bleef. Gedwee liet zijn collega de scheldkanonnade over zich heenkomen en schotelde daarna op een haast slaafse manier het eten voor me. Wat in mijn ogen ook raar is, is dat ik na iedere maaltijd een formulier voorgeschoteld krijg, waarin ik de service moet beoordelen en waarin ik moet aangeven welke medewerker het beste heeft geacteerd. Ook weer… Indiase cultuur 🙂
Zo zijn er nog meer leuke dingen. Als ik met de auto `s ochtends op het kantoor kom, dient de auto te stoppen en wordt er onder de auto gekeken of er geen explosieven aanwezig zijn. Ook het kantoorlandschap is verschillend van dat in Nederland. De afdeling waar ik op zit telt ongeveer 150 plaatsen, allemaal verdeeld in kleine compartimenten van 4 bureaus. In Nederland fleuren we de zaken op met planten, bloemen en persoonlijke dingen, hier is het echter allemaal rechttoe en rechtaan.
Tijdens de lunch van afgelopen woensdag hadden Indiase collega`s en ik een gesprek over de grote religieuze stromingen in Europa en de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Vooral de verschillen tussen het Jodendom, de Islam, de Katholieke kerk en verscheidene protestante stromingen zijn niet echt bekend en daar wilde men graag meer over weten. Nou, dat werd dus maar haarfijn uitgelegd. Via het Jodendom kwamen we op de Tweede Wereldoorlog terecht, waar men nog minder van af wist. Over de Jodenvervolging had men wel gehoord, maar men kon daar geen voorstelling bij maken. Een van de collega`s, Suneela, heeft zelf een periode in Duitsland gewoond en had een concentratiekamp bezocht. Toen zij vertelde hoe alles systematisch te werk ging en ik haar verhaal bevestigde, leidde alles tot geschokte reactie en een grote ontsteltenis op de gezichten waarbij we weer terugkwamen op enkele Hindoestaanse en Boeddhistische speerpunten met betrekking tot de omgang van mensen en dieren.
Een ander gevalletje Indiase cultuur zijn de dieren. Met name voor koeien hebben Hindoestaanse mensen een diep ontzag. De koe wordt in India als het meeste heilige dier gezien, omdat men vanuit de Hindoestaanse religie elementen van hun hoogste god in de koe terug ziet. Zo zul je, indien je vlees wilt eten, alleen maar lamsvlees of kip zien en lopen de koeien vrij en blij op de straat rond. Zo gebeurt het dat je in een drukke ochtendspits ineens vast komt te staan en dat er een paar minuten lang geen beweging in het verkeer te krijgen is. Drie keer raden waarom… Juist ja, een paar koeien die het nodig vinden om over straat te gaan huppelen en die moeilijk van de straat af te krijgen zijn. Het leidde tot een paar `sorry`s` van de nieuwe chauffeur en een toeterconcert van de auto`s rondom ons heen.
De nieuwe chauffeur, Mr. Ramesh, houdt er een andere -zeg maar gerust meer Indiase- rijstijl op na dan de vorige chauffeur Mr. Rathan. Mr. Ramesh houdt van doorrijden, haalt links en rechts in (en als het kon zou hij waarschijnlijk er ook overheen gaan) en houdt van de binnendoorweggetjes. Vanochtend reed Mr. Ramesh met een lekkere snelheid binnendoor en reed bijna een koe overhoop. Mr. Ramesh, aan de verschillende attributen te zien ook een Hindoestaan, was zichtbaar opgelucht dat hij de koe op tijd had gezien en op tijd had geremd… De arme man
Ten slotte dan het appartement. Vanavond gaan we naar verschillende appartementen kijken en hopelijk heb ik dit weekend, of een van de dagen net na het weekend, een eigen stek. Ik kan dan eindelijk Bangalore en de rest van India gaan bekijken. Jee!