De eerste dag in India

Eerste dag India

He, he… Eindelijk schrijf ik dan mijn eerste log vanuit India. Na een lange en hectische vlucht, werd ik vanochtend in alle vroegte door een chauffeur van het vliegveld opgepikt en naar het hotel gebracht. Na een korte nachtrust ben ik vanmiddag naar het kantoor gegaan en heb daar mijn collega`s en verschillende mensen ontmoet. Mijn eerste indrukken van India en Bangalore zijn positief: De mensen zijn erg aardig en behulpzaam, Bangalore doet heerlijk hectisch aan (ik had zelfs flashbacks naar Yuangshou en Chengdu) en de Indiase collega`s hebben een flinke portie motivatie. Boven al heb ik ook nog de Indiase lunch goed doorstaan, maar dat heeft me wel een halve liter water gekost.

Goed, om bij het begin te beginnen: De vlucht. Na de zondag op maandag bij mijn ouders overnacht te hebben, hebben mijn ouders me maandagochtend naar het station in Breda gepakt, waar ik de trein naar Schiphol heb genomen. De treintocht ging vlot, de tocht langs de douane ging dit keer erg snel en het inchecken was ook zo voor elkaar. Een goede voorbode voor de vlucht dus… Not. Met een vertraging van ruim 35 minuten steeg het vliegtuig op, om vervolgens naar Londen te vliegen. Op die vlucht had ik overigens een buurman, die me de oren van het lijf praatte. In het begin was het boeiend om hem te horen, maar het gaat op een gegeven moment vervelen. Toch jammer dat sommige mensen niet een `uit-knop` hebben ;-). Na nog 20 minuten boven Londen gecirkeld te hebben en een tergend lange tocht met een luchthavenbus over het terrein van Heathrow te hebben ondergaan, stond ik met een flinke vertraging op de planning bij `H.M. Customs`. Gelukkig haalde ik net mijn vlucht naar Bangalore.
Na een kleine 8 uur vliegen arriveerde ik in de Indiase Silicon Valley, waar een chauffeur me zou oppikken. Toen ik het vliegveld echter uitliep was het wel erg moeilijk om die chauffeur te vinden; Ik werd haast besprongen door een tiental Indiase mensen, die allemaal wel een goed en luxe hotel voor me wisten. Toen echter bleek dat ik al een chauffeur had en ik hem ook herkende, droop de rest gelukkig af. Die chauffeur bracht me direct naar het hotel, waar ik incheckte en direct mijn bed indook.

Rond de middag had ik afgesproken op het kantoor, dus na een paar uur slapen kon ik er uit om de mensen waarmee ik ga samenwerken te ontmoeten. Onderweg naar het kantoor kon ik Bangalore vanuit de auto goed bekijken. De stad is een stad van tegenstelling. In de ene straat zie je vervallen huizen, terwijl je in een andere straat 100 meter verderop hypermoderne kantoorgebouwen ziet. Toch doet de stad voor Aziatische begrippen groen en schoon aan.
Nog iets typisch is het verkeer: Dat is ook lekker Aziatisch te noemen. `Op een baan van 2 stroken passen met gemak 4 auto`s` is het motto in Azië, dus ook in India benut men letterlijk iedere centimeter van het beton. Tel daarbij op dat de meeste Indiase mensen niet over de rijstijl als Nederlanders beschikken, dus je kunt nagaan dat rijden een leuke uitdaging is. Om het geheel nog spannender te maken razen motors en scooters door de beschikbare ruimtes, steken passagiers onverwachts over, kun je wegwerkzaamheden zonder enige vorm van waarschuwing midden op de weg verwachten, razen de auto`s en scooters met een toeterorkest voorbij en zijn er ook mensen die met een handkar over de hoofdwegen van Bangalore lopen. Als Westerling een prachtige uitdaging, die ik maar niet aanga.

Goed, rond het middaguur was ik mooi op tijd op het kantoor en de introductie met de Indiase collega`s was erg warm en hartelijk te noemen. Vanuit Nederland had ik ook wat cadeautjes meegenomen (kleine klompjes in porselein en schattige Delftsblauwe beeldjes waarbij een boer en boerin in oude klederdracht elkaar kussen). Vooral op dat laatste werd lacherig gereageerd en werden er wat humoristische opmerkingen naar een vrijgezelle collega geworpen.
Na de introductie werd ik uitgenodigd voor een lunch, waarbij men vroeg of ik sandwiches wilde hebben. Nou, ik ben in India dus ik wil dat Indiaas eten eigenlijk wel graag proberen. De manager van de afdeling (Sumeet) waarschuwde me dat het eten in Karnataka (provincie waar Bangalore in ligt) flink heet kan zijn, dus er werd voor de zekerheid een flesje water voor me gehaald. Het flesje is helemaal op gegaan, maar het eten was verdraaid lekker!

Na de lunch hebben we een rondje langs diverse mensen gemaakt en zijn de directe collega`s begonnen met de training. De eerste sessie (introductie in verscheidene zaken) ging voortvarend en morgen duiken we het systeem in. Rond een uur of 6 vond iedereen het welletjes en keerde huiswaarts en rond half 7 werd ik door de chauffeur (die luistert naar de illustere naam Mr. Rathan) opgepikt.

We zijn door het gedeelte van Bangalore gereden waar ik momenteel verblijf (district Koramangala) om te zoeken naar een PIN apparaat, zodat ik morgen mijn lunch zelf kan betalen. Koramangala doet heerlijk aan: Het is er lekker hectisch, er zijn diverse avondwinkeltjes en buurtwinkeltjes, de sfeer is er gezellig en het district heeft `iets`. In dit district gaan we (mensen van de werkgever en ik) later deze week ook enkele appartementen bezoeken en ik hoop dat er wat tussen zit, zodat ik de komenden twee maanden in ieder geval een vast honk heb.

Goed, aangezien het hotel ook een fitnesszaal schijnt te hebben, ga ik daar nu naar op zoek en duik ik daarna mijn bedje in. Tot morgen of overmorgen!

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer