Aangekomen in Chengdu

Chengdu

Shit, ik wist niet dat een bus en een trein zo erg kunnen zijn. Enkele uren geleden ben ik in Chengdu aangekomen, nadat we ruim 22 uur met de bus en trein gereden hebben. Op vrijdagavond zijn we naar een klein dorpje buiten Lijiang gereden, alwaar we bij een familie hebben overnacht. Het hele gebeuren was wel OK: De slaapkamers waren lekker basic, de bedden waren keihard en het eten was te doen. Verdere inspectie leerde dat de familie gastheer is geweest van de Noorse koning en koningin en dat men zelfs een ware home cinemaset thuis had staan. Tijd om dus even mijn favoriete serie 24 (vierde seizoen) te testen, die ik eerder in Dali had gekocht. We hebben die avond vrij weinig gedaan: Wat TV gekeken, gepraat en vervolgens het bed in.

De volgende dag waren de meesten al vroeg op, want we moesten een busrit van ruim 8 uur maken, waarbij we zelfs voor 1700u in een bepaalde plaats moesten zijn. Ik was al tegen 0600u op, om als een van de eersten te gaan douchen. Toen ik bij de douche aankwam was ik nota bene de eerste! Toen ik echter de deur opendeed en mijn neus in de douche stak, wist ik ook dat ik direct de laatste zou zijn, want de douche stonk nogal naar een wc. Ik heb de deur maar dichtgedaan en heb besloten om de douche maar lekker over te slaan.
Na een klein half uurtje stapten we de bus in en we gingen er maar goed voor zitten. We verlieten Lijiang en de buschauffeur leidde ons over erg smalle bergpaden, met prachtige uitzichten. Af en toe moest ik mijn ogen dichtknijpen omdat we met een iets te grote snelheid wel akelig dicht langs de afgronden reden. Na enkele korte WC stops (een WC was in dit gebied een groot gat met enkele planken om erop te staan/hurken) en een eetstop bij een lokaal restaurant, kwamen we net op tijd voor de trein aan. Direct nadat de bus was gearriveerd dienden we naar de trein te rennen, die we ternauwernood gehaald hebben. In de trein zelf hebben we nog even gepraat, waarna ik in ieder geval in een diepe slaap viel. Vanochtend werd ik rond half 7 wakker en een anderhalf uur later reed de trein -met een uur vertraging- Chengdu binnen.

Chengdu is de hoofdstad van de provincie Sichuan. Er bestaat een Chinees gezegde dat luidt dat “Wanneer je naar Sichuan gaat wanneer je jong bent, je er nooit meer vandaan komt”, refererend naar de schijnbare pracht van deze provincie. Dit gezegd in mijn achterhoofd houdend keek ik naar buiten en concludeerde ik dat die provincie vanuit de trein er ook niet zo heel erg prachtig uitziet: Het uitzicht bestond vooral uit vervallen huizen en dorpjes en zware industrie.
Chengdu zelf is een stad die al ruim 2300 jaar bestaat en, evenals eerdere bezochte steden, een belangrijke handelspost voor diverse handelsroutes was. Het was overigens ook in Chengdu dat er voor het eerst in de geschiedenis van geld papieren bankbiljetten uitgegeven werden. Tot aan de jaren ’60 schijnt Chengdu een prachtige en oude binnenstad gehad te hebben, maar de toenmalige Chinese overheid bepaalde dat deze gebouwen plaats moesten maken voor de “culturele vooruitgang”. Als je momenteel door de binnenstad loopt, dan zie je ook weinig oudheid terug. Het zijn vooral de kantoorgebouwen, de woonflats en de bouwputten die het straatbeeld bepalen.

Maar goed, vanochtend reden we met de trein Chengdu dus binnen. Een gedeelte van de groep wilde Chengdu’s bekendste icoon wel zien: de panda. Dus de chauffeur reed eerst de groep naar het Panda Resort Centre net buiten Chengdu, om de rest van de groep daarna naar het hotel te brengen. Aangezien ik al een panda’s in een dierentuin heb gezien en ik mijn tijd wel wat nuttiger wilde besteden, ben ik direct naar het hotel gereden en heb daar lekker gedoucht. Daarna ben ik de stad even ingegaan en op mijn groundhoppinglijstje kan ik weer twee stadions bijschrijven: Het Chengdu Sports Center (capaciteit 40.000) en het Sichuan Stadion (ook 40.000). Zouden ze in Lhasa ook stadions hebben? 😉 Nou we het daar toch over hebben: Morgen is het weer lekker vroeg opstaan, want dan staat Lhasa op het programma! Maar eerst nog even de weinige oude gebouwen opzoeken en daarna lekker genieten van mijn welverdiende nachtrust!

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer