Wandelend Hamburg verkennen

Je kan zeggen van Hamburg wat je wilt, maar dat Hamburg een veelzijdige stad is, daar is iedereen het over eens. De prachtige oude gebouwen worden afgewisseld met enkele architectonische hoogstandjes. De rijke en prachtige buitenwijken zijn een schril contrast met het Gangenviertel of de Reeperbahn. De commerciële wijken herinneren niet aan de uitgebreide havengebieden waar Hamburg groot is geworden. Een veelzijdige stad dus, die ik besloot te voet te verkennen. Uiteindelijk resultaat: Mooie indrukken en 20 kilometer wandelen.

De tocht begon bij het imposante Rathaus van Hamburg. Eigenlijk tegenover, want een bezoek aan een stad buiten Nederland wordt traditioneel afgetrapt met een lekkere bak cappuccino bij Starbuck’s. Nadien was het even orienteren hoe ik zou gaan lopen. Ik wilde in ieder geval de Altstadt zien (alhoewel er weinig Alt aan het centrum is), St. Pauli (het stadion, de Reeperbahn) bezoeken en Speicherstadt bekijken. Als ik daarbij ook een mooie blik op de haven kon werpen, dan was me dag goed. Dus begon ik mijn wandeltocht vanuit het Rathaus door de directe omgeving.

Wat direct opvalt is dat het centrum van Hamburg zeer nieuw aandoet. Er zijn weinig tot geen oude gebouwen en het is moderne hoogbouw wat het uitzicht bepaalt. Niet gek, als je in ogenschouw neemt dat Hamburg halverwege de 19e eeuw door een klein ongelukje volledig is afgebrand en tijdens de Tweede Wereldoorlog compleet is platgebombardeerd door de Engelsen en Amerikanen. Dus besloot ik maar langs de Alstermeren te lopen en via de Gänsemarkt (waar de gebouwen vrij Amsterdams aandoen) richting het justitiegebouw te lopen. En onderweg kwam ik een leuke verrassing tegen.

Er is namelijk een plekje in het centrum dat niet netjes en georganiseerd aandoet. Het zogenaamde Gangeviertel is een verzameling van 3 of 4 smalle straatjes, waar enkele kunstenaars, vrijbuiters en alternatieve mensen hun intrek hebben genomen. Het is een rommelige verzameling van oude huizen en woonwagens en op de straten staan enkele alternatieve kunstwerken van kunstenaars. Kijk, dit is een stukje Hamburg wat me positief verraste.

Maar dat justitiegebouw… Dat ligt aan het begin van een park, waar je tot mijn grote verbazing zelfs een ijsbaan hebt. Dus even lekker kuieren, genieten van de vogeltjes, van de voetballende studenten… Totdat je opeens een stel stadionlichten tussen de bomen ziet opdoemen. Dan wordt de groundhopper even in me wakker en kijk ik direct wat de kortste weg naar dat stadion is. Natuurlijk hebben we het hier over het Millerntor stadion van FC St. Pauli en na wat zoeken, had ik de uitgang van het park gevonden en was ik onderweg naar de thuisbasis van ‘Hamburg’s finest’. Het stadion was helaas dicht, maar de fanshop was open. Na wat leuke goodies gekocht te hebben, wilde ik toch wat kaartjes voor de wedstrijd van zondag scoren. Helaas, uitverkocht huis… Maar ik mag morgen terugkomen en kijken of er nog kaarten over zijn.

Het stadion van FC St. Pauli ligt haast tegen de Reeperbahn aan, dus de tocht door de wijk St. Pauli werd ingezet. Je merkt gelijk het verschil met het centrum van Hamburg. De wijk oogt wat ruwer, er zijn veel meer cafés en uit alles blijkt dat dit de wijk is geweest waar vroeger de matrozen hun bier, plezier en vertier zochten. Dus je snapt wel waarom dat de dames van plezier, caféhouders en louche zaakjes hun deuren openden. Het is leuk om te zien, maar het expliciete van Amsterdam tref je in deze wijk niet aan. Nadat ik de Reeperbahn richting de Elbe was overgestoken, besloot ik eens een frisse neus op te halen en langs de kades te gaan lopen. Die kades geven ook nog eens een mooi zicht op de havenkranen, de voorbij varende containerschepen en aan diezelfde kades liggen enkele prachtige oude boten.

