Overal waar je kijkt, zie je indrukwekkende gebouwen: Van Middeleeuwse stadsomwalling, tot aan indrukwekkende Barok kerken, Art Nouveau huizen of typisch Duitse architectuur. “Het mooie aan Riga is, dat we door bijna iedereen veroverd zijn”, zegt onze gids Kaspars. “Alle veroveraars hebben hier wel iets achter gelaten. Ga je naar Berlijn, Londen of Parijs, dan zijn hele wijken in dezelfde bouwstijl opgetrokken. Hier hoef ik maar de hoek om te gaan, en ik heb een andere bouwstijl te pakken”
Soms heb je van die onverwachte pareltjes, die je verrassen en een mooie indruk op je achter laten. Het Letse stadje Cēsis is daar een van. Met zijn statige burchtruïnes, haar mooie groene en levendige parken en een compact stadscentrum is dit een stad met potentie. En het voordeel: De stad ligt midden in een nationaal park. Na een mooie kastelen roadtrip, was Cēsis dus alweer een mooie verrassing.
Het is een enorme tegenstrijdige setting. Terwijl kinderen plezier hebben in het water, volwassene waaghalzen een duik van 10 meter hoog nemen vanaf oude vervallen gebouwen, was dit paradijselijk oord ooit een gruwelijk werkkamp van de Sovject-Unie. De gevangenis van Rummu, in de buurt van Keila en Tallinn, kun je de ooit gruwelijke plek het beste omschrijven als een paradijselijk oord.
Aan alles merk je dat Tallinn een rijk verleden heeft. De statige panden, de oude gebouwen en de imposante burcht die hoog boven de stad uit torent laten zien dat de hoofdstad van Estland een mooie parel is. De sfeervolle straatjes vullen zich met de lokale bevolking en de toeristen, en overal om je heen hoor je Duits, Engels, Spaans, Italiaans en Nederlands. Ondanks de vele toeristen die de stad trekt, waan je jezelf toch een beetje in een onontdekt stukje van Europa. Waar de centrale markt enorm druk is, kom je enkele honderden meters later in verlaten straatjes met goede restaurantjes terecht. Nee, dat Tallinn is een hele goede start van de vakantie.
Een heerlijk briesje waait langs mijn gezicht heen. Hier, op 92 meter hoogte, kijk ik vanaf de Kathedraal van Antwerpen naar beneden. Het lijkt net op Madurodam. Beneden staan kleine huisjes en krioelen kleine stipjes mensen door de kleine straatjes. Voor me ligt de prachtige kromming van de Schelde, met op de achtergrond de kenmerkend saaie architectuur van Linkeroever. 515 treden heeft het me gekost. Een flinke conditietraining, die het uiteindelijk absoluut de moeite waard is geweest.
Schoonheid kan soms een zware last worden. Zo’n last dat het wellicht tot een ondergang kan leiden. Dat gevaar heeft het Thaise eiland Ko Phi Phi. De prachtige stranden, de heldere blauwe zee, de meezwepende palmbomen en de indrukwekkende uitzichten vanaf het Viewpoint zijn haast niet te beschrijven. Het lijkt op een paradijs op aarde, wellicht een Goddelijke schepping. En daar zit hem het gevaar, want iedereen wil er dan een stukje van meepakken.
Witte stranden, mooie boulevards, een compact stadscentrum en een prettige sfeer: Het Estse stadje Pärnu heeft het allemaal. De voormalig Hanze stad ligt aan de zee en kent een rijke historie. Onze roadtrip door de Baltische Staten kende zijn vervolg in deze stad en tot nu toe hebben we daar helemaal geen spijt van.
Het ene pareltje na het andere pareltje schiet voorbij. Wat ze in Estland vroeger echt goed konden, was kastelen bouwen. En ze hebben er daar veel van in de Baltische Staat. Voor ons reden om ons eens onder te dompelen in de pracht en praal van de kastelen van Estland en een Kastelen Roadtrip langs de mooiste en leukste kastelen te doen.
Er zijn van die steden die je gaat waarderen wanneer je er langer verblijft. Helsinki is er daar een van. In de eerste uren dat we door de stad struinden, kwam de stad steriel, degelijk en druk over. Naar mate we de stad beter leerden kennen, kwam de schoonheid van Helsinki naar boven. Met haar prachtige architecturale hoogstandjes zoals de Rotskerk, de designer wijken, diverse bouwstijlen en vriendelijke bevolking is het een stad die je in tweede opzicht verrast.
Als je komt aanlopen voel je the buzz al in de straten rondom de thuishaven van Portsmouth FC. De stadionlampen van Fratton Park steken prachtig boven de daken van typisch Engelse huizen uit. Een blauwe zee van mensen stroomt naar de ingangen om de seizoensopener van hun Pompey tegen Luton Town te zien. “Get your programs here!“, schreeuwt een programmaverkoper, die al snel een aantal mensen om zich heen heeft om het boekje te verkopen. Er wordt gelachen, voetbalvrienden ontmoeten elkaar weer na een lange zomerstop en de pints in de pubs vinden gretig aftrek. De sfeer is ongedwongen, haast familiair, met Fratton Park als kloppend en verbindend hart.
De prachtige Mangrove bossen van Ko Lanta strekken zich kilometers voor ons uit. Het lijkt haast als een plaatje uit een sprookje. Terwijl we rustig met de Long Boat door de wateren varen zien we de details van de bomen, die hun wortels open en bloot in het water nestelen. Zo af en toe hebben we mooie doorkijkjes in het bos, waar de zonnestralen een magisch schouwspel geven. “Kijk! Kijk! Daar!”, zegt een van de groepsgenoten, wijzend naar een groep met apen die door het bos lopen. Onze kapitein moet een beetje om het schouwspel lachen. Voor hem is het een schouwspel wat hij iedere dag ziet.
Het is een drukte van belang in China Town van Phuket. ‘250 Baht for that shirt, Sir’, hoor ik een toerist tegen een Chinese winkelier. De man kijkt de toerist lachend aan en vraagt zich hardop af hoe hij zijn zaak met deze prijzen lopende moet houden. De onderhandelingen over het shirt gaan door en uiteindelijk gaan de twee met een handdruk uit elkaar. De Chinees is blij met zijn geld en de toerist is blij met zijn nieuwe shirt.
Copyright 2003 - 2019 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer