Om maar direct met de deur in huis te vallen: Wat een klotedag vandaag, echt de Wet van Murphy… Gisteren was er wat ge-eikel met betrekking tot het appartement, wat toen opgelost leek. De nadruk in de laatste zin ligt op `leek`, want vandaag kwam er een nieuw hoofdstuk in de zoektocht naar een appartement in Bangalore. Maar dat was nog niet alles…
Het is zaterdag. Je eerste werkweek, met wat slaapgebrek, zit erop en je kunt lekker relaxen. Van sommige collega`s kreeg ik te horen dat de stad Mysore het bezoeken waard was. Aangezien Mysore op slechts enkele uren rijden van Bangalore ligt, besloten Sumeet en ik een bezoekje aan Mysore te brengen. Even lekker de toerist uithangen, maar daarvoor moest ik wel vroeg uit bed. Om 0700u toog ik, via het appartement van Sumeet, richting de Stad der Paleizen.
`Sorry, maar wat zeg je nu?` zegt Bharathi verbaasd als ik haar vraag welke bus ik dit weekend moet pakken om naar het centrum te gaan om Bangalore verder te verkennen. Ik val zelf in verbazing wanneer zij zegt dat ik gewoon gebruik mag maken van de chauffeurmogelijkheden die mijn werkgever mij biedt. `Iedereen die vanuit het buitenland komt maakt hiervan gebruik, dus jij mag dit ook`. Noem het een klein voorbeeld van de gastvrijheid die men in India toont en daarmee de Indiase cultuur kenmerkt. Ook in het hotel staat men voor mij klaar, maar af en toe gaat dat op een manier waar ik me niet echt makkelijk bij voel.
Nog een kleine dag, en dan is het eindelijk zo ver: Ik ga voor vertrek richting India! De koffer is gepakt, alle benodigdheden voor het werk heb ik bij me, ik heb mijn vlucht online ingechecked en ik ga dadelijk de laatste dingen thuis nog afsluiten. Daarna nog de laatste mensen een tijdelijk vaarwel zeggen en *hop* naar paps en mams om wat vitaminen te scoren voor het vertrek van morgen.
De kogel is door de kerk. In een eerder blog schreef ik dat 2008 een wel heel erg internationaal jaar voor me zou worden. Afgelopen week ben ik door mijn werkgever benaderd of ik geen interesse had om voor een periode van 8 weken in het buitenland te werken. Op gevoel gaf ik tegen mijn manager aan dat ik hier interesse in heb, dus heb ik op zijn voorstel “ja gezegd”. De bestemming? India!
`Martijn, vanavond kun je naar je appartement toe!` roept Bharathi enthousiast naar me toe. Eindelijk mijn eigen honk in het hectische Bangalore. Vanmiddag dus snel de koffers gepakt, uitgecheckt uit het hotel en naar het appartement in de wijk Langford gegaan. Daar aangekomen bleek echter dat het betrekken van het appartement een lastigere zaak was dan gedacht. De eigenaar bleek niet van mijn komst op de hoogte te zijn en in allerijl werd een tijdelijk vervangend appartement geregeld. Ach, kan gebeuren…
Zo, er is weer goed nieuw vanuit India te melden: Ik heb waarschijnlijk vanaf volgende week een appartement! Gisteren en vandaag bezocht ik samen met de Indiase collega Monalisa (die oa huisvesting voor buitenlandse collega`s regelt) een achttal appartementen door geheel Bangalore en er zijn twee appartementen die erg interessant zijn. Tijdens de bezichtiging schrok ik echter van de prijzen die voor appartementen in Bangalore gevraagd worden, blijkbaar heeft het uitmelken op het gebied van huisvesting ook in Bangalore toegeslagen. Voor prijzen van 55 tot 100 Euro per nacht kan ik immers gewoon in het hotel blijven waar ik momenteel zit.
He, he… Eindelijk schrijf ik dan mijn eerste log vanuit India. Na een lange en hectische vlucht, werd ik vanochtend in alle vroegte door een chauffeur van het vliegveld opgepikt en naar het hotel gebracht. Na een korte nachtrust ben ik vanmiddag naar het kantoor gegaan en heb daar mijn collega`s en verschillende mensen ontmoet. Mijn eerste indrukken van India en Bangalore zijn positief: De mensen zijn erg aardig en behulpzaam, Bangalore doet heerlijk hectisch aan (ik had zelfs flashbacks naar Yuangshou en Chengdu) en de Indiase collega`s hebben een flinke portie motivatie. Boven al heb ik ook nog de Indiase lunch goed doorstaan, maar dat heeft me wel een halve liter water gekost.
Het klinkt nog erg ver, maar over vijf weken stap ik het vliegtuig in om het zuiden van India onveilig te gaan maken. Iets meer dan twee maanden duurt mijn verblijf in India en de voorbereidingen zijn in volle gang. Zo is de vlucht inmiddels geboekt, heb ik het zakelijk visum binnen, zijn de eerste planningen afgerond en wordt er druk gezocht naar een appartement in de Silicon Valley van India. De afgelopen week ben ik ook nog eens in diverse boeken gedoken om de Indiase maatschappij nog beter te doorgronden en om me in te lezen in wat er allemaal in Bangalore en omgeving te beleven is. Ik voel de kriebels langzamerhand toch opkomen en ik beken dat ik uitkijk naar de ervaringen die ik in India ga opdoen.
Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer