Vol verwondering kijk ik naar de tribunes van het Südweststadion. Het is haast niet te bedenken dat dit stadion net na de tweede wereldoorlog een van de belangrijkste stadions in Duitsland is geweest. Voor me ligt een typisch Duits stadion uit de vorige eeuw: Sintelbaan, hoge tribunes, groteske stadionlampen, maar vervallen. Ontzettend vervallen en ontzettende oude meuk. Ja, dit kan best weleens een interessante schot in de roos zijn, hoor ik mezelf haast mompelen. In de verte zie ik prachtige verzakte tribunes staan. Ik leg aan met mijn camera om een foto te schieten, en plotseling buldert er een stem door het lege stadion. “Ja, eej, hallo! Wat mot da hier?”, vrij vertaald.