Een Naxi Concert

Naxi concert

Het regent hier momenteel pijpenstelen, dus een gepland uitstapje voor deze ochtend is letterlijk in het water gevallen. Vrijwel iedereen zit zich nu kapot te vervelen, tijd dus om mijn roeping (althans, dat vindt Edith) weer op te pakken en het een en ander op te pennen.

Gisteren stond er een ware hiketocht door de bergen rondom Lijiang op het programma, die ik helaas heb moeten missen. Helaas, want het scheen namelijk nogal een hele heftige en zware tocht te zijn. Schijnbaar heeft het merendeel van de groep over kleine en smalle bergpaadjes gelopen, die -dankzij de regenval- enorm glibberig en glad waren. Van Frans kreeg ik zelfs te horen dat mensen met hoogtevrees een hele zware dag gehad hebben: Sommige paden schenen zelfs langs afgronden te lopen. Het uiteindelijke resultaat van de tocht was twee gewonden: Bij Silvia was er een wond in haar elleboog die tot op het bot ging, terwijl Tinneke haar enkel zwaar verstuikt heeft.
Het was op zich wel grappig om te zien hoe moe iedereen van de tocht terugkwam. Sommigen doken direct de douche in om daarna direct naar een Naxi concert te gaan, terwijl de anderen direct hun bed indoken. Ikzelf besloot met de eerste groep naar het Naxi concert te gaan. Aangezien we tegen de late kant waren, moesten we met zijn zessen (Ivo, Niki, Hanneke, Karin, Michiel en ik) ons naar de zaal haasten. Net voordat het optreden begon, kwamen we de zaal binnen en zetten we ons maar eens goed voor het concert. Allereerst kregen we een meneer voor ons die blijkbaar erg komisch was, want hij kreeg het Chinees sprekende deel van de zaal aan het lachen. Na deze introductie begon het spektakel dan.

Allereerst passeerden alle artiesten de revue die die avond zouden optreden. In een schijnbaar Naxi klederdracht stelden zij zich voor aan het publiek, waarna een verzameling van mensen diverse Naxi-instrumenten begon te bespelen. Goed, het is niet echt de muziek die ik thuis zou opzetten en het klonk allemaal wel chaotisch, maar het was wel interessant om te beluisteren. Na een muzikale introductie was het tijd voor de zangeressen, danseressen en andere figuren om hun kunstje op te voeren. Gedurende een uur werden we op een muzikale mix van Oosterse, Turkse en Amerikaans Indiaanse muziek geleid door een klein stukje van de Naxi cultuur. De meest rare zaken kwamen er aan bod: Muziekinstrumenten waarvan je het bestaan niet wist (zoals een soort van viooltje dat je tussen je lippen steekt en met lucht en je vingers bespeelt) en dansen waarbij je zoiets had van “Shit, jij moet in een circus werken”. Ondanks dat sommige zaken raar in de oren klonken en er raar uitzagen, vond ik het een boeiden show.
Echter, een grote groep Chinese toeristen kon de show blijkbaar niet waarderen. Enkele minuten nadat de show gestart was begonnen de eerste mensen te telefoneren, te SMS-en, te gamen, te praten of brutaalweg weg te lopen. Goed, laatstgenoemde is je goed recht, maar het telefoneren, SMS-en, gamen en praten was toch wel erg irritant. Op vriendelijke verzoeken van enkele Europeanen om dit niet te doen werd met ongeloof gereageerd en werd ons in het Engels verstaan gegeven dat we zelf eventjes maar gauw op moesten houden. Dus ging een flink aantal Chinezen lekker verder asociaal te doen, maar na wat meer indringende verzoeken kapte men er gelukkig mee.
Toch begin ik me langzamerhand aan de standaard Chinese toerist uit plaatsen uit / streken rondom Shanghai en Beijing enorm te irriteren. Tijdens mijn bezoeken aan bijvoorbeeld Kunming, Yuangzhou en Dali keek men erg neerbuigend neer op de lokale bevolking (wat ook duidelijk te merken was aan het arrogante gedrag dat men tegenover de mensen vertoonde). In het dagelijks leven merk je aan de meeste Chinezen dat ze alleen met zichzelf bezig zijn en helemaal geen rekening houden met een ander. Als deze Chinese toeristen representatief zijn voor de gemiddelde Chinees, dan zou ik bijna concluderen dat Chinezen uit de grote steden in het noorden en oosten asociaal, zelfingenomen en arrogant zijn en zichzelf nogal te belangrijk vinden. Gelukkig ken ik ook mensen van Chinese afkomst die in Nederland en China wonen en niet zo zijn, dus het eerder geschapen beeld zal wel weer doordraven van mezelf zijn 😉

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer