Hoe is het met?… Geert Brusselers
Het is de zomer van 1992. Het is NAC voor de derde keer op rij niet gelukt om de nacompetitie te winnen en te promoveren naar de hoogste afdeling. Die zomer trekt NAC ene Piet de Visser aan, die in zijn kielzog een paar nieuwe spelers meeneemt. Een van die spelers is de op dat moment 22-jarige Geert Brusselers.
Veel mensen fronzen hun wenkbrauwen bij zijn naam. Geert Brusselers, die op 19-jarige leeftijd bij fortuna sittard in het betaalde voetbal debuteerde, komt van het net gepromoveerde FC Den Bosch. Van FC Den Bosch naar NAC is volgens veel mensen op dat moment een stap terug, want NAC speelt namelijk eerste divisie. “Dat maakt mij niets uit,” liet de middenvelder toentertijd weten. “Hier bij NAC kan iets moois groeien, en ik wil daar deel van uitmaken.”
Het eerste deel van dat seizoen laat NAC dat mooie echter niet zien. Onder Piet de Visser speelt NAC benedenmaats en maakt het de torenhoge Bredase verwachtingen niet waar. Nadat de Visser om gezondheidsredenen afhaakt, volgt Ronald Spelbos hem na enige tijd op. Spelbos krijgt NAC wel op de rails, en de club stevent op promotie af. In het allerlaatste nacompetitieduel tegen FC Den Bosch laat Geert Brusselers zien dat zijn overstap naar Breda toch een goede was geweest. NAC wint met 0-3 en promoveert nota bene ten koste van FC Den Bosch.
In de daaropvolgende 5 jaren speelt Geert Brusselers nog eens 143 wedstrijden voor NAC. Brusselers is een ware terriër, die nooit van opgeven weet. Wanneer er werk verzet moet worden, stroopt Brusselers zijn mouwen op en gaat voorop in de strijd. Af en toe is hij ook wel eens onbesuisd in zijn felle duels. Het gebeurde wel eens dat Geert iemand zijn knieën afzaagde, weer opstond en schouderophalend wegliep. Dat ondervond bijvoorbeeld ook ene john de wolf van helmond sport in een bekerduel met NAC. De middenvelder van NAC kwam er op zijn Brusselers inzetten en schopte de voormalig Feyenoordspeler de wedstrijd uit. Breda stond op de banken, want iedereen in Breda had een pesthekel aan meneer de wolf.
Dan NAC – Heerenveen. Het is een wedstrijd waarin de scheidsrechter (weer) eens opzichtelijk ten nadele van NAC blundert en overtreding op overtreding volgt. NAC krijgt een vrije trap net buiten de 16 aan de zijde van de Beatrixstraat. De muur wordt door de scheidsrechter wel erg opzichtig dichtbij gezet. Brusselers kijkt er hoofdschuddend naar en vraagt de scheids of de muur niet iets naar achteren kan. De scheidsrechter schudt nee en Brusselers besluit dan maar zelf de scheidsrechterstaken correct uit te voeren. Met 9 lange passen stevent hij de muur voorbij en onder luid gejoel en applaus laat hij de scheidsrechter zien waar de muur wel moet staan. De scheidsrechter kan dit grapje niet waarderen en geeft, onder een hels fluitconcert, Brusselers een gele kaart. “Hahaha, ja dat klopt!” blikt Brusselers terug. “Weet je wat het leuke was? Ton Lokhoff neemt die vrije trap en stift die bal met een enorm hoge lob over de muur het doel in!”
Brusselers tekent halverwege de jaren ’90 een nieuw contract bij NAC en lijkt daarmee zijn loopbaan bij NAC af te sluiten. In de zomer van 1998 krijgt Brusselers echter de kans om zijn kunsten bij al nasr uit de verenigde Arabische Emiraten te vertonen. De strijdvaardige middenvelder hapt toe. “Ik was 28. Ik was een goede speler, maar net niet goed genoeg voor de top,” zo verklaart Brusselers achteraf. “Op je 28e maak je niet meer de overstap naar een topclub. De aanbieding vanuit de emiraten was dusdanig interessant dat ik de club verliet waarvan ik hield.” De middenvelder speelt uiteindelijk een jaar voor al nasr.
Na dat jaar krijgt Brusselers een telefoontje van germinal beerschot antwerpen en de in eindhoven geboren speler tekent een contract bij de ambitieuze club uit België. Bij germinal valt het echter allemaal tegen en na 1 seizoen verhuurt de belgische ploeg hem aan het Arabische al shabab. Na 1 seizoen zoekt Brusselers het nog verder van huis en gaat hij spelen voor ajax cape town. Zijn overgang naar zuid Afrika loopt echter uit op een deceptie. “Zuid-Afrika was qua voetbal een teleurstelling. Het is hier heel moeilijk voor een Europeaan om te aarden, het voetbal is erg fysiek, weinig tactisch.” Daarnaast zijn er financiële problemen bij cape town waardoor Brusselers te zwaar op de begroting drukte. “Het dreigde allemaal uit te monden in een rechtszaak, toen heb ik de beslissing maar genomen weer terug naar Nederland te gaan.”
In Nederland toont Fortuna Sittard in 2002 concrete interesse in de middenvelder en vanaf september 2002 mag Brusselers zich voor de tweede keer in zijn loopbaan een Fortunees noemen. De middenvelder tekent een contract voor één seizoen bij de armlastige limburgse club. Na 46 wedstrijden en 4 doelpunten voor Fortuna tekent Brusselers in januari 2004 een contract voor één jaar bij de Calgary Mustangs.
Momenteel woont Brusselers samen met zijn vrouw en zijn kinderen in canada, een bewuste keuze zo laat de middenvelder vanuit canada weten. “Mijn vrouw en ik zijn avontuurlijk aangelegd, en we willen zoveel mogelijk zien. Als ik daarbij mijn beroep kan uitvoeren, dan is dat toch prima?” Het uitoefenen van zijn beroep in canada gaat hem gelukkig ook goed af. “Ik speel nog steeds op het middenveld, maar meer als een controlerende speler.” aldus Brusselers. “De competitie in canada is wel zwaar. Het niveau kun je vergelijken met de eerste divisie, maar het gaat er hier fysiek aan toe. We spelen ook nog eens 28 wedstrijden in 4 maanden en we reizen voor de uitwedstrijden veel door Noord-Amerika.” In september 2004 loopt het contract van Brusselers bij de mustangs af en zoals de zaken er nu voorstaan verlaat Brusselers Canada “Dan keer ik terug naar Nederland. Ik heb een mooie kans om een maatschappelijke carrière op te bouwen en ik wil daar voor gaan. Ik zou echter ook nog wel eens in Australië willen voetballen, maar dat moet ik in september eens goed op een rijtje zetten.”
Brusselers kijkt overigens met zeer warme gevoelens naar NAC terug. “NAC heeft absoluut een speciale plaats in mijn hart veroverd. Mijn mooiste NAC-herinnering was toch wel het laatste Avondje NAC aan de Beatrixstraat tegen heerenveen. De wedstrijd begon 45 minuten later vanwege de brand op de B-Side, we kwamen 0-1 achter, maar wonnen toch met 5-1. Het publiek ging die wedstrijd tekeer, werkelijk niet te geloven. Drie minuten voor het einde van de wedstrijd begonnen 11.000 fans het “ik spring voor NAC” in te zetten. Ik kreeg hier kippenvel van en heb met open mond naar de tribunes gekeken. Misschien romantiseer ik het, maar eigenlijk was mijn hele NAC-tijd aan de Beatrixstraat een fantastische tijd.”
Brusselers volgt NAC nog steeds op de voet. Een van zijn voornaamste informatiebronnen is John Karelse en laat die Karelse nou net een goede vriend van Brusselers zijn. Is een terugkeer naar NAC niet iets voor Brusselers? “Ik zou ooit nog wel eens terug willen keren bij NAC, maar dan moet ik mezelf ook afvragen wat de meerwaarde van mij voor NAC is,” begint de middenvelder realistisch. “Op trainersgebied is dat momenteel niets, maar misschien dat ik op commercieel gebied iets voor NAC zou kunnen betekenen.”
Tot slot wil Brusselers nog één misverstand uit de wereld helpen: “Tijdens de laatste periode bij NAC heb ik, terecht, veel gezeur over me heen gehad. Ik liet aan de buitenwacht blijken dat ik mijn buik van NAC vol had en mensen reageerden daar terecht fel op. Achter de schermen was er echter iets heel anders aan de hand. Er waren mij bepaalde zaken toegezegd, maar deze afspraken werden door bepaalde mensen helaas niet nagekomen. Als je hier keer op keer tegen aanloopt, dan is het helaas over. Let wel: Ik had dus absoluut niet mijn buik vol van NAC, maar meer van het niet nakomen van de afspraken. NAC heeft een enorm warme plaats in mijn hart ingenomen en dat zal ook altijd zo blijven. Ik vind het daarom ook enorm jammer dat ik nooit van het NAC-publiek afscheid heb kunnen nemen.”