Sfeerimpressie RWDM – Ganshoren
Het gezang is overdonderend. Met vlaggen, rookbommen, gespring, geschreeuw en gezang, worden de spelers toegejuicht. Het is alsof RWDM landskampioen is geworden. Een van de medewerkers ziet mijn verbazing. “Joh, is heel normaal hier. Wij houden wel van een opgeklopt sfeertje”. Voor me gaan 2.500 man flink te keer. En dat voor een wedstrijd op het vijfde niveau in België. Maar goed, je bent bij RWDM. Een echte Brusselse club, die twaalf jaar lang verdwenen was en terug werd opgericht door de fans.
RWDM: Een Brusselse ploeg
Wat gelijk opvalt is de gemoedelijke en gastvrije sfeer in en rondom het stadion. RWDM is een typische Brusselse ploeg en de fans kennen elkaar. Buitenstaanders worden er zo uitgepakt. Niet dat ze bij de club kwade bedoelingen hebben. Integendeel. Als fans door hebben dat je ‘van buiten’ komt, komt het gemoedelijke en gastvrije gelijk naar boven drijven. Even een praatje maken, met soms een biertje erbij. Oprechte interesse en vervolgens komen de persoonlijke verhalen over RWDM. Waar stadsgenoot en oud-rivaal Anderlecht afstandelijk aandoet, doet RWDM volkser, warmer en gastvrijer aan. “Dat is typisch Brussels”, zo laat een verkoper van een supportersmagazine me weten. “Anderlecht is toch meer een club die fans uit gans België trekt. Wil je een echte Brusselse club, zonder dan moet je hier zijn”. En met een wijds armgebaar naar het stadion, wordt duidelijk dat ‘hier’ het Edmond Machtensstadion is. Het stadion dat twaalf jaar lang heeft moeten wachten op de terugkeer van de fans.
Het ontstaan en faillissement
RWDM ontstond in juli 1973, toen Daring Molenbeek en Racing White met elkaar fuseerden. RWDM kende haar hoogtijdagen direct na de fusie. De club werd in 1975 kampioen en speelde diverse keren Europees voetbal. In 1976/1977 schopte RWDM het zelfs tot de halve finale van de UEFA Cup. De club raakte eind jaren ’90 echter in financiële problemen. Toen in 2001/2002 de salarissen van de spelers niet meer uitbetaald konden worden, werd de proflicentie ingetrokken. RWDM werd teruggezet naar de Derde Klasse, maar zelfs daar overleefde het niet. In 2002 werd de naam definitief uit de boeken geschrapt. Het was alsof de ziel uit Molenbeek werd gerukt. In de jaren daarop speelden diverse clubs in het Edmond Machtensstadion. Ook die clubs konden de oude supportersschare van RWDM niet bekoren. Het Edmond Machtensstadion bleef veelal leeg. “Niet gek ook, want de andere clubs hadden niet de ziel die RWDM had”, zo laat RWDM-fanaat Stéphane weten. “Ik denk dat ik na het faillissement van RWDM misschien 10 keer een wedstrijd in het stadion ben gaan kijken.”
De club opnieuw opgericht
Dat veranderde in 2014, toen een aantal Brusselse zakenlieden en RWDM fans een supportersfederatie oprichtte. Doel: De terugkeer van RWDM in het Belgische voetbal. In het voorjaar van 2015 gingen de supporters de onderhandelingen met het gemeentebestuur aan, met een simpele vraag: Mocht de club heropgericht worden, kon men dan terugkeren op de oude, heilige grond van het Edmond Machtensstadion? “Nee”, zo luidde het eerste antwoord. Maar de fans bleven de dialoog aangaan en de gemeente raakte overtuigd van het financiële plaatje van de federatie. Enige tijd nadien wist de federatie het stamnummer 5479 van Standaard Wetteren over te nemen, dat fuseerde met Wetteren-Kwatrecht. De club ging onder de oude naam Racing White Daring Molenbeek spelen, en keerde uiteindelijk terug op de oude thuisbasis.
Oude liefde vergaat niet
De heroprichting van RWDM zorgde voor roering in Brussel. Het RWDM hart ging bij menigeen supporter sneller kloppen. RWDM sjaals en shirts werden uit de dozen gehaald, die soms wellicht twaalf jaar niet opengemaakt waren. Er begon ‘iets’ te leven in Brussel en de eerste wedstrijd van RWDM in het Edmond Machtensstadion werd door duizenden fans bezocht. Dat de club altijd in de harten en in de geest van de mensen heeft voortgeleefd, bleek wel uit de fanatieke ondersteuning. “1.000 supporters die uitwedstrijden bezoeken”, zo laat de officiële website van RWDM trots weten. De RWDM-er was fier dat zijn club weer terug was.
RWDM – Ganshoren
De wedstrijd van die middag is tegen stadsgenoot Ganshoren. Een derby? “Nee joh, Ganshoren trekt gemiddeld 150 toeschouwers. Van een echte derbysfeer zal geen sprake zijn” zo laat Stéphane zich ontvallen. Toch trekt de wedstrijd een kleine 2.500 fans, een hoog aantal voor een vijfde klasser. En die fans laten flink van zich horen. Tijdens de wedstrijd is Vak A, waar de fanatieke fans zitten, zeer fanatiek te horen. Met fel gezang, spandoeken, rookbommen en gespring weten zij de ploeg naar de 5-1 overwinning te schreeuwen.
Als ik na de wedstrijd naar buiten loop, kom ik de magazineverkoper weer tegen. “Genoten?” vraagt hij met een brede glimlach. Mijn brede glimlach verraadt dat ik dat zeker heb gedaan. “Nou, mooi! Tot de volgende keer dan! Krijg je een pintje van me.” En met een vriendelijke klap op de schouders keer ik weer terug naar Nederland.
Foto’s RWDM – Ganshoren
