Yuangshuo: Op het platteland
Twee dagen tussen de rijstvelden en de prachtige bergen rondom Yuangshuo… Dat was het affiche voor de afgelopen dagen. Afgelopen vrijdag was een erg inspannende dag, terwijl gisteren een ware relaxdag was.
We beginnen met afgelopen vrijdag… In de ochtend zijn we met de fiets naar een plattelandsdorp gereden, dat ruim 20 km van Yuangshuo ligt. Voor de zekerheid pakte ik een mountain bike als fiets en dat bleek achteraf geen overbodige luxe te zijn: De eerste 5 kilometer van de tocht ging over asfalt, maar daarna was het over de smalle bergpaadjes erg ploeteren geblazen. Voordeel is wel dat je met een mountain bike flink erover kunt crossen, dus dat heb ik ook maar gedaan.
Echter, bij crossen bleef het niet. Ik heb mijn ogen natuurlijk ook de kost gegeven en ik moet zeggen dat de omgeving van Yuangshuo werkelijk prachtig is. Door de bergen rondom deze (voor Chinese begrippen) kleine stad stroomde vroeger zeewater. Omdat de bergen een zachte rotssubstantie hebben, zie je werkelijk de prachtigste creaties. Ook het leven op het platteland verbaasd mij. Iedereen is erg gelukkig en spontaan (vooral de kinderen) en het harde werk valt allemaal reuze mee. Men moet “s ochtends wel vroeg opstaan, maar werkt tot 1000u. Vervolgens gaat men lekker in de schaduw zitten, totdat de warmte over is en werkt men daarna nog een klein uurtje.
Ik vergeet overigens bijna te vermelden dat we ook Moon Hill hebben bezocht. Moon Hill is een berg waarbij het midden in een ronde vorm helemaal is uitgesleten. Natuurlijk moesten we hier stoppen en de berg beklimmen. Na de entree (50 Eurocent) te hebben betaald, beklommen we de berg. Ik liep met Karin en Michiel mee. Beiden hebben nogal een erg goede conditie en stapten lekker flink door. Tot aan de helft van de beklimming ging het allemaal wel, maar dankzij de hitte, de zon en de stijle trappen ben ik maar afgehaakt. Wat ik erg irritant vond was dat we constant warden vergezeld door een tiental Chinezen die ons drinken wilden verkopen.
Maar goed, boven aangekomen realiseerde ik me dat het de beklimming wel waard was. Het uitzicht was adembenemend: Vanaf Moon Hill keek je aan de ene kant letterlijk in het dal waar Yuangshuo ligt, terwijl de andere kant een prachtig uitzicht had op de rest van de bergen en de rijstvelden. Na wat drinken te hebben gekocht bij een dame die ons niet lastig viel tijdens de beklimming, hebben we onze tocht weer vervolgd.
Totaal uitgeput kwamen we een anderhalf uur later aan bij het guesthouse. Daar werden we hartelijk ontvangen door de familie, die ons direct een overheerlijke maaltijd aanbood. Na lekker getafeld te hebben, bespraken we de dag nogmaals na, gingen enkele mensen (waaronder ik) nog even wandelen en daarna dook iedereen zijn of haar bed in.
De volgende dag was het een relax dag. Ik ben allereerst lekker gaan wandelen en heb, met behulp van pen en papier en gebaren, wat met de mensen geprobeerd te communiceren, waarna ik de mountain bike heb gepakt en ben gaan fietsen door de streek. Onderweg kwam ik het spontane Belgische stel Ann en Lenny tegen en ik heb de rest van de tocht met hen gefietst. Echter… Ann heft een tik; zodra zee en kind ziet, wil ze het kind wat geven. Ze heft werkelijk een lading aan snoep naar China meegenomen, waar ze al bijna door heen is. Ann had echter een bellenblazer meegenomen (inclusief sop) en gaf deze aan de kinderen. De kinderen keken er eerst verbaasd naar, maar nadat Ann ze uitlegde hoe het ding gebruikt moest worden pakte een van de kinderen het ding en begon ermee te spleen. Alle vier de kinderen vonden het werkelijk prachtig en de bellen werden vol energie achterna gezeten. Het was een mooi plaatje om te zien hoe leuk de kinderen het wel niet vonden.
Vervolgens fietsten we weer terug naar het guesthouse, waar de groep zich verzamelde om te gaan raften. Met raften wordt niet het stoere en wilde roeien bedoeld, maar het doelloos ronddobberen op een rivier. Dus gingen we even lekker doelloos ronddobberen.
Bij de rivier aangekomen vroeg aan de gids met wie ze wilde varen (we hebben vijf individuele reizigers in ons gezelschap, de rest is een koppen) en zij gaf spontaan aan dat ze wel met mij wilde varen. “Oh jee”, dacht ik bij mezelf “Mijn familie en vrienden zien me al met een Chinees thuiskomen”, maar de gids bleek al getrouwd te zijn. Tijdens de boottocht hebben we veelal gepraat over het leven in China en Nederland, over toeristen, de Chinese gebruiken en het werk. Het was een erg interessant gesprek (vooral huwelijk en de gevolgen voor de families van de echtgenoot en echtgenote, de tafelmanieren en het werk) en ze heeft me ook een stoomcursus Chinees gegeven. Na de boottocht zijn we per bus terug naar het guesthouse gegaan, waar we van de afsluitende avondmaaltijd hebben genoten. Vervolgens heb ik met Ann en Lenny nog een potje gefrisbeed, waarna ik mijn bed ben ingedoken. Vanochtend zijn we per fiets binnen een uurtje terug gegaan naar Yuanshou.
Zo dadelijk vertrekken we met het vliegtuig naar Kunming, alwaar we slechts een halve dag verblijven. Waar ik wel erg van baal is dat we het Stenen Woud niet bezoeken. De reisorganisatie (Koning Aap) adverteert hier nogal mee, maar het reisschema is dusdanig strak dat een bezoek aan dit park onmogelijk is. Mooi klote, want het Stenen Woud was voor mij persoonlijk een van de dingen die ik absoluut wilde zien. Na Kunming trekken we verder naar Chengdu (denk ik ;)) en over ruim een week staat het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van de reis op het programma: Tibet!
Tot slot wil ik mijn ouders bedanken voor alle moeite die zij in mijn nieuw huis steken. Vrijdag voor het vertrek naar China kreeg ik plotseling de sleutel van mijn nieuwe woning， waardoor dingen op het allerlaatste moment geregeld moesten worden. Ik had met mijn ouders afgesproken dat we na de vakantie alles zouden verhuizen，maar zij zijn dusdanig “Gek”，dat ze er zelf al mee begonnen zijn. De bovenverdieping van mijn nieuw monumentaal huisje schijnt al zelfs ingericht te zien. Via deze weg: Bedankt!