Via Sneek terug naar huis
Koffers gepakt en beladen met souvenirs rijd ik, al fluitend, door het Friese landschap. Mijn eerste gedeelte van de vakantie zit er bijna op. Mijn laatste tripje gaat naar Sneek, voordat ik weer richting huis kachel. “Wat moet je nou weer in hemelsnaam in Sneek?!” Nou, even lekker wandelen, rondstruinen en oude meuk bekijken. Want Friesland is een verrassend leuke provincie, met enkele leuk verborgen geheimen. En Sneek is er, naast de Kip met Rozijnen van Margriet en andere dingen, een van!
De eerste bestemming in Sneek was de monumentale houten tribune van de Sneekse voetbalvereniging LSC. De tribune werd in 1928 ontworpen en is, naast de oude houten tribune van Heracles en AGOVV, een nationaal monument. De tribune van LSC is wellicht de minste bekende van de drie, maar wel een prachtig pareltje. Gelukkig waren er enkele vrijwilligers van LSC aan het werk op het moment dat ik het complex bezocht en men was zo vriendelijk om me er een rondleiding door te geven. Ik ga op dit moment er weinig over verraden, maar hij gaat de komende tijd zeker in een van mijn Vergane Glorie artikelen terugkomen.
Na de tribune was het tijd voor een bliksembezoek aan Sneek. Sneek is een kleine stad, waarvan het centrum net zo verrassend is als dat van Leeuwarden. De binnenstad van Sneek bevindt zich binnen de stadsgrachten en het oudste gebied is de terp rondom de Martininkerk. Rondom die kerk bevinden zich veel monumentale gebouwen, mag ook wel als je bedenkt dat het centrum aangewezen is als beschermd stadsgezicht.
Een van de bekendste monumenten is de Waterpoort van Sneek. De poort bestaat uit twee achtkantige torens, met daartussen een brug over de vaarroute tussen de De Kolk en de Stadsgracht aan het stadscentrum, en boven de brug een poortwachterswoning. De Waterpoort is de enige poort van een reeks van 6 vergelijkbare poorten, die is overgebleven. De poort is het symbool van Sneek en is onder meer terug te vinden in het grootzeil van het Sneeker skûtsje Sneker Pan, en in de zeilen en kleding van de Sneeker zeilmakerij Gaastra. Maar Sneek is, net als Leeuwarden, een leuke stad om er eens een half dagje door te struinen, te genieten van oude gebouwen, van prachtige uitzichten en van de Friese gastvrijheid. Het was eigenlijk een goede afsluiting van de vakantie, want nadien ben ik naar huis gegaan.
Maar niet zonder een tussenstop bij de Starbucks in Hilversum. Ik had de stille hoop dat deze Starbucks, die toch op de route naar huis lag, een ‘city mug’ van Nederland had. Helaas niet dus, want die waren uitverkocht. De eigenaar van Starbucks Hilversum merkte blijkbaar aan mijn accent dat ik niet van Hilversum kwam en bood me een kop koffie van de zaak aan. Toch wel aardig en attent van die meneer en een echte leuke afsluiter van de eerste week van mijn vakantie!