Het uitzicht vanuit mijn hangmat op de Pousada in de Chapada Diamantina mag er absoluut zijn. Een mooi groen bladerdek strekt zich enkele kilometers voor me uit. Op de achtergrond hoor ik heerlijke swingende muziek uit Bahia, de provincie waar ik nu verblijf, en in de verte zie ik de “glijbaan-waterval” van Lencois. Het is een waterval die schuin afloopt en waar je van boven naar beneden kunt glijden, zonder een of andere uitstekende steen tegen te komen. Ha, dit is het leven. Terwijl ik me even verschuif om mijn Guarana te pakken, schiet de pijn door mijn gewrichten en de verbrande plekken op mijn lichaam heen. Aj, het leven is toch niet zo prettig zoals het lijkt.

De Chapada Diamantina blijft me verrassen. Na de moordende tocht van enkele dagen geleden, heb ik er weer twee zeer mooie tochten erop zitten. Met de knieën me de enkels gaat het weer stukken beter en vandaag is mijn laatste dag in Lencois. Morgen keer ik weer terug naar Salvador, om vervolgens twee dagen op het eiland van Morro de Sao Paulo te blijven.