Terug in het kikkerlandje
Het zit er dan werkelijk op… Ik ben weer terug in het kikkerlandje en ik heb het levenshoofdstuk “Een verblijf in India” definitief afgesloten. Terugkijkend op de twee maanden werk in Bangalore kan ik niets meer dan concluderen dat ik met meer dan positieve gevoelens op het land heb teruggekeken. Tuurlijk, ik heb mijn downs gehad en ik ben voor uitdagingen gezet, maar ik heb me met een portie doorzettingsvermogen en flexibiliteit er doorheen geslagen.
Met de nodige vertraging, opgelopen op de geweldige luchthaven London Heathrow, arriveerde ik vrijdagavond in het kikkerlandje Nederland. Mijn ouders stonden me op te wachten en tijdens de rit naar huis, doemde rond een uur of tien ’s avonds de Grote Kerk van Breda op. Eindelijk thuis. De hond van mijn ouders was door het dolle heen om mij weer eens te zien en rende de kamer door van blijdschap; wel een leuk gezicht. Diezelfde avond heb ik lekker bij mijn ouders geslapen en de volgende dag ben ik lekker naar huis gegaan. Overdag ben ik nog bij wat vrienden langs geweest, diezelfde middag kwamen wat vrienden langs en de avond daaropvolgend zagen we NAC met 3-0 van Sparta winnen.
Tijdens het weekend doemde er wel ineens een vervelende reactie op, waardoor mijn hele huid rood is en jeukt. Onderzoeken bleken uiteindelijk een oorzaak van een schimmelinfectie of een bacterie uit te sluiten en de reactie is waarschijnlijk een allergische reactie op ‘iets’. Wat het is, is onbekend. Ik heb er medicijnen en zalf voor gekregen, maar tot op heden heeft het nog niet geholpen. Vanochtend ben ik trouw naar het werk gegaan en heb ik mijn eerste dag op een nieuw project afgerond. Het nieuwe project is een leuk project dat aansluit bij de werkzaamheden die ik in India heb uitgevoerd en is net op tijd afgelopen voor mijn volgende trip. Op 1 mei vertrek ik namelijk voor enkele weken naar Iran.
Zoals ik al zei, kijk ik met positieve gevoelens op India terug. India is een intens land; het kan er prachtig, deprimerend, overweldigend, frustrerend of verbazingwekkend zijn. Soms is India dat ook allemaal tegelijkertijd. Maar als je uithoudingsvermogen, gevoel voor avontuur, geduld en een open instelling hebt -en niet terugschrikt voor het onverwachte- zijn er niet veel landen waar je meer van zult houden dan India en waar je verknocht aan raakt.
Het rest me ten slotte iedereen te bedanken die via deze site, via Skype, via de telefoon, via de mail of via een ander communicatiekanaal geïnteresseerd en/of betrokken is geweest bij mijn verblijf in India. Het waren 2 prachtige maanden, waarin ik veel van India, de cultuurverschillen tussen Nederland en India, het werk in het buitenland en bovenal veel van mezelf heb geleerd.