Meissen en laatste dag in Duitsland
Zo, gisteren was het een leuk en bewogen dagje. Allereerst bezocht ik het indrukwekkende Meissen, om vervolgens terug naar het hotel te rijden en vervolgens in Leipzig Nederland – Portugal te kijken. De terugtocht na afloop van de verloren wedstrijd was “leuk’ te noemen, terwijl zowat iedere Duitser even er flink inwreef dat Nederland uitgeschakeld was.
Maar goed… Na de inspannende dag die ik gisteren beleefd had *ahum*, besloot ik vandaag lekker wat langer in mijn bed te liggen. Tegen een uur of 9 vond ik het wel tijd voor een ontbijt, dus een snelle douche later zat ik de broodjes en de yoghurt naar binnen te werken. “Slowly, slowly” werd ik daarna wakker, nam een douche en een improvisorische sauna (lang leve Etap Hotels ;-)) en besloot ik een tip van Henriette op te volgen; het bezoeken van de stad Meissen. Gisterenavond zat ik namelijk met haar te chatten en ik wist niet echt wat ik nog verder in de omgeving moest doen. Een rits met bezienswaardigheden kwam langs en na enige uitleg leek me dit kleine stadje het leukst om te bezoeken. Het 29.000 inwoners tellende plaatsje ligt aan de Elbe en wordt opvallend op de kaart gezet door een prachtig fort/kerk dat op een grote rots is gebouwd. De binnenstad is prachtig en bevat nog vele gebouwen van enkele eeuwen geleden. Aangezien de stad op slechts anderhalf uur van Chemnitz lag, besloot ik er maar naar toe te karren.
Nadat ik er aankwam, moest ik inderdaad toegeven dat Meissen een prachtig bewaard stadje is, waar je even lekker kunt rondwandelen. Blijkbaar is het relatief onbekend bij de grote drommen toeristen, aangezien er weinig van rondliepen. Ik besloot mijn auto aan de voet van de Elbe te parkeren en de toch per trap naar de 200 meter hoger gelegen burcht te maken.
Wanneer je de betreffende tocht naar boven maakt, dan heb je een prachtig uitzicht over het centrum van deze stad. Met haar rode huizendaken en de oud lijkende muren, ademt Meissen een hele leuke en historische sfeer uit. De betreffende klim naar boven beneemt je af en toe ook de adem, of dat nu vanwege het indrukwekkende uitzicht is, of vanwege de slechte conditie laat ik in het midden. Boven aangekomen kun je direct een kaartje kopen om de 15e eeuwse kerk te bekijken, iets wat ik ook maar snel heb gedaan. Na een uurtje de pracht en praal van de kerk gezien te hebben, vond ik het tijd om wat te gaan eten en wat verfrissing te zoeken. Ik besloot via het plein voor de kerk richting de stad te lopen. Nadat ik de twee poorten ben uitgelopen, zette ik me op een terrasje dat een geweldig uitzicht bood over de stad, de achterliggende heuvels en de Elbe.
Terwijl ik een traditioneel Duits gerecht tot me nam en genoot van het uitzicht, kwam ik erachter dat ik nog maar weinig tijd had om op tijd in Leipzig aan te komen. Ik at snel door, bekeek Meissen in vogelvlucht en besloot voor een douche snel terug naar Chemnitz te gaan en me naar Leipzig te begeven.
Ik kwam uiteindelijk rond een uur of 2000 aan op de Augustusplatz in Leipzig. Ik had daar met Henriette en haar vriend Alexander afgesproken. Net toen ik de parkeergarage uitliep, zag ik enkele gemiste oproepen en besloot ik Henriette op te bellen. Ze bleek me inderdaad gebeld te hebben en had een andere mededeling “Zeg Martijn, het gaat waarschijnlijk regenen. Heb je zin om bij mij thuis te kijken?” Geen enkel probleem, dus ik pakte mijn auto en reed naar huize Hette.
Daar aangekomen, praatten we even bij en ontmoette ik de vriend van Henriette. De betreffende vriend is ook nog eens Russisch, en hij was oprecht geïnteresseerd naar mijn vakantie-ervaringen in dat land. Het bleek ook nog eens dat hij een erg goed woordje Nederlands sprak, dus het gesprek kon ook nog in het Nederlands gevoerd worden! De tijd vloog en al snel hoorden we de volksliederen tot ons komen. Tijd voor de wedstrijd dus… Over de wedstrijd gaan we het niet hebben: Dankzij blunders van van Basten en de spelers, verloor het Nederlands elftal terecht met 1-0. Aangezien ik redelijk afgemat was en Henriette en Alexander niet verder tot last wilde zijn, besloot ik mijn auto te pakken en terug na Chemnitz te gaan. Na Henriette uitgebreid bedankt te hebben voor haar geweldige tips en haar gastvrijheid reed ik door Leipzig naar huis.
Toen ik voor een rood stoplicht kwam te staan, begon het gedonder. Enkele Duitsers zagen aan mijn kentekenplaat dat ik Nederlander was en het “Ohne Holland…” schalde door de straten van Leipzig. Het erge was, dat dit bij iedere stop gebeurde en dat het op een gegeven moment beangstigend werd toen er een groep Duitsers om mijn wagen heen kwam staan. Gelukkig bleef het bij wat gezang en ik besloot er maar de gang er flink in te houden. Na een kleine drie kwartier kwam ik aan bij het hotel en dook ik mijn bed in.
Vanochtend was het dan de dag om weer terug naar huis te gaan. In alle vroegte stond ik op, douchte ik, pakte ik mijn boeltje en besloot ik na ontbijt terug te karren naar Nederland. De rit ging voortvarend en ik was midden in de middag in Breda. Na wat gegeten te hebben bij mijn ouders, zit ik nu lekker thuis mijn weblog te updaten. Wat updates betreft: Er gaat nog meer komen 😉