Borussia Monchengladbach – Sankt Pauli

Vorige week maandag viel er een e-mail van Theunis in de inbox: “Heren, aankomende zaterdag speelt Sankt Pauli in Monchengladbach. Zin om te karren? Vertrek vanaf Breda Centraal”. Aangezien Rik en schrijver dezes niets beters te doen hadden, werd besloten om ons te voegen bij het bonte gezelschap van NAC-fans dat de Paulianer zou ondersteunen. Omstreeks 1100u vertrok een gezelschap van 8 Bredaasche Vlegels vanuit Breda en werd er rustig aan naar het Duitse land gekart.

Stadion
Duitsland is een geweldig voetballand om als supporter te bezoeken; Het bier en de cola vloeien er rijkelijk, het voetbal is leuk om te zien, er heerst een leuke en positieve sfeer in stadions en het aantal stresswouten valt, in vergelijking met Nederland, enorm mee. Toch heeft Duitsland 1 nadeel: De arena’s schieten er als paddesteoelen uit de grond.
Gelukkig gaat Borussia Monchengladbach niet mee in deze arena-gekte. Enige tijd geleden verliet de club de sfeervolle Bokelberg (zie groundhoppingtour) en verruilde haar thuishaven voor een splinterniew onderkomen aan de rand van Monchengladbach. Het stadion doet lekker recht-toe-recht-aan en heeft een Engelse uitstraling. De Bradwursten kwamen ook goed door de keuring, dus al met al een alleraardigst stadion.

Verslag
Vorige week maandag viel er een e-mail van Theunis in de inbox: “Heren, aankomende zaterdag speelt Sankt Pauli in Mönchengladbach. Zin om te karren? Vertrek vanaf Breda Centraal”. Aangezien Rik en schrijver dezes niets beters te doen hadden, werd besloten om ons te voegen bij het bonte gezelschap van NAC-fans dat de Paulianer zou ondersteunen. Omstreeks 1100u vertrok een gezelschap van 8 Bredaasche Vlegels vanuit Breda en werd er rustig aan naar het Duitse land gekart.

Na een rustige rit kwam de groep een kleine 2 uur later bij het stadion van BMG (het veelvuldig intypen van “Borussia Monchengladbach’ kan immers RSI veroorzaken) aan en werd de auto, a raison van 5 Euro, op de parkeerplaats gedumpt. Na even wat rondgekeken te hebben, wat Paulispullen ingeslagen te hebben en wat bijgepraat te hebben met verschillende mensen, dienden de kaarten bemachtigt te worden.
Maar Theunis zou Theunis niet zijn als hij zijn voorbereidingen had getroffen. Als een punctuele boekhouder schoot hij een voor hem bekend Paulianer aan, die de kaarten had geregeld. Dus trok iederen 6 Euro om de kaarten van de goede man te kopen. Na 20 Euro gaf de kaartverkopende Paulianer aan dat het allemaal wel goed was… Toch wel handig, een kaartje voor slechts 3 Euro.

Snel naar binnen en het stadion bekijken. Een kleine 3 kwartier voor de wedstrijd zat de sfeer er al aardig in en het uitvak werd inmiddels door een kleine 2000 Paulianer bevolkt. Aangezien we in het staanvak stonden, moets dat vanuit het zitvak wel een erg geil gezicht zijn. Even het andere vak dan maar inlopen, waar ineens wel een akelige Rotterdamse tongval te horen was. “Zeg, waar komen jullie vandaan?” was dan ook de vraag. “Rotterdam, en jij dan?” Tja… Ehrrr… Breda misschien? Uiteindelijk bleken de Rotterdamse heren Sparta-fans te zijn, dus zo erg was dat Rotterdams nou ook weer niet.
Vanuit het zitvak was het zicht inderdaad mooi te noemen; Het ritmisch gezang, het gespring en de vlaggen gaven een alleraardigst gezicht. Uiteindelijk namen een kleine 3200 man plaats in het uitvak en de wedstrijd kon beginnen.

Die wedstrijd was haast Sankt Pauli onwaardig. Waar wedstrijden van Sankt Pauli meestal spannend zijn, waar tegenstanders onterecht op voorsprong komen en waar scheidsrechters meestal tegen Sankt Pauli fluiten, walste Sankt Pauli deze wedstrijd over de amateurs van Borussia Monchengladbach heen.

Tijdens de wedstrijd werd ook het idee geboren om nog een andere wedstrijd te bezoeken. Rik was voor, Ries vond het ook allemaal OK, dus werd er snel naar het Nederlands thuisfront gebeld voor leuke wedstrijden. Er werd een selectie gemaakt van potentieel leuke clubs in de regio, maar uiteindelijk bleek Standaard Luik uit te moeten spelen tegen Sint Truiden (om de hoek, dus uitverkocht), diende Charleroi naar Moeskroen te gaan (al geweest, geen fuck aan), speelde Club Brugge een oninteressante wedstrijd, werd Lokeren door de rest niet akkoord bevonden, bleek Anderlecht niet interessant genoeg te zijn en hadden Metz en Lens hun wedstrijden al gespeeld. Fuck… Dan na de wedstrijd direct naar huis.
Om de teleurstelling te verwerken doolde uw Razende Combilozen Reporter maar door het uitvak en besloot enkele foto’s te maken. Na enkele mensen van de Nederlandse St Pauli fanclub Braun Weisse Tulpen tegengekomen te zijn, werd even verder gelopen. Op een gegeven moment stond er een Duitser voor de camera (duh, we zitten ook in Duitsland) die op dwingende toon vroeg wat de cameraman allemaal aan het doen was. Ja duh, foto’s maken natuurlijk. Dus werd er even haarfijn aan de fotograaf verteld dat foto’s maken “not done’ is. Navraag bij de wat bekendere St. Pauli gangers leerde dat de rivaliteit met HSV en enkele opsporingsbevelen de reden waren om het maken van foto’s van Paulianer te verbieden.

Na de wedstrijd werd direct naar huis gekart. Het dagje Duitsland was alleraardigst en over enkele weken staat er weer een tripje naar St. Pauli gepland. De mannen in het bruin spelen dan in Osnabruck.