Guangzhou, Guilin en Yangshou
Ni Hao Brabant en alles wat daarbuiten ligt! Vanochtend ben ik dan eindelijk aangekomen in het prachtige Yangshuo. Gisteren hebben we Hong Kong tegen een uur of half 2 achter ons gelaten, waarna we richting Guanzhou West zijn gereden. Na een treintocht van twee uur (zonder verdure bijzonderheden) kwamen we daar aan, waarna we richting de paspoortcontrole zijn gelopen.
Daar aangekomen zou het achteraf gezien een helse klus worden om China binnen te komen (Hong Kong behoort namelijk niet in gehele zin tot China, deze stad heeft een aparte status, met eigen regels en een eigen grondwet)… Een streng uitziende dame moest namelijk mijn paspoort controleren. Dus wat doe je dan tegenover zo’n ijskoude dame? Je zet je zonnebril af, laat je verleidelijke (ahum) groen-grijze ogen zien en lacht de dame vriendelijk toe. Het lijkt te lukken om de strenge blik te laten verdwijnen, want de dame bekijkt je paspoort en lacht vriendelijk terug. Echter… De glimlach maakt weer plaats voor een strenge blik, waarna een bevelende eis komt om de tassen te laten controleren. “Oeps”, dat is ook de laatste keer dat ik zoiets doe 😉
Maar goed, na de controle zijn we Guangzhou West uitgelopen en hebben we de tocht naar Guangzhou Centraal gemaakt. Guangzhou, het voormalige Canton, is een van de meest Westerse steden van China; de hoge gebouwen, het wegenpatroon en het relatief moderne openbaar vervoer laten zien dat dit een van de streken is waar de welvaart is neergestreken. Na het station te hebben verlaten, kwamen we onderweg het voetbalstadion van Guangzhou tegen. Mijn smeekbedes mochten niet baten: De chauffeur reed het stadion voorbij, dus geen extra stadion aan mijn groundhopping lijstje.
Na een uur gereden te hebben kwamen we aan op het centraal station van Guangzhou, alwaar het een enorm hectiek was. Letterlijk honderden mensen moesten door enkele poortjes naar binnen en het gedrang werd heviger naarmate de bewolking toenam. Gelukkig was ik voor de bui binnen en konden we de slaaptrein opzoeken. Daar aangekomen kreeg ik de schrik van mijn leven: Hele kleine en smalle bedden! Argghhh… Na de tassen te hebben opgeborgen, hebben we met zes personen een potje Uno gespeeld (ik, Karin, Michiel, Ann, Lenny en Nicky)，waarbij ik helemaal ingemaakt ben. Tegen 2100u lokale tijd zijn we het bed in gedoken en het bleek uiteindelijk nog een helse klus te zijn om in slaap te vallen (harde bodem, klein bed, lawaai, schuddende trein), maar eej… Een echte Bredanaar laat zich niet zomaar uit het veld slaan en uiteindelijk leek ik in slaap te vallen…
Leek… Want net toen ik in slaap viel, kwam er een robuuste Chinese dame de hele boel op stelten zetten. Iedereen natuurlijk over de emmer, vooral toen bleek dat ze alleen groente wilde verkopen. De nachtrust was verder die avond erg slecht. Zoals eerder gezegd: De bedden waren veel te klein en veel te smal en als een ware Houdini heb ik me in slaap moeten frommelen.
Vanochtend werden we tegen 0600u gewekt, waarna we tegen 0620u het station van Guilin verlieten. Ik merkte direct dat Guilin nog een beetje in het transformatieproces zit van een traditionele Chinese stad naar een westerse metropool: Er wordt daar flink aan de stad gebouwd (moderne gebouwen, hoogbouw), wat weer afgewisseld wordt door de traditionele Chinese laagbouw. Na een kort verblijf in Guilin, hebben we de bus naar Yangshuo gepakt.
Deze stad verdient een absoluut “Cultuur Historisch Alarm”; Ondanks dat er veel westerse toeristen hier rondlopen, heeft de stad absoluut haar Chinees karakter behouden en zijn de mensen oprecht geïnteresseerd in je. Tel daarbij op dat Yangshou omgeven is door prachtige bergen en je begrijpt hopelijk waarom ik zo lyrisch over deze stad ben. De eerste uren van mijn wandeltocht door deze fabelachtige stad ben ik vaak door volwassenen en kinderen aangeschoten. De volwassenen proberen via hun gebrekkig Engels een gesprek aan te gaan, terwijl de kinderen vol bewondering naar mijn harige benen staarden en het hielden bij zwaaien met de handen. Echter, de mensen uit Yangshou leven helemaal op, als blijkt dat je ook moeite doet om wat Chinees te praten.
Maar goed, eerst de aankomst in Yangshou. In het hotel aangekomen heb ik me maar snel gedoucht en heb ik met Karin en Michiel Yanshou bezocht. We hebben een tempel op een rotsformatie bezocht (prachtig uitzicht, maar je verliest gelijk drie liter lichaamsvocht), waarna we parkjes, markten en de kleine vissershaven hebben bezocht. Vooral de markten waren voor mij confronterend, omdat ik met afschuw heb gezien hoe bijvoorbeeld het hoofd van een eend eraf gehakt werd. We zijn in Zuid-Oost Azie en hier is dat erg normaal. Desalniettemin ben ik er maar snel weer uitgelopen.
Momenteel is het hier 1300u. Vanmiddag gaan we de rijstvelden in, waarna we vanavond waarschijnlijk de vissersdorpen onveilig gaan maken. Voor de rest gaat alles hier perfect: Ik heb het nog steeds naar mijn zin, de hitte is om te doen, de groep trekt meer en meer naar elkaar toe en de ervaringen die ik hier opdoe en meemaak zijn fantastisch. Verder is het eten ook goed te doen en gaat het eten met twee stokjes mij goed af. Goed, ik ga nu even wat kleren wassen en dan ga ik de westerse toerist spelen.
Zaijian (betekent “Houdoe eej” ;))!