Nürnberg: Argentinië – Australië

Nürnberg, Australië Argentinië, 2005

Ter voorbereiding op het WK voetbal, wordt er precies een jaar voor aanvang van dat WK een soort van “testtoernooi” gehouden. In de voorbereiding op het WK van 2006, werd de Confederation’s Cup in Duitsland georganiseerd. Op een stralende zaterdagmiddagin juni toog ik naar Nürnberg om Argentinië – Australië te bekijken.

Stad:
Een absolute waarschuwing vooraf: Nürnberg is, als je van cultuur houdt, een stad waar je heerlijk kunt genieten! Met een centrum dat doet denken aan de middeleeuwen, prachtige oude gebouwen en een nog geheel intacte stadsmuur, is de tweede stad uit Beieren een plaats waar je urenlang je hart op kunt halen.

Nürnberg werd voor het eerst in 1050 genoemd. Het was toentertijd een kleine stad, waar de keizer van Franken zijn buitenkasteel liet bouwen. Enkele mensen besloten dat het wel tof was om in de buurt van een keizer te gaan wonen, dus bouwden zij enkele huizen rondom het kasteel. Nürnberg groeide en groeide en uiteindelijk werd de stad het regeringscentrum en het handelscentrum. Zo’n centrum was uitermate belangrijk en moest goede verdedigingswerken hebben, dus besloot men een massief en indrukwekkende verdedigingslinie rondom de oude stad aan te leggen, die nu nog steeds geheel intact is. De linie voldeed, want tot aan de tweede wereldoorlog wist geen enkel leger de poorten van Nürnberg te breken.
Tot aan 1800 was Nürnberg het kloppend hart van het keizerrijk. De invasie van Napoleon in dat keizerrijk zorgde er echter voor dat Nürnberg al haar voorrechten als stad verloor en dat het aan Beieren werd toegevoegd. Deze overstap naar het Beierense bleek voor Nürnberg echter een ware zege te zijn en al snel ontwikkelde de stad zich tot het industriële middenpunt van zuid Duitsland. Daarnaast is Nürnberg de thuisbasis van de Duitse NS. De eerste spoorlijn werd in 1835 van Nürnberg naar Fürth aangelegd. Nürnberg groeide en groeide en werd ook een belangrijke stad in Duitsland.
Tegenwoordig kennen de meeste mensen Nürnberg van de parades van nazi Duitsland, de wetten van Nürnberg en van de “Nürnberg Trials”. Het is een zwarte pagina uit de kleurrijke historie van deze prachtige stad. In de jaren ’30 kwam het Nationaal Socialisme sterk in Duitsland op en de Duitse leiders zochten iconen en aansprekende steden om hun gevoel van Duitse trots te uiten. Aangezien Nürnberg een (historisch) belangrijke stad was begon men met de aanleg van een gigantisch complex, waar de jaarlijkse partijdagen gehouden zouden moeten worden. Het huidige Frankenstadion behoort tot dit gigantische complex, evenals het Beursgebouw, enkele andere gebouwen en een brede laan van 1,5 kilometer.

We weten allemaal hoe de tweede wereldoorlog afliep: Vele Duitse steden werden tot grote puinhopen gebombardeerd en Nürnberg bleef ook niet bespaard. Tijdens deze bombardementen zijn veel historische gebouwen verloren gegaan, die na de tweede wereldoorlog echter herbouwd zijn. Na de tweede wereldoorlog ontwikkelde Nürnberg zich van industriële stad naar een handelscentrum en een toeristische trekpleister. Nürnberg is ook een voetbalbolwerk in Duitsland. Naast 1. FC Nürnberg (9-voudig Duits landskampioen), speelt op een steenworp afstand 3-voudig Duits landskampioen Fürth. Daarnaast is Nürnberg ook bekend van het festival Rock am Ring, dat jaarlijks daar wordt gehouden.

Stadion:
Wanneer je aan komt lopen, denk je bij je eigen “Bah, weer zo’n ongezellig Duits stadion met een sintelbaan”. Die gedachte komt je echter bedrogen uit. Ja, het stadion heeft een sintelbaan, maar het lijkt alsof je letterlijk op het veld zit en je hebt overal vandaan een geweldig zicht op het veld. Toch heeft het stadion iets: De onderste ring achter beide doelen bevat louter staanplaatsen en het stadion heeft twee ringen.
Het Franken-stadion werd in 1928 opgeleverd, nadat er ruim 3 jaar over werd gedaan om het te bouwen. Het toentertijd geheten Sädtischen Stadion werd met grote festiviteiten geopend en bood aan 55000 man plaats. In de periode voorafgaand aan de tweede wereldoorlog werd het stadion gebruikt voor parades van de nazi’s en van de hitler jugend. Na 1945 werd het stadion door het Amerikaans leger gebruikt als sportterrein, waarna het in 1963 definitief in handen kwam van de club 1. FC Nürnberg. Het stadion kende haar hoogtepunten: Diverse interlands, een Europacupfinale, landskampioenschappen en bekerfinales werden er behaald / gespeeld. In 1991 is het gehele stadion gerenoveerd en vanaf dat moment heet het stadion het Franken Stadion (genoemd naar het keizerrijk waar Nürnberg deel van uitmaakte). Het Frankenstadion is in 2006 een van de stadions waar het WK voetbal 2006 wordt gehouden. Het stadion biedt plaats aan ruim 47000 supporters.

Wedstrijd:
Het beloofde vooraf een leuke wedstrijd te worden: Argentinië tegen Australië. Eerstgenoemde behoort tot een van de grootste voetballanden ter wereld, terwijl bij laatstgenoemde (nu nog) twee oud NACcers rondhuppelen: Tony Vidmar en Graham Arnold.

Met en flinke vertraging (lang leve de files) kwam schrijver dezes in Nürnberg aan, alwaar hij gastvrij door de politie werd ontvangen: Een leuke flits, terwijl 4 kilometer te hard werd gereden. Ach, dat mag niet deren, dus werd naar het Frankenstadion gereden. Daar aangekomen eventjes de tickets opgehaald, rondom het stadion gelopen en eventjes de imposante bouwwerken uit de jaren ’30 bekeken. Hierna weer de auto in en door naar het hotel, waar de nacht doorgebracht zou gaan worden. Na het inchecken werd besloten om naar het centrum te gaan. De Argentijnse contacten spraken ervan dat er massaal verzameld zou worden in de binnenstad van Nürnberg. Allez, dat willen we niet missen, dus werden de wandelschoenen aangetrokken en werd naar de binnenstad gelopen. In de binnenstad aangekomen viel de mond open van verbazing. Wie denkt dat Nürnberg een grauwe en grijze industriestad is (dat denk je wel wanneer je Nürnberg inrijdt), komt bedrogen uit. Nürnberg lijkt een erg leuke stad om uit te gaan, en het is absoluut een leuke stad om je te vermaken.
Dat je jezelf er kan vermaken was wel te zien aan de Argentijnse (die dus niet massaal verzamelden…), Australische en Duitse voetbalfans. Samen zingend en drinkend brachten groepen fans de middag met elkaar door. Na ruim 2 uur in de binnenstad rondgelopen te hebben, werd het tijd om terug naar het hotel te gaan om mezelf op te maken voor de wedstrijd tussen de beide landen. Bij het hotel aangekomen bleek dat er een groep Australische malloten bezit had genomen van het hotel. Hmzzzzz, uitgelezen kans om eens deze mensen aan te spreken op de twee Australische helden die bij NAC hebben gevoetbald; Legendary Graham Arnold en Tony Vidmar. Graham Arnold wordt bij deze fans flink gewaardeerd, terwijl Tony Vidmar het respect van de fans geniet. Er werd verder gepraat over NAC, het Australisch voetbal, het aankomende WK en over algemene zaken en tegen 1900 uur werd afscheid van elkaar genomen

Dus wat doe je als Combiloze? Je pakt een taxi / bus / tram naar het stadion? Mooi niet, je gaat lekker lopen en je vergapen aan een stad. Dus werd vanuit het hotel (dat een kleine 7 kilometer van het stadion aflag) de koers ingezet naar het Frankenstadion. Dus werd er een wandeltocht van iets meer dan een uur genomen en ik kon me vergapen aan de pracht, maar ook de andere zijde, van Nürnberg.
Aangekomen bij het stadion ben ik direct naar binnen gegaan en maakte ik me op voor de match. De wedstrijd zelf was erg aangenaam om te zien. Argentinië geloofde het wel en toonde een afwachtende houding, terwijl Australië er vol inging. Met dit spel veroverden de Australiërs de harten van het veelal Duitse publiek en men moedigde het Australische elftal bij wijlen aan. Toch was wel duidelijk dat Argentinië een klasse of 2 beter was. Waar de Aussies het moesten hebben van strijd en collectiviteit, etaleerden de spelers van Argentinië individuele kunstjes waar je je vinger letterlijk bij kon aflikken. Het was dan niet verwonderlijk dat Argentinië na een counter op een 0-1 voorsprong kwam. Enkele ogenblikken later beloonde de Thaise scheidsrechter een Argentijns toneelstukje met een penalty: 0-2. Om het nog erger te maken, werd het ook nog 0-3.
Een hopeloze zaak zou je denken, maar de Aussies herstelden zich wonderbaarlijk en kwamen zelfs nog terug tot 2-3. Het publiek ging achter de geel-groenen staan, maar het was Argentinië dat een doelpunt scoorde; Net voor tijd maakte men 2-4. Onze Good Old Tony speelde een goede wedstrijd. Tot aan de 60e minuut speelde hij centraal achterin, waarna hij naar de vertrouwde linksbackpositie verkaste. Uit alles blijkt nog dat Vidmar op het hoogste niveau mee kan (hij had goed tackles en was bijna niet op een verdedigend foutje te betrappen) en aan deze Vidmar kunnen we volgend seizoen nog veel plezier beleven!
Tijdens de gehele wedstrijd werd het spel gadegeslagen door een groepje Brazilianen dat voor me zat. Ieder doelpunt van de Australiërs ging gepaard met fanatiek gejuich, terwijl ieder doelpunt van de Argentijnen met de gebruikelijke poeta’s werd vergezeld. Het leuke was echter dat er in het vak ook Argentijnen zaten, dus een broederstrijd was geboren. Sommige mensen konden ook de humor inzien van de fanatieke Brazilianen en besloten de Brazilianen eens te provoceren. Toen het hele vak “Argentina, Argentina!” begon te roepen en de Brazilianen flink over de emmer gingen, lag letterlijk iedereen in een deuk. Maar het kon ook anders… Tijdens de rust bood een der Brazilianen de Argentijnen een drankje aan en er de voetbalrivaliteit werd gedurende de pauze overboord gezet.

Na de wedstrijd werd direct teruggekeerd naar het hotel. Al met al was het een leuke wedstrijd en een geweldig uitje. Nürnberg wordt zeker vaker aangedaan!

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer