Bomaanslagen in Bangalore
Langzamerhand stijgt het geroezemoes op in de werkzaal van het kantoor. Mensen praten gehaast en gespannen en lopen sneller dan normaal. Twee collega’s en ik komen net binnen van lunch en staan te kijken. Dan vallen de woorden ‘bomaanslagen’, ‘bom ontploffing’ en ‘terrorisme’ en ik denk terug aan een half uur eerder.
Na de lunch op The Forum, een van de drukstbezochte winkelcentra in Bangalore, togen het team en ik naar de gereedstaande taxi’s. In de verte hoorden we een sis en en aan de andere kant een knal en we zagen twee mensenmassa’s op ons afstuiven. De primaire reactie van mij was “wegwezen hier” en ik en enkele andere collega’s duwden andere collega’s de taxi’s in en schreeuwden het richting de taxichauffeurs uit om snel weg te rijden. Het hele gebeuren is vrij angstig te noemen.
Bij binnenkomst op het kantoor sijpelde het nieuw binnen. En bij dit nieuws horen ook paniek en de geruchten. De geruchtenstroom komt op gang en de geruchten beginnen met vier bomaanslagen en diverse doden. De geruchten zwellen aan en nemen af. Collega’s schieten naar hun plaats, om het online nieuws te kijken, of in te schakelen op CNN India. Uiteindelijk komen de eerste officiële cijfers binnen; 7 aanslagen, waarvan een dicht bij het kantoor en de andere in de wijk waar ik woon, waarbij op dit moment twee doden zijn gevallen. De waarschijnlijke groepering is een fanatieke Islamitische studentenorganisatie, die enige tijd geleden werd verboden vanwege haar opvattingen.
Op dit moment zijn de scholen, universiteiten, publieke plaatsen en bioscopen gesloten en zijn de mensen geadviseerd om binnen te blijven. Ik bekom nog even van de schrik en dadelijk mag ik samen met wat managers een crisisberaad in hoe we hier als werkgever op gaan reageren richting onze werknemers… Dat voorspelt niet iets goeds…