Van Hamburg naar Lemmer

Hamburg

Van groene golven hebben ze in Duitsland blijkbaar nooit gehoord. Van goed kijken hoe verkeersstromen lopen en daarop je wegen aanleggen al helemaal niet. Maar goed, welke mongool gaat er dan ook tijdens de spits Hamburg ontvluchten om naar zijn volgende bestemming te gaan? Juist! Ik, en aangenaam! 🙂

De tocht begon dus al lekker. Midden in de spits dwars door Hamburg was niet echt een goed idee. In Hamburg zijn de stoplichten het probleem, op de snelweg is de Elbetunnel het probleem. Afgelopen vrijdag mocht ik de Elbetunnel 4 keer passeren; Twee keer in noordelijke richting en twee keer in zuidelijke richting. En wat denk je? Alle vier de keren een flinke file. Enkele jaren geleden heeft men de tunnel uitgebreid en men vond het een goed idee om de tunnelbuizen mee te renoveren. De renovatie van 1 tunnelbuis duurt ongeveer 2 jaar en aangezien er 5 oude tunnelbuizen zijn, kun je snel uitrekenen hoe lang die renovatie zal duren.
Het zorgt echter ook voor onoverzichtelijke situaties aan beide kanten van de Elbetunnel. Je moet je door een wirwar aan verkeersborden en afzetborden worstelen en als je uiteindelijk in een van de tunnelbuizen bent, dan krijg je te maken met een flinke hellingsgraad. Niet erg, maar je hebt volgeladen vrachtwagens die met 40km per uur omhoog komen, andere vrachtwagens die weer in de tunnel gaan inhalen, mensen die op de rem trappen, et voila… Een file is geboren. Om het in mijn termen te houden: Die hele situatie rondom de tunnel is “een grote teringzooi”. Zo ook afgelopen maandag.

Aan de andere kant van de weg strekte de file zich uit van de tunnel tot aan een knooppunt 15 kilometer verderop. Je hebt in Hamburg slechts enkele mogelijkheden om de Elbe over te steken: Via andere tunnels (maar dezelfde kommer en kwel) en via de Köhlbrandbrücke. Het is een brug die een kleine 40 jaar geleden gebouwd moet zijn en een flinke hoogte heeft. Die hoogte en enkele controlepunten van de douane zorgen ervoor dat die brug ‘s ochtends helemaal vast staat.

Maar er is nog een ander weetje. Tijdens mijn fotorondje door de Hamburgse haven kwam ik een wat oudere man tegen, die net met pensioen wat en bijna heel zijn leven lang in de haven had gewerkt. Het was een leuk praatje over Hamburg, de haven en de betreffende brug. Net achter die brug is vrij recent een containerterminal gebouwd en in gebruik genomen. Die containerschepen zijn vrij hoog en je voelt hem al aankomen… De brug is voor de meeste schepen te laag. Dus wat doe je dan? Je maakt plannen om de brug dan maar af te breken en een haventunnel te bouwen. Heb je het probleem gelijk opgelost. Dat het niet in je opkomt om even met een meetlat van die brug te abseilen, is slechts een klein detail.

Maar goed, ik had Hamburg en al haar in infrastructurele problemen achter me gelaten en zette de koers richting Lemmer in. In mijn Lonely Planet zag ik dat een van de plaatsjes die ik zou passeren, Oldenburg, blijkbaar het bezoeken waar was. Nou, vergeet het maar. De stad heeft wel wat aardige gebouwen, heeft een aardig kasteel en zelfs een universiteit, maar er valt werkelijk niets te beleven. Oldenburg is leuk om een uurtje te bekijken, maar dan alleen als je op weg bent naar Oost-Friesland, of wanneer je een mummy-fetish hebt. In Oldenburg heb je namelijk inderdaad wat mummies liggen.

Dus reed ik met hoge snelheden richting Groningen en besloot ik stadion Esserberg eens aan te doen: Thuisbasis van een van de oudste clubs in Nederland; Be Quick 1887. De club bestaat 125 jaar en was voor de Tweede Wereldoorlog een succesvolle club. Diverse titels in de toenmalige Noordelijke Hoofdklasse en zelfs een landskampioenschap in 1920 (dat men in 1921 aan NAC verloor, ha!) zorgden ervoor dat de club ‘hot’ was. Het zorgde er zelfs voor dat Be Quick in 1919 een terrein tussen Haren en Groningen kon kopen en daar een stadion voor 18.000 toeschouwers kon bouwen. Juist, en dat stadion staat daar na een ruime 90 jaar nog steeds. Ik ga natuurlijk niet alles verklappen, want De Esserberg gaat zeker nog eens in een van mijn Vergane Glorie’s terugkomen.

Tijd om nu echt naar Lemmer te gaan, waar ik tegen een uur of drie arriveerde. Na alles uitgepakt te hebben, 6 kilometer gejogged te hebben en even genoten te hebben van de luxe in mijn kamer (zelfs een Jacuzzi, jeej!), ben ik lekker met een vriendin en haar vriend in Lemmer uit eten geweest. Vandaag staat een leuk uitje door Friesland met haar op het programma. Wordt een leuk dagje!

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer