Een prachtige herinnering aan Crossing Schaarbeek
“Ici! Passer ici!” schreeuwt een van de spelers van FC Kosova Schaerbeek. Een prachtig een-tweetje is het gevolg en enkele seconden later knalt de bal tegen de binnenkant van het net. Enkele tientallen mensen veren op en het gejuich van de spelers weerkaatst tegen de nieuwe tribunes van het gerenoveerde Stade du Crossing. Het nieuwe stadion is een schril contrast met het oude stadion van Crossing Schaarbeek en eerlijk: De architect heeft zijn huiswerk alleraardigst gedaan.
Wie drie jaar geleden het voormalig stadion van Crossing Schaarbeek had bezocht, kwam in een bouwval terecht. Diverse tribunes stonden op instorten, stukken daken kwamen onverwachts naar beneden zeilen, de schimmel kwam uit de douchekranen en het stadion was slachtoffer van het vandalisme van de Brusselse straatjeugd. Het stadion was in verval en dat was ook niet gek; Het laatste grote onderhoud dateerde van 1974 en bij het faillissement van Crossing Schaarbeek in de jaren ’80 werd iedere vorm van klein onderhoud de nek omgedraaid. De komst van FC Kosova Schaerbeek bracht een nieuwe bespeler in het legendarische stadion, maar de amateurclub had het geld en de middelen niet om het stadion en flinke opknapbeurt te geven. Toen enkele jaren geleden een gedeelte van een tribune door betonrot instortte, vond het stadsbestuur het welletjes: Het stadion werd verboden terrein verklaard en er moest iets met het vervallen bolwerk gebeuren.
Sloop was de eerste optie die op tafel kwam. Enkele projectontwikkelaars hadden serieuze interesse in de gronden van het stadion. Deze optie werd snel naar de prullenbak verwezen na protesten van diverse mensen en de huidige economische crisis. De eerste plannen van renovatie, kostenplaatje 23 miljoen Euro, werden veel te duur bevonden en het had er alle schijn van dat het stadion tot een zandvlakte zou verworden. In 2009 werd er toch overeenstemming bereikt om het stadion grondig te renoveren en er een belangrijk buurtcentrum van te maken.
De plannen waren ingrijpend. Drie van de vier tribunes zouden compleet gesloopt worden en de kenmerkende zittribune achter het doel zou een complete renovatie krijgen. De architect was heel duidelijk: Het stadion was ooit een bolwerk geweest en het uiteindelijke resultaat zou de herinnering hieraan levend moeten houden. Zijn insteek werd uiteindelijk door het Brussels Gewest goedgekeurd en 18 maanden en 10,4 miljoen Euro later stond er een stadion dat er absoluut mag wezen.
Waar nieuwe stadions zich kenmerken door een strakke en eenduidige bouwstijl, heeft de architect gekozen om 3 losse tribunes te bouwen, die allen herinneren aan hun voorgangers in het oude stadion van Crossing Schaarbeek. Uit het oog springend is de hoge tribune achter het doel. Vroeger was het een tribune die plaats bood aan 4000 zitplaatsen, nu is de tribune omgeturnd tot een flinke staantribune, met twee kantines in diezelfde tribune verwerkt. Het mooie is dat het ook écht de oude tribune is. Het geraamte en de stenen zijn gelijk gebleven, alleen het dak en een nieuwe laag beton zijn de veranderingen. Vanuit diezelfde kantine heb je ook nog eens een prachtig panorama over het gerenoveerde stadion. De oude eretribune is compleet afgebroken en vervangen door enkele treden. De tribune daar tegenover is ook afgebroken en vervangen door een tribune die een beetje herinnert aan het bouwval dat er drie jaar geleden stond. Pijnlijk is echter dat de architect besloten heeft om de oude staantribune aan de Ernest Renanlaan af te breken. Er prijkt nu een grote leegte, op een tribune waar de fans van Crossing Schaarbeek ooit De Ezels -zoals de bijnaam van Crossing Schaarbeek was- naar voren schreeuwden.
Desalniettemin is het nieuwe stadion een prachtig voorbeeld hoe een nieuw stadion wel gebouwd kan worden. De foto’s hieronder laten een vergelijking zien tussen de oude en nieuwe situatie.