A Slumdog Millionaire
Een kleine twee weken geleden kreeg ik een DVD van een vriend in handen. “Gezien jouw avonturen in India, moet je deze film gezien hebben”. Slumdog Millionaire stond er op de hoes. Aangezien ik niet een volger ben van de mainstream Hollywood films, deed de naam niet direct een belletje bij me rinkelen. “Hij heeft ook wat Oscars gewonnen”, en automatisch neig ik de film terug te geven. Van dat soort films houd ik al helemaal niet. Toch besluit ik de film maar te bekijken en ik heb er gelukkig geen moment spijt van.
Slumdog Millionaire is, achteraf gezien, een briljante, ontroerende en keiharde film die draait om een jongeman die aan het televisiespel “Who wants to be a millionaire” meedoet. Om een voor de buitenstaanders onverklaarbare reden weet de jongen een flinke som geld in de wacht te slepen door de vragen goed te beantwoorden. Met flashbacks wordt teruggegaan in zijn leven en blijkt dat door allerlei toevallige gebeurtenissen de antwoorden in het verleden al tot hem kwamen. Als een rode draad loopt het thema ‘liefde’ door de film heen, die het epos een ontroerend karakter meegeeft.
Toch is de Indiase film een keiharde film, die gaat over het keiharde leven in India. Enkele herinneringen kwamen naar boven, zoals de rellen en ongeregeldheden tussen Moslims en Hindoes (of een dimensie erger). Maar ook de bedelmaffia, cricket, zijdelings de seksindustrie, de daaruit voorkomende HIV besmettingen en enkele herkenbare plekken in de film deden mij, en mijn ouders, boeiend naar de film kijken. Het is een prachtige film, die op een treffende -maar door de ogen van een jongen op een prachtige- wijze het harde leven in India laat zien.