Zonder dat ik er erg in had stond ik aan het begin van de beroemde Spiecherstadt. Voor de mensen die het niet kennen: Het zijn rode gebouwen die in het water zijn gebouwd, 7 verdiepingen hoog zijn en vroeger dienst deden als pakhuizen voor de waar die uit de schepen kwam. De pakhuizen zijn allemaal aaneengeschakeld en strekken zich enkele honderden meters uit. Het is een prachtig zicht, vooral de rode stenen van de gebouwen hebben iets, en het is ook het grootste warenhuiscomplex ter wereld. Groot of niet, ik zag in de verte weer de toren van het Rathaus opdoemen en een blik op mijn GSM leerde dat ik al 13 kilometer achter de rug had. Tijd dus om er een eind aan te breien. Via enkele smalle steegjes, loopbruggen langs een riviertje en enkele mooie gebouwen kwam ik weer aan bij het Rathaus. Ik wilde richting mijn auto lopen, totdat ik ineens een hele hoop mensen met allerlei borden en vlaggen zag.

Je raadt het wellicht goed: Een demonstratie. Aangezien demonstraties er in Duitsland iets anders zijn dan in Nederland (sorry dat ik het zeg: Waar mensen als makke schapen accepteren dat zaken door hun strot worden geduwd en waar veelal op demonstranten wordt gezeken), besloot ik toch nog even te blijven plakken. Het bleek een ‘wilde’ demonstratie tegen het ACTA verdrag te zijn, waar -naar ik schat- een kleine 3000 mensen op afkwamen.
Een korte inleiding: Het ACTA verdrag is een internationaal verdrag dat de copyrightregelgeving over verschillende landen moet stroomlijnen. Op zich niets mis mee, maar de manier waarop het is gegaan en de gevolgen van een ratificatie van het verdrag kunnen op termijn nare gevolgen hebben. Het verdrag werd tot enkele maanden geleden in het geheim opgesteld en de deelnemers aan het opstellen van dit verdrag weigerden openheid van zaken te geven. Via achterkamertjes en geslotenheid leek dit verdrag doorgang te vinden, totdat enkele politici/deelnemers besloten om de informatie toch de delen. Ingewijden stonden perplex: Kortgezegd zou het verdrag een flinke inperking van burgerrechten betekenen, zou het verdrag een vrij en censuurloos internet om zeep helpen en zou het geld/commerciële belangen boven vrijheid en mensen stellen. ACTA is daarnaast vaag en ruim opgesteld en laat te veel aan interpretatie over. Als je even nadenkt een ontwikkeling die je absoluut niet wilt. Door Europa heen zijn er diverse grote demonstraties geweest en enkele landen hebben besloten het verdrag niet te ondertekenen. In Duitsland lopen de discussies nog, maar enkele mensen besloten alvast een voorschot op de zaken te nemen.
Enige tijd geleden plaatsten vier Hamburgse tieners van 12 en 13 jaar (!!) een oproep op Facebook om tegen ACTA te demonstreren. 8000 mensen gaven hun steun via Facebook en vandaag stond die demonstratie gepland. Moet je nagaan, je bent 12 of 13 jaar oud en er komen enkele duizenden mensen af op je oproep. Daarnaast spreek je, tussen enkele hoogwaardigheidsbekleders door, ook nog eens de menigte toe… Diep respect, zeer diep respect voor deze tieners. Ik ben benieuwd wat het uiteindelijk in Nederland gaat doen, waarbij alle partijen die regeren iets van Vrijheid of Democratie in hun partijnaam hebben verwerkt.

De demonstratie was overigens een allemoesgaartje van opvallende punkers, mannen in pakken, studenten en oude mensen. Ik heb een paar honderd meter meegelopen, wat foto’s geschoten, maar de moeheid begon echt toe te slaan… Ik besloot naar mijn auto te gaan en richting hotel te rijden. Vanavond heb ik een verjaardagsfeest en morgen heb ik weer een dagje Hamburg voor de boeg. Tot dan!