Buenos Aires verkennen
24 uur van de ene kant naar de andere kant van de wereld naar de andere kant reizen. 16 uur als een sardientje in het vliegtuig opgesloten zitten, “geweldige” service van Iberia Airlines krijgen en uiteindelijk gesloopt in Zuid-Amerika aankomen. Enkele dagen geleden is er weer een leuk reisje van me gestart, de komende weken zal ik namelijk Argentinie, Paraguay, Uruguay en Brazilie onveilig maken. En dat opgesloten zitten als een sardientje? Dat is het me echt wel waard.
Afgelopen zondagochtend landde ik veilig en wel in Buenos Aires. In de avond lijkt de stad een spookstad, die vies en saai aandoet. De volgende dag bleek dat ik het gelukkig mis had. The Rough Guide en de Lonely Planet zijn het roerend met elkaar eens; Beunos Aires mag zich met recht het Madrid en Parijs van Zuid-Amerika noemen. De binnenstad heeft brede lanen, prachtige gebouwen en een heerlijke relaxte sfeer. De eerste dag besloten we met de reisgroep een leuke excursie te ondernemen en de tweede dag een uitgebreide fietstocht, die ons langs de hoogtepunten van Buenos Aires bracht. De statig diplomatenwijk, de indrukwekkende gebouwen rond Plaza de Mayo en de kleurrijke gebouwen in de achterbuurt van La Boca. Wat uit het oog springt zijn de enorme tegenstellingen in Argentinie. En dat is ook niet gek ook. De geschiedenis van Argentinie staat bol van tegenstrijdigheden. Dictaturen volgden elkaar op, afgewisseld door periodes waarin mensen relatieve vrijheden genoten. Argentinie was daarnaast van 1880 tot 1920 een van de rijkste landen ter wereld, maar stond begin 2002 aan de rand van faillisement. Wellicht liggen die tegenstrijdigheden ook ten grondslag aan de passionele aard van de Argentijn. Tijdens een van de rondleidingen kwam ik erachter dat beide gidsen fan waren van grote rivaliserende clubs. De vrouwelijke gids was passioneel Boca Juniors aanhangster, de man was een flinke aanhanger van River Plate. Beide clubs uit Buenos Aires hebben op het zachtst gezegd geen vriendschappelijke band met elkaar; De wedstrijd tussen Feyenoord en Ajax lijkt op een gezapige en vriendelijke wedstrijd als je die in het licht van Boca en River bekijkt. Toen ik ook het vuurtje aanwakkerde, kwamen de dame en heer in een grappige discussie terecht die de Argentijnse passie op een heerlijke wijze liet blijken.
Sowieso bekleedt voetbal een zeer belangrijke plaats in de Argentijnse maatschappij. Zo ligt het land tijdens een wedstrijd van het Argentijns voetbal plat, beginnen de continue voorbeschouwingen van River-Boca al 24 uur (!!) voor de wedstrijd en bekleedt “Pluisje” Maradona een heiligenstatus. De man, die in 1986 befaamd werd met zijn handsdoelpunt op het wereldkampioenschap, heeft zelfs een eigen kerk, waarin mensen op zijn verjaardag kerstmis vieren. In Beunos Aires zie je het voetbal ook flink terug en na een bezoek aan het kleurrijke voormalig havendisctrict La Boca, besloten we langs en in het imposante stadion van Boca Juniors te gaan. Het stadion wordt liefkozend de chocoladedoos van Argentinie genoemd, maar is een ware hel waarin 68000 fans van Boca hun team opzwepen. Het voetbal is een uitlaatklep, en dat mag ook wel in de harde tijden die de Argentijnen hebben gehad.
Buenos Aires is dus een aangename verrassing, waarin ik me goed heb vermaakt. Ik heb prachtige gebouwen en straten gezien, hilarische momenten (waarin een vrouw zelf haar vent kwaad met een flinke stok achtervolgde) heb meegemaakt, mezelf heb overgegeven aan het heerlijk Argentijns vlees en ik heb de tango leren dansen. Met een beetje pijn in mijn hart verlaat ik over enkele uren de Argentijnse hoofdstad, maar Buenos Aires smaakt naar meer.
De tocht gaat dadelijk naar Paraguay, waar we de hoofdstad Encarnacion en de watervallen van Foz do Iguacu gaan bezoeken. Ken je die watervallen niet? Snel opzoeken op internet dan!