Vergane Glorie: Lyra Stadion

Lyra Stadion, Lier

Shit, nee”, verzucht ik, terwijl mijn navigatie aangeeft dat het een groot filedrama is op de Ring van Antwerpen en de verwachte vertraging een kleine 80 minuten is. Ineens herinner ik me dat de volgende afslag naar Lier gaat en besluit deze in een opwelling te nemen. Zeg nou zelf: Zou jij 80 minuten in de file gaan staan, of zou je 80 minuten een leuk, oud en krakkemikkig stadion gaan bezoeken? Ik kies voor het laatste en al snel vond ik de verstopte poorten achter een tankstation. En maar goed ook, want over een paar maanden wordt het stadion aan de Mechelsesteenweg afgebroken om plaats te maken voor een nieuwbouwwijk.

Een foto impressie tref je in de categorie Lyra Stadion aan

Het Lyrastadion is voor voetbal nostalgisten een waar feest. Het stadion is in 1912 in gebruik genomen en wordt door twee oude clubmensen onderhouden. En laten die twee heren nou net aan het werk zijn toen ik het stadion betrad. Twee paar nieuwsgierige ogen keken me aan en een korte kennismaking was de start van een erg leuk gesprek, waarin de geschiedenis van de Lyravijgen (zoals de bijnaam van Lyra luidt), hun eigen ervaringen met Lyra en het stadion de revue passeren.

Geschiedenis

Het stadion heeft een interessante geschiedenis. In 1912 huurde Lyra, toen Belgische Derde Klasse, de huidige velden van Baron du Roy de Wichem voor maar liefst 99 jaar. In 1921 bouwde de club een betonnen zittribune van 40 meter lang. Lyra had haar zaakjes goed op orde en de club promoveerde het seizoen erop naar de Tweede Klasse. Twintig jaar lang zou de club een vaste klant zijn op het tweede niveau, maar de jaren ’30 waren de meest succesvolste jaren uit de clubgeschiedenis en kreeg het stadion ook een flinke uitbreiding. De Lyravijgen speelden enkele jaren op het hoogste niveau (met een zesde plek als hoogste notering) en haalde in 1935 zelfs de bekerfinale. Via overwinningen op RC Borgerhout en Royal Tileur FC, mochten de rood-witten in de finale tegen voormalig topclub Daring Club Bruxelles aantreden. De club uit Brussel won nipt met 3-2, maar de bekerfinale van 1935 is iets waar de Lyra supporter nog met trots over praat. In 1953/1954 speelt Lyra voor het laatst op het hoogste niveau en glijdt dan af naar de Tweede en zelfde Derde Klasse. Een van de mannen heeft dat seizoen als kleine jongen zelfs meegemaakt en wrijft dat richting de andere man erin. “Tja, ik was als eerste van de twee, ik heb ze tenminste nog op het hoogste niveau zien spelen”.

Het verval van Lyra

Beide heren hebben ook het verval van Lyra meegemaakt en dat verval deed pijn. Heel erg veel pijn. Begin jaren ’70 was de club financieel en sportief failliet en het ondenkbare gebeurde. Lyra fuseerde in 1972 met stadsgenoot en rivaal Lierse SK. Lierse SK kreeg alle eerder behaalde prijzen toegewezen, kreeg alle spelers, maar niet de terreinen aan de Mechelsesteenweg. Glimlachend verhaalt een van de heren die gebeurtenis “Die Schapenkoppen dachten onze terreinen ook te krijgen, nou daar hebben we een stokje voor gestoken. De terreinen waren van de houdstermaatschappij, die niet in de fusie deelnam. De beteuterde gezichten bij Lierse waren erg leuk om te zien”. De rivaliteit met Lierse zit diep bij de beide mannen, en ook bij meerdere supporters van Lyra. Na de fusie werd door de supporters hemel en aarde bewogen om een nieuwe club uit de grond te stampen en enkele maanden later had de club een nieuw elftal, nieuwe financiers en speelde het op de oude vertrouwde thuishaven aan de Mechelsesteenweg. Het was een prestatie, zo herinnerden de mannen zich. “Dag en nacht waren we in de weer, we kregen uitstel van de Belgische Bond om spelers aan te trekken en we mochten gelukkig het Lyra Stadion blijven gebruiken”. Dit Lyra was administratief een nieuwe club en kon geen aanspraken maken op het palmares van het vroegere Lyra. De club ging onderaan de ladder van start en al na één seizoen slaagde De Lyravijgen er in promotie af te dwingen naar Derde Provinciale. In 1973/74 dwong men zelfs direct de promotie af naar Tweede Provinciale. Uiteindelijk maakte de club in 15 jaar een gestage opmars naar de Tweede Klasse, waar het in 2005 definitief uit degradeerde. De club speelt momenteel in de Derde Klasse tussen voormalige illustere grootheden als Racing Mechelen, RFC Liège en Royal Union Saint Gilloise, maar het is wel een club die het na doorstart van de fans tot een zeer hoog niveau heeft geschopt.

Het stadion, met liefde onderhouden

Terwijl ik het stadion bekeek, viel me op dat het stadion krakkemikkig, maar zeer goed onderhouden is. “Tja”, verzuchtte de beide mannen, “we hebben twee liefdes. Onze vrouw en Lyra”. De beide mannen zijn van respectabele leeftijd, maar zetten zich met ziel en zaligheid voor de club in. De ene onderhoudt het terrein, terwijl de ander het stadion met kleine klusjes en schilderen onderhoudt. Dat het onderhoud gepaard gaat met de nodige cynische opmerkingen naar elkaar, bleek al snel toen ik vroeg waarom dat er naast rood en wit ook blauw geschilderd was. “Ja, hij had nog wat verf over”, wijst de terreinman naar de schilderman. “En hij heeft een voorliefde voor Hollanders”, wat leidt tot zeer felle protesten. We hebben het nog even over het stadion en het blijkt dat het stadion niet lang meer heeft te bestaan. Aan een van de lange zijdes steken de bouwkranen hoog af en is het een bedrijvigheid van jewelste. “Het is de bedoeling dat we vanaf volgend seizoen op Berlaar gaan spelen, dit stadion gaat helaas tegen de vlakte”, zegt de schilderman ietwat geëmotioneerd. Ik kan me de emotie ook voorstellen, dit terrein was vanaf de jaren ’50 hun tweede huis. Het is hun trots, waar ze bloed, zweet en tranen in hebben meegemaakt.
Toch spreken ze met trots over het stadion en zijn ze er trots op dat veel groundhoppers het Lyra Stadion weten te vinden. “Je wilt niet weten hoeveel mensen er op een seizoen komen. Uit gans België, Nederland en zelfs Duitsland en Frankrijk komen ze om dit stadion te zien. En weet je, we zijn er trots op. Trots dat onbekende sympathisanten als u het stadion willen komen bezoeken. Weet u, neem gerust een kijkje door het stadion, alle poorten staan voor u open!” Na een hartelijk afscheid, besluit ik richting de oude hoofdtribune te lopen.

Verschillende bouwstijlen

De tribune is gebouwd net nadat het stadion net haar poorten opende.  Tegenwoordig is het een tribune de heerlijk Engels aandoet. Puntdak met een metalen constructie, houten bankjes en zelfs bladeren van de bomen die naar binnen toe groeien. Zelf een ereterras mag niet ontbreken, alhoewel het lijkt alsof het hout en het tapijt sinds de jaren ’20 niet meer onderhouden is. Als je naar het veld kijkt zie je tegenover je de kranen al staan. Rechts van je staat een prachtige staantribune ui 1932, waar makkelijk een paar duizend man op passen. Toch eens een kijkje bij die tribune nemen en al snel blijkt waarom dat die paar duizend man er nooit op zullen kunnen. De tribune vergaat van de betonrot en ik denk dat als er een grote groep ritmisch op gaat springen, dat de tribune er niet lang meer zal staan. Dat denken de lokale autoriteiten ook, die het gebruik tot een paar honder man hebben beperkt. Of je daarmee naast de pot pist, omdat Lyra in een uitverkocht stadion speelt? Ik denk het niet, de club trekt enkele honderden trouwe fans. Ik laat me oog verder over het stadion gaan. Verbaasd kijk ik ineens naar het dak van de hoofdtribune tribune en besef me ineens dat er een tribune in een tribune is gebouwd. Het middengedeelte van de tribune is authentiek en dateert van 1921. In 1932 heeft men de zijkanten van de tribune verder uitgebreid en heeft men een nieuw dak over de tribune heen gebouwd. De oude betonnen tribune staat dus nog steeds overeind en heeft heel veel weg van de tribune van de Ganzenvijver. De laatste renovatie dateert van begin jaren ’90, toen de business seats (75 in totaal) en de kantine De Chalet zijn gebouwd.

Terwijl ik mijn ronde en foto’s maak, kan ik me niet voorstellen dat dit bolwerk over enkele maanden tegen de vlakte gaat. Op 4 mei 2014 zal Koninklijke Lyra TSV haar laatste thuiswedstrijd in het 92-jaar oude Lyra Stadion spelen tegen Hades (off all clubnames…), dan valt het doek voor een van de oudste stadions van België.

Foto’s

Een foto impressie tref je in de categorie Lyra Stadion aan, of zie hieronder:

Meer links

Copyright 2003 - 2021 by Martijn Mureau, all rights reserved. For use of this website, please refer to the pro-claimer