De Brusselse derby tussen RWDM en Royale Union Saint-Gilloise
Daring Brussel, een van de voorlopers van RWDM, en Royale Union Saint-Gilloise domineerden decennia lang het Belgisch voetbal. De twee Brusselse clubs vochten verhitte derby’s uit en de rivaliteit reikte zo ver dat de verliezer van de derby door fans van de winnaar ‘ten grave werd gedragen’. Ondanks de rivaliteit, konden de fans van beide clubs het altijd goed met elkaar vinden. Zo ook gisteren, toen de derby in een vriendschappelijke wedstrijd eindelijk weer in het Edmond Machtens Stadion gespeeld werd. Volgens fans van beide clubs de echte en enige Brusselse derby. Lees, kijk en geniet!
Historie van de Brusselse derby
Een van de voorlopers van RWDM en Royale Union Saint-Gilloise vochten decennia lang uit wie de beste club van Brussel was. Vooral in de decennia voor en na de Tweede Wereldoorlog was de wedstrijd een verhit onderonsje tussen Daring Brussels en RUSG. In de jaren ’30 zette Royale Union Saint-Gilloise een reeks wedstrijden neer, waar het 60 wedstrijden ongeslagen was. Uitgerekend in de uitwedstrijd tegen Daring, verloor Union en kwam er een eind aan de ongeslagen reeks. “Union 60” is echter 80 jaar na dato nog steeds een begrip in het Belgisch voetbal. In de jaren daarop kreeg de verliezer , vooral in de jaren ’50, condoleances en rouwberichten cadeau van de winnaar van de derby. In die tijd was het ook de traditie om de tegenstander na een derbyoverwinning letterlijk ‘te grave te dragen’. De (culturele) tegenstelling tussen beide clubs was zelfs dusdanig groot, dat er zelfs toneelstukken over de verschillen en rivaliteit tussen beide clubs werden opgevoerd. Toch was de echte verhitte rivaliteit er alleen tijdens de 90 minuten. Fans van beide clubs dronken en drinken voor en na de wedstrijd altijd een pintje. Brusselaars onder elkaar kunnen meestal goed met elkaar overweg, en die van Meulebeik en van D’n Union kunnen het goed met elkaar vinden.
De december editie van de Zwanze Derby
Zo ook tijdens deze editie van de Zwanze Derby, waar Royale Union Saint-Gilloise gebrand was op revanche. In januari verloor het in het eigen Dudenpark met 0-1 van RWDM. De blauw-gelen keken dus met extra spanning uit naar deze vriendschappelijke derby tegen RWDM. Rondom het Edmond Machtens Stadion was het een mooie mengelmoes van de zwart-wit-rode clubkleuren van RWDM en de geel-blauwe clubkleuren van Union. Pintje erbij, wat flauwe sneren over de nederlaag, gelach en geklop op de schouders. Niets verraadt dat hier een derby gespeeld wordt, die het Belgisch voetbal in de ban hield. In de verte zwelt gezang aan en ineens verlicht de straat rood van het vuurwerk. Een van de fanatieke kernen van RWDM maakt haar entree bij het stadion en Molenbeek mag dat even weten. Bij de massaal aanwezige politie slaat even paniek toe en een flinke groep agenten snelt naar de fans toe. De blaffende honden en de agenten die met pepperspray klaar staan, laten de sfeer echter niet omslaan en de groep vervolgt gewoon netjes haar weg.
Het vuurwerk is ook de voorbode van wat er op de tribunes gaat gebeuren. Bij opkomst van de spelers ontsteken fans van beide clubs vuurwerk en beide fangroepen proberen elkaar met hun massaal gezang te overstemmen. De wedstrijd zelf is wat gezapig, alhoewel dat verandert wanneer Union op voorsprong komt. “Verliezen van de rivaal, dat kan niet“, hoor je iedereen die RWDM is denken. De fans gaan achter het team staan, zwepen de spelers op en als de gelijkmaker valt, wordt deze uitgebreid door de 6.000 aanwezigen gevierd. Deze editie van de Zwanze derby eindigt onbeslist